Ο φωτισμένος σχολάρχης Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Γαζής (1758-1828) από τις Μηλιές του Πηλίου ήταν μυημένος στη Φιλική Εταιρεία και εκείνος στον οποίο κυρίως οφείλεται το ξέσπασμα της Επανάστασης στη Μαγνησία. Ας παραθέσουμε εν συντομία, το χρονικό της: Στις 5 Μαΐου ο καπετάνιος Αναστάσιος Τσαμαδός μπαίνει στον Παγασητικό με 7 Υδραίικα και Τρικεριώτικα καράβια. Στις 7 Μαΐου υψώνεται η σημαία της Επανάστασης στις Μηλιές ενώ την ίδια μέρα ο οπλαρχηγός Κυριάκος Μπασδέκης ξεκινά απ’ τη Ζαγορά για το Βόλο. Στις 9 Μαΐου οι επαναστάτες επιτίθενται στο Κάστρο του Βόλου. Οι Τούρκοι αντέχουν, ο Μπασδέκης τραυματίζεται και αναλαμβάνει ο Κοντονίκος. Στις 11 Μαΐου συνεδριάζει στο Βελεστίνο η συνέλευση όλων των εκπροσώπων των επαναστατικών σωμάτων της Μαγνησίας, ονομάσθηκε «Βουλή της Θετταλομαγνησίας», με πρόεδρο τον Άνθιμο Γαζή όπου καλούνται άπαντες να ξεσηκωθούν. Ο Σαίτ – Αγάς του Αλμυρού αντιδρά αστραπιαία και φυλακίζει όλα τα γυναικόπαιδα της περιοχής του. Ο λαός φοβάται και δεν ανταποκρίνεται. Στα τέλη του ίδιου μήνα ο Δράμαλης πασάς της Λάρισας φθάνει στη Μαγνησία. Οι Έλληνες οπισθοχωρούν προς το Τρίκερι και τα πίσω χωριά της Ζαγοράς. Ο Δράμαλης καίει χωριά του Πηλίου και επιβάλλει στους κατοίκους Βαριά «Χαράτσια» . Χιλιάδες πρόσφυγες φεύγουν στις Σποράδες, που στα επόμενα χρόνια έφθασαν και τις 70000 (!). Το ίδιο κάνει κι ο Γαζής που από την Πρόπαν περνάει στη Σκιάθο. Οι κάτοικοι του νησιού ήταν ακόμα κλεισμένοι στο Κάστρο κι οι πρόσφυγες λιμοκτονούσαν. Κάποιοι θεωρούσαν τον Αρχιμανδρίτη αιτία της δυστυχίας τους και του ξεριζωμού τους. Ένα βράδυ λοιπόν, όπως μας πληροφορεί ο Αν. Γούδας στο βιβλίο του ’’Βίοι Παράλληλοι των επί της Αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων Ανδρών’’ (Αθήνα 1869 σελ. 361), ‘’κινδύνεψε να καεί μέσα στο σπίτι που έμεινε. Από εκεί, αφού συνήλθε από τα εγκαύματά του, πέρασε στο Αταλαντονήσι» και συνέχισε τον αγώνα του για τη λευτεριά της πατρίδας…. Ο αείμνηστος συμπατριώτης μου Ι. Φραγκούλας, προσθέτει μάλιστα πως σώθηκε χάρη στην «επέμβαση του φίλου του Αναγνώστη Μπονάκη» (Σκιαθίτικα Α΄, 103). Για την ιστορία θυμίζουμε ότι όταν οι κάτοικοι επέστρεψαν στην αρχαία και σημερινή πόλη της Σκιάθου από το Κάστρο (1829), πρώτος Δήμαρχος του νησιού ανέλαβε ο Φιλικός και αγωνιστής της Επανάστασης, Αναγνώστης Μπονάκης ο οποίος χάρισε την πενιχρή αμοιβή που του ορίστηκε για την ανέγερση σχολείου.