Στην «ψηφοφορία» που διενεργήθηκε στον (τότε πλέον) Φορέα Διαχείρισης, ο πρόεδρος (καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας) και όλοι οι υπάλληλοι των υπουργείων, πλην του υπ. Γεωργίας, ψήφισαν ΝΑΙ στο εισιτήριο! O δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος Αλοννήσου ψήφισαν με ένα «τρανταχτό ΝΑΙ». Και έτσι οι δύο ντόπιοι έβαλαν ταφόπλακα στον ίδιο τους τον τόπο! Τεκμηριωμένη επιστολή και με τις υπογραφές στάλθηκε στον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη με κοινοποίηση και στα άλλα κόμματα της Βουλής. Οταν η ΕΡΤ τού πήρε συνέντευξη τον Αύγουστο 2020, «γιατί απέρριψε τη θέσπιση εισιτηρίου», είπε: «Αρνούμαστε το εισιτήριο γιατί αυτό, μόνο σαν φάρσα μπορεί να εκληφθεί». Οταν η συντονίστρια από το στούντιο ρώτησε: «Μήπως, κύριε Δήμαρχε, το εισιτήριο μπαίνει για να γίνουν υποδομές και έργα;» ο πανεπιστημιακός (δικηγόρος) δήμαρχος απάντησε: «Οχι, κυρία μου, πρώτα γίνονται τα έργα και οι υποδομές και μετά μπαίνει το εισιτήριο». Και έκλεισε το θέμα. «Εισιτήριο στον Ολυμπο ΤΕΛΟΣ»! Είναι αιώνες αιώνων που οι ντόπιοι κάτοικοι των νησιών Σκιάθου και κυρίως Σκοπέλου και Αλοννήσου επικοινωνούσαν και συνεργάζονταν με τους μοναχούς της Μεγίστης Λαύρας, όπου στα νησιά Κυρά Παναγιά, Σκάντζουρα, Παππού χτίστηκαν ναοί και κελιά απείρου κάλλους. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο στόλος της –με ελληνικά πληρώματα, ως έμπειροι ναυτικοί– ναυλοχούσε στους δύο μεγάλους κόλπους του Αγίου Πέτρου και του Πλανήτη προστατεύοντας τα νησιά από τους πειρατές που επιτίθεντο για πλιάτσικο στα παράλια της Μακεδονίας – αυτός ο στόλος ήταν ο φύλακας-άγγελος για τους κατοίκους!

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ

Η ιστορική διαδρομή του Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου ξεκινάει τον Μάιο του 1976. Εμπνευστής και δημιουργός του Πάρκου o Dr. Thomas Schultze-Westrum, βιολόγος, περιβαλλοντολόγος και κινηματογραφιστής. Για πρώτη φορά παγκοσμίως αποτυπώνεται η φώκια monachus-monachus σε φiλμ στο Πιπέρι, και η ορνιθοπανίδα και η χλωρίδα σε όλα τα νησιά πέραν της Αλοννήσου. Στις 6 Οκτωβρίου του 1976 μετά το ντοκiμαντέρ «Η ακτή της Φώκιας», με επτασέλιδη επιστολή στον εκτελεστικό γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου για τον Φυσικό Σχεδιασμό και το Περιβάλλον, στην Αθήνα, που την κατέθεσε στον Μ. Γερουλάνο, ο Thomas Schultze-Westrum πρότεινε επίσης τη δημιουργία του Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου Βορείων Σποράδων. Ο βιολόγος είχε φιλικές σχέσεις με τη Νίκη Γουλανδρή (συγχωρεμένη πια) η οποία τον έφερε σε επαφή με τους πολιτικούς της εποχής εκείνης μαζί με τον Παύλο Δροσάκη (πρόεδρο του Αλιευτικού Συνεταιρισμού) και τον γράφοντα. Είχαμε συναντήσεις με τον Αθανάσιο Κανελλόπουλο (υπουργείο Γεωργίας), τον Ιωάννη Παλαιοκρασσά (υπουργείο Ναυτιλίας), τον Βύρωνα Αντύπα της «Φύσης» και άλλους παράγοντες, που ενθουσιάστηκαν για τη δημιουργία του Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου. Στις 31 Αυγούστου 1986 (…ύστερα από 10 χρόνια ενεργειών με τον Thomas) υπογράφεται η πρώτη Νομαρχιακή απόφαση για την ίδρυση του Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου! Το Θαλάσσιο Πάρκο μεταφέρεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ο Αλιευτικός Συνεταιρισμός Αλοννήσου συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο και τη Νομαρχία Μαγνησίας.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΜΚΟ

