1)Όταν έρθει το παιδί και μου πει ότι το είπαν χοντρό, τι του απαντώ ως γονέας?

Ως γονιός ασχολούμαι με το συναίσθημα του παιδιού και προσπαθώ να το παρηγορήσω για την κοροϊδία και τη διάκριση που υπέστη λόγω του βάρους του. “Πρέπει να ένιωσες πολύ άσχημα και να ήρθες σε δύσκολη θέση”. Βάζω το παιδί να μιλήσει για αυτό : “Πως ένιωσες;" και το υποστηρίζω “Έχεις απόλυτο δίκαιο που αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι”. Από την άλλη του τονίζω ότι όσο άκομψος και μειωτικός μπορεί να ήταν ο τρόπος που του συμπεριφέρθηκαν, δεν ανταποκρίνεται απαραίτητα και στην πραγματικότητα “Το ότι κάποιος σε χαρακτήρισε κάπως, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και αλήθεια”. Τέλος, του εξηγώ ότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία αρέσκονται στο να επικεντρώνονται σε ένα εμφανές χαρακτηριστικό κάποιου και να τον κατηγοριοποιούν με βάση αυτό. Αυτός όμως ο επιφανειακός τρόπος κατάταξης δεν είναι ένα πλήρες διάβασμα του κόσμου και δεν θα συμβαίνει συνέχεια και με αυτό τον τρόπο. 2) Τι μπορώ να κάνω ως γονέας για ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού μου– ώστε να κατανοήσει υγιές σώμα/οργανισμός vs σωματότυπος ; Είναι σημαντικό να αποδέχομαι το παιδί μου όπως και να είναι η εμφάνισή του “Σε αγαπώ όπως και να είσαι, δεν έχει σημασία για εμένα ο σωματότυπός σου” “Όλοι όσοι σε γνωρίσουν και σε αγαπήσουν θα το κάνουν ανεξάρτητα από τα κιλά σου”. Διερευνώ τι πεποιθήσεις μπορεί να έχει το ίδιο το παιδί για το σωματότυπό του “Εσύ τι σκέφτεσαι πάνω σε αυτό;” και βρίσκουμε μαζί παραδείγματα ανθρώπων είτε από τον φιλικό/οικογενειακό κύκλο είτε διάσημων που έχουν παραπάνω κιλά αλλά ταυτόχρονα είναι και επιτυχημένοι/αγαπητοί/χαρούμενοι. Επίσης, ενημερώνω το παιδί για την ποικιλομορφία που υπάρχει στη φύση και ότι δεν είναι ρεαλιστικό όλοι να έχουμε τον ίδιο σωματότυπο. Αγκαλιάζοντας με αυτό τον τρόπο την διαφορετικότητα που συναντάμε παντού στον κόσμο γύρω μας, έχω ως στόχο να του ανακουφίσω τυχόν δυσλειτουργικές σκέψεις πάνω στο σωματότυπό του. Τέλος, χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα και τη δική μου συμπεριφορά ως γονέα, του εξηγώ ότι ο μόνος λόγος για να προσέξει κάποιος τα κιλά του είναι για να μπορεί να είναι υγιής και δραστήριος και να κάνει τα πράγματα που θέλει “Τα παραπάνω κιλά θα σε δυσκολέψουν στο να περπατήσεις και να δεις όλα τα μέρη που θέλεις στη Disneyland”. 3)Σύνδεση στενοχώριας/στρες με φαγητό

Το φαγητό πράγματι μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα σωματικά, άρα χρησιμοποιείται με έμμεσα συνειδητό τρόπο όταν είμαστε πεσμένοι ψυχολογικά. Πιο συγκεκριμένα, όταν έχουμε άγχος το σώμα μας παίρνει παραπάνω στροφές, η καρδιά μας χτυπάει πιο δυνατά, η ανάσα μας είναι πιο έντονη, οι μυς μας σφίγγονται κτλ (συμπαθητικοτονία του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος). Όταν καταναλώνουμε φαγητό και βρισκόμαστε στη διαδικασία της πέψης (παρασυμπαθητικοτονία του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος), το αίμα μας μαζεύεται στο στομάχι και έτσι μας δημιουργείται μια αίσθηση πρόσκαιρης ηρεμίας και αισθανόμαστε σαν να είμαστε σε λήθαργο. Έτσι νοιώθουμε μια καταπράυνση του όποιου δυσφορικού συναισθήματος που μπορεί να έχουμε τη δεδομένη χρονική στιγμή. Επίσης, το φαγητό μπορεί να συνδεθεί με κάποιο αρνητικό συναίσθημα, μέσω της μάθησης. Εάν κάποιος στην οικογένεια όταν είναι πχ στενοχωρημένος καταφεύγει στο φαγητό, αυτή του η συμπεριφορά, μπορεί να αποτελέσει μιμητικό πρότυπο για ένα άλλο μέλος της οικογένειας. Επιπλέον, κατά την παιδική ηλικία συναντάται πολύ συχνά το μοτίβο κατά το οποίο μας δίνει ο γονιός/δάσκαλος μια λιχουδιά που μας αρέσει σαν ανταμοιβή για να νοιώσουμε καλύτερα όταν είμαστε στενοχωρημένοι. Τέλος, το φαγητό είναι συνδεδεμένο με την απόλαυση και με διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις σε κοινωνικές συνθήκες (βλέπε γάμους, κηδείες, πάρτι όπου το φαγητό είναι αναπόσπαστο κομμάτι).