Ο κ. Μπουκώρος με παρέμβασή του αρχικά στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής (27/2) και στη συνέχεια από το βήμα της Ολομέλειας (29/2), έφερε ως παράδειγμα τη Μαγνησία, μεταφέροντας τις έντονες ανησυχίες επιχειρηματιών, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις.
Ζητήματα ανακύπτουν, όπως είπε, από την οριζόντια εφαρμογή των διατάξεων, καθώς οι παραλίες δεν είναι όλες ίδιες. Όπως στη Μαγνησία, που έχουν μικρό πλάτος στο εσωτερικό του Παγασητικού και όπου επιπρόσθετα οι ζημιές είναι τεράστιες, ιδιαίτερα σε παλιούς ιστορικούς οικισμούς, όπως τα Καλά Νερά, η Αφησσος, ο Κατηγιώργης, ο Πλατανιάς, το Τρίκερι.
«Τι θα νοικιάσει το ελληνικό δημόσιο σε αυτούς τους επαγγελματίες; Οι παραλίες είναι κατεστραμμένες, οι οδοί πρόσβασης είναι κατεστραμμένες. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, το τίμημα πρέπει να πληρωθεί με τη δημοπρασία στα τέλη Μαρτίου. Η ελληνική πολιτεία έχει κάνει έναν προγραμματισμό, να αρχίσουν οι μόνιμες αποκαταστάσεις από τον Απρίλιο. Είναι αμφίβολο αν θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι. Άρα, τι θα νοικιάσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους;», ήταν ερωτήματα που έθεσε προς εξέταση ο Χρήστος Μπουκώρος προτείνοντας η Μαγνησία, τουλάχιστον για το τίμημα που θα κληθούν να καταβάλουν οι επαγγελματίες, να έχει διαφορετική αντιμετώπιση.
«Από ποιους επιχειρηματίες ζητάμε λεφτά; Από τους επιχειρηματίες που δεν έχουν πάρει τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές ακόμα και θα τους ζητήσουμε ένα τίμημα μεγαλύτερο; Στην Άφησσο οι άνθρωποι καταστράφηκαν, στον Κατηγιώργη, στον Πλατανιά, στην Αγριά το ίδιο. Και σε πολλές περιοχές ακόμη. Ορισμένοι έχουν πάρει ένα μέρος των αποζημιώσεων. Σίγουρα δεν έχουν εξοφληθεί όλοι. Θα έρθουμε να τους ζητήσουμε ένα αυξημένο τίμημα; Δεν πρέπει διευκολύνει με τιμή εκκίνησης μειωμένη κατά 50% για έναν χρόνο τις επιχειρήσεις της Μαγνησίας; Για βιοπαλαιστές μιλάμε».
Στην Ελλάδα, όπως ανέφερε, υπάρχουν 100.000 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, που αποφέρουν στον κρατικό προϋπολογισμό 22 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το 70% λειτουργούν σε παραλίες, ζουν από τις παραλίες. «Εγώ ακούω και το «κίνημα της πετσέτας», ωστόσο, δεν αφορά τη δική μου περιοχή, ούτε τη Φθιώτιδα, πιθανώς ούτε και την Ηλεία. Η οριζοντίωση, όμως, των μέτρων μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που προσφέρουν στην ελληνική οικονομία», πρόσθεσε.
Ο κ. Μπουκώρος εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι οι εφαπτόμενες όμορες επιχειρήσεις ιδιαίτερα σε οικισμούς θα αντιμετωπιστούν με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, λέγοντας για παράδειγμα ότι «όταν λειτουργούν 6-7 επιχειρήσεις για 50 χρόνια σε μια περιοχή δεν μπορείς να τους υποχρεώσεις να έχουν έξι μέτρα απόσταση, διότι τότε η έκταση δεν φτάνει για κανέναν. Ουσιαστικά τους αφαιρείς το δικαίωμα που τους δίνεις».
Σχετικά με τον αλγόριθμο της τιμής παραχώρησης, η οποία σύμφωνα με το νομοσχέδιο θα διαμορφώνεται από τις αντικειμενικές αξίες και τη βαρύτητα της παραλίας, ο βουλευτής Μαγνησίας πρότεινε να συμπεριληφθεί και η τιμολογιακή πολιτική της επιχείρησης, διότι εκεί υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις, καθώς άλλες προσφέρουν ομπρελοκαθίσματα δωρεάν και άλλες, σε άλλα νησιά, χρεώνουν έως και 500 ευρώ.
Αναφορικά με τα ναυταθλητικά σωματεία, ο Χρ. Μπουκώρος τόνισε: «Είμαστε χώρα πολυνησιακή, είμαστε χώρα ναυτική, έχουμε και ναυταθλητισμό, 165 σωματεία είναι. Δεν με ικανοποιεί το μειωμένο τίμημα. Θα ήθελα να σας προτείνω στα 165 ναυταθλητικά σωματεία της χώρας, να είναι συμβολικό το τίμημα. Αθλητισμό κάνουν, διέξοδο στους νέους μας προσφέρουν».