Το 1988 ο Βασίλης Κουρούτος, βιολόγος, ιδρύει την Ελληνική Εταιρεία για τη «Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας» (ΕΕΜΠΜΦ). Στην ΕΕΜΠΜΦ συμμετέχουν η Τζένη Ανδρουκάκη, η Ελένη Τούντα, ο Παναγιώτης Δενδρινός, ο Θεόδωρος Γιάνναρος, ο Δημήτρης Παπαπαναγιώτου –όλοι βιολόγοι– και ο συγκοινωνιολόγος του Μικρού Πολυτεχνείου Βρασίδας Ζάβρας. Το 1992 «παραιτείται» ο Βασίλης Κουρούτος (μαζί και άλλα μέλη) από πρόεδρος της ΕΕΜΠΜΦ, που ο ίδιος δημιούργησε, και το 1993 «διαγράφεται» από την Εταιρεία επειδή στις 16/8/1993 στέλνει επιστολή στον συντονιστή του προγράμματος προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας, Μιχάλη Σκούλο («Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού...»), «καταγγέλλοντας ότι οι εκθέσεις που έστελναν στον συντονιστή του προγράμματος παρακολούθησης για τη Φώκια, ήταν όλες πλαστές, γραμμένες στην Αθήνα και όχι στην επιτόπια έρευνα… στα νησιά». Και πρόεδρος αναλαμβάνει ο Βρασίδας Ζάβρας (του Μικρού Πολυτεχνείου). Η ΕΕΜΠΜΦ μετατρέπεται σε ΜΟm και «μεγαλουργεί» με τους Παναγιώτη Δενδρινό, Ελένη Τούντα και την Τζένη Ανδρουκάκη που γίνεται και ζευγάρι με τον Βρασίδα Ζάβρα. Τα «προγράμματα» για τη «φώκια» πέφτουν σαν βροχή και το ταμείο της Mom διογκώνεται. Η ΜΟm ουσιαστικά «εγκαθίσταται» στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και τα ECU, μετέπειτα ευρώ (€), πέφτουν βροχή «σαρώνοντας» όλα τα προγράμματα της Ευρώπης με την αρωγή του υπουργείου. Επιστήμονες συνάδελφοι που απευθύνονται στο ΥΠΕΧΩΔΕ για έρευνες για τη φώκια, για να πάρουν άδεια έπρεπε να χορηγήσουν και αντίγραφο στη ΜΟm. Οπότε η ΜΟm έβρισκε έτοιμα τα πάντα! Ο,τι αναφέρει ο γράφων είναι όλα τεκμηριωμένα σε επίσημα έγραφα του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, τώρα ΥΠΕΝ!

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ και ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΣΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ ΑΠO ΤΙΣ ΜΚΟ