Στάθηκε ακόμη ιδιαίτερα στις προβλέψεις για τις περιοχές Natura, όπου σύμφωνα με το νομοσχέδιο επιχειρήσεις θα πληρώνουν 500 τετραγωνικά και θα αξιοποιούν 150. «Αυτό τι είναι; Περιβαλλοντικό, οικονομικό, τι ακριβώς είναι;», διερωτήθηκε και πρόσθεσε: «Αν δεν θέλεις να παραχωρήσεις ως Πολιτεία μεγαλύτερη έκταση, χρέωσε τα 150 τετραγωνικά. Διότι στη δική μου περιοχή πάλι, η Σκόπελος και η Αλόννησος, ένα μεγάλο μέρος της Σκιάθου και ένα μεγάλος μέρος του Πηλίου είναι περιοχές Natura. Αλλωστε το 40% της χώρας έχει χαρακτηρίσει περιοχή Natura. Όπως παλιά, που λέγαμε ότι τα πάντα είναι δάσος και ουδέποτε κατορθώσαμε να το προστατεύσουμε μέχρι σήμερα. Αν δεν το οριοθετήσεις πραγματικά, πώς θα το προστατεύσεις;
Δηλαδή, τα άλλα κόμματα που άκουσα, τι λένε στον κάτοικο της Αλοννήσου; Βάλαμε με το Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου περιορισμούς στην αλιεία, θα του απαγορεύσουμε τώρα ή θα καταστήσουμε ασύμφορη την οποιαδήποτε απλή αξιοποίηση της παραλίας;
Δεν μιλάω για δόμηση. Μιλάω για αξιοποίηση στη μικρή σεζόν των δύο-τριών μηνών που έχουν αυτοί οι κάτοικοι. Τι θα τους πούμε; Φύγετε από τα νησιά σας; Και μετά από το βήμα της Βουλής μιλάμε για «νησιωτικότητα» και είμαστε υπέρ των κατοίκων; Γιατί το άκουσα κι αυτό από κόμματα της αντιπολίτευσης, να λένε σε περιοχές Natura μην παραχωρείται καθόλου.
Εγώ λέω το αντίθετο, κύριε Υπουργέ. 150 μπορεί να αξιοποιηθεί, για τόσα να πληρώσει, διότι η εκμετάλλευσή του θα καταστεί απολύτως ασύμφορη.
Δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε εδώ για τους αδύναμους, λες και τα μεγάλα τα πεντάστερα ξενοδοχεία ζουν από την ξαπλώστρα. Από την ξαπλώστρα ζουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που περιμένουν τρεις μήνες να δουλέψουν και να πληρώσουν και το τίμημα της παραλίας και τους φόρους στο Κράτος», τόνισε ασκώντας κριτική στις θέσεις της αντιπολίτευσης και συνέχισε στον ίδιο τόνο:
«Πώς τα βλέπουμε όλα έτσι εδώ μακράν της πραγματικότητας; Είναι άλλη η πραγματικότητα. Και είναι αυτοί οι 100.000 επαγγελματίες, κύριε Υπουργέ, που μας φέρνουν τα 22 δισ. του τουρισμού. Και όσοι λένε να αλλάξουμε αυτό το μοντέλο τουρισμού μια και έξω -εγώ λέω να το διαφοροποιήσουμε, να φέρουμε και άλλα είδη τουρισμού, πιο βιώσιμα στη χώρα μας- να μας πουν πού θα βρουν και τα 22 δισ. ετησίως. Όχι ανέξοδες κουβέντες.
Από κει και πέρα και το «κίνημα της πετσέτας» σέβομαι και τις ανησυχίες για τον υπερτουρισμό και τις περιβαλλοντικές ανησυχίες. Όποιος θέλει, όμως, να μιλήσει για υπερτουρισμό, για κινήματα πετσέτας κ.τ.λ., να μιλήσει συγκεκριμένα, με παραδείγματα νησιών και με παραδείγματα επιχειρήσεων, αν θέλει να είναι δίκαιος, όχι να τους τσουβαλιάζει όλους».
Ο βουλευτής Μαγνησίας επέμεινε στα παραδείγματα των μικρομεσαίων παραλιακών επιχειρήσεων και στα προβλήματα βιωσιμότητας που θα δημιουργηθούν εάν δεν τροποποιηθούν οι διατάξεις.
«Άρα, η πρότασή μου είναι για τις περιοχές Natura, είναι να πληρώνουν για ό,τι αξιοποιούν. Και μιλάω τώρα για την Αλόννησο, τη Σκόπελο, τη Σκιάθο και το Πήλιο. Εκεί, υπάρχουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες επαγγελματίες, που βγάζουν κυριολεκτικά ένα μεροκάματο. Και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον η ξύλινη ξαπλώστρα, άλλες κατασκευές και άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες επιβαρύνουν το περιβάλλον. Αλλά η άποψη που εκφράζω είναι αντιδημοφιλής, το δημοφιλές είναι τα κινήματα».
Ο Χρήστος Μπουκώρος με κριτική στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που δεν προχώρησε κανένα από τα γεωχωρικά εργαλεία, ανέφερε: «Είχε ποτέ η Ελληνική Πολιτεία όλα αυτά τα εργαλεία; Εδώ δεν είχε δασολόγιο, δεν είχε κτηματολόγιο, δεν είχε όρια οικισμών, δεν είχε αναγνώριση οδών, δεν είχε τοπικά πολεοδομικά σχέδια, σχέδια για εκτός ορίων δόμηση, Και προσπαθεί όλα αυτά να τα προχωρήσει σε πέντε χρόνια η σημερινή κυβέρνηση. Είναι η μόνη κυβέρνηση τα τελευταία 200 χρόνια που δουλεύει για όλα αυτά τα ζητήματα και τα προωθεί».
Κλείνοντας την παρέμβασή του είπε: «Ελπίζω, κύριε Υπουργέ, να δείτε τη Μαγνησία, να δώσετε το χρόνο να ανασυνταχθεί. Δεν λέω οι ίδιοι όροι –προσέξτε- ας εφαρμοστούν οι ίδιες διατάξεις και για τη Μαγνησία, αλλά να δούμε τις τιμές της Μαγνησίας για όλους αυτούς τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην παράκτια ζώνη για να τους δώσουμε έτσι μια δυνατότητα επιβίωσης».