1995: Ο κ. Παναγιώτης Δενδρινός (έχει δίπλωμα καπετάνιου) μεταφέρει τον καλό δημοσιογράφο Αιμίλιο Λιάτσο, με φουρτούνα, στο Πιπέρι για να του «επιδείξει» τη Φώκια τη Μοναχή. Μπαίνει με κλεφτοφάναρο στη σπηλιά –ακολουθεί το συνεργείο– και ξαφνικά μία θηριώδης φώκια «εκτινάσσεται« και μουγκρίζει σε φωτισμό 1.000 κεριών. Ερώτηση: Είχε άδεια να μεταφέρει ιδιώτη και να τρομάξει τη φώκια ή την «πήρε απ’ τη σημαία»; Ας μας το πει. (Το ντοκιμαντέρ αποσύρθηκε) 1996: Ιούνιος. Αμερικανικό κλιμάκιο με ελληνικές ένοπλες δυνάμεις κάνουν γυμνάσια στο νησί Σκάντζουρα Α ζώνη του Θαλάσσιου Πάρκου! Επί 15 ημέρες ανατινάζουν όλη την ακτογραμμή με υποβρύχια εκρηκτικά και τις αιωνόβιες ελιές τις θερίζουν με τα πολυβόλα! Η ΜΟm και ο κ. Δενδρινός... ΑΦΑΝΤΟΙ…(«προστάτευαν» το Πάρκο;) Διαχρονικά, το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράττεται μέχρι σήμερα είναι τα λεγόμενα «ορφανά» φωκάκια κατά ΜΟm. O Thomas Schultze-Westrum, στο 49 λεπτών ντοκιμαντέρ, το 1976, αναφέρει ότι: «Ο,τι κι αν συμβαίνει στην άγρια φύση ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ». Η κάμερά του εστιάστηκε σε δυο μικρά φωκάκια που βγήκαν από τις σπηλιές και έπαιζαν μεταξύ τους και στην αφήγησή του ο Thomas αναφέρει ότι «οι μανάδες τους γύρισαν ύστερα από τέσσερις ώρες απουσίας» και το καθένα μικρό έτρεξε στη μάνα του για θηλασμό». Αυτοί όμως (της MΟm) το έκαναν βιομηχανία προσοδοφόρα! Κάθε χρόνο σαρώνουν τις σπηλιές να βρουν «ορφανά». Ενα έγκλημα στη φύση και στην άγρια πανίδα. Τα φωκάκια αυτά δεν εντάσσονται ποτέ στην άγρια φύση, αλλά περιφέρονται «έρημα και ορφανά» και ζητούν την ανθρώπινη «θαλπωρή»! Ενα δείγμα είναι το ντοκιμαντέρ στο YouTube με την Τατιάνα Στεφανίδου, που μιλούσε με την αδελφή Βουλγάρας τουρίστριας στην Αλόννησο. Μια φώκια «ορφανή» πλησίασε την τουρίστρια που κολυμπούσε αμέριμνη και άρχισε να... παίζει μαζί της, με αποτέλεσμα να τη δαγκώνει στον μηρό και να τη γρατζουνάει με τα νύχια. Το αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθεί στο νοσοκομείο στον Βόλο, όπου παρέμεινε τρεις μέρες. Στη συνομιλία συμμετείχε και ο κ. Δενδρινός, που αφού τον στρίμωξε η Στεφανίδου, μασούσε κυριολεκτικά τα λόγια του. Φωκάκια, ανίκανα να ενταχθούν στην άγρια φύση, προσεγγίσουν τον άνθρωπο αλλά δεν μπορούν να ξέρουν ποιο είναι το όριο της «επικοινωνίας» μαζί του! (Το ντοκιμαντέρ αποσύρθηκε) 2019. Σεπτέμβριος. Συσσώρευση 1.175 κιλών χασίς στο Πιπέρι («απόλυτης αυστηρής προστασίας»… Τουλάχιστο τρεις μήνες θα πήρε γι’ αυτήν τη συσσώρευση!) MΟm και Thalassa Foundation ΑΦΑΝΤΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ! Το θαλάσσιο Πάρκο καταστρέφεται… Ο αριθμός των γιδιών στα νησιά του Πάρκου από 400 και για 4 μήνες που προβλέπεται στο Προεδρικό Διάταγμα έχει φτάσει να είναι... αναρίθμητος και τα γίδια βόσκουν ολόχρονα. Η χλωρίδα καταστρέφεται και τα νησιά αποψιλώνονται. Κανένας έλεγχος, καμιά εφαρμογή του Π.Δ. Όλες οι χώρες της Ευρώπης, από τη Μάλτα μέχρι τη Νορβηγία, και όλες οι προστατευόμενες περιοχές στο σύστημα NATURA 2000 αξιολογούνται κάθε χρόνο από ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ! Πάραυτα λοιπόν θα πρέπει να καταφτάσουν, επειγόντως, από την Ε.Ε. Ανεξάρτητες Aρχές να αξιολογήσουν την έως σήμερα κατάσταση. Να ακυρωθεί το Προεδρικό Διάταγμα. Να γίνει ένα απλό διάταγμα που θα καταργεί την απαγόρευση στο Πιπέρι. Οι παράκτιοι αλιείς θα ψαρεύουν σε όλο το Πάρκο, θα έχουν ένα αντισταθμιστικό όφελος για τα δίχτυα και θα βρίσκονται συνεχώς στο τοπίο! Ανεξάρτητη Αρχή του εξωτερικού θα ελέγχει κατ’ έτος την κατάσταση, η οποία και θα κοινοποιείται δημόσια. Οι ΜΚΟ να αποσυρθούν, γιατί μόνο οι ντόπιοι επί αιώνες έχουν διασώσει τη φύση αυτήν· ανέπαφη. Το ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ στους ΨΑΡΑΔΕΣ, στον ΔΗΜΟ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ, στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ και στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ. ΥΓ: Στην πλατεία του χωριού 9 ήρωες εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στις 15 Αυγούστου του 1944. Μεταξύ των εννέα, ένας αδελφός της μάνας μου και ο άντρας της αδελφής της μάνας μου, γιατί φυγάδευσαν το εκστρατευτικό σώμα των Εγγλέζων που στάθμευε στην Ελασσόνα και διαπεραιώθηκε στη Μικρά Ασία ασφαλές... Για τους Αναγνώστες: μπορείτε να βρείτε το ντοκιμαντέρ του Dr. Thomas Schultze-Westrum: «Η ακτή της Φώκιας» στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ή και στο YouTube. (*) Οικονομολόγος, πρώην πρόεδρος της Οικολογικής και Πολιτιστικής Κίνησης Αλοννήσου, επί δεκαπενταετία συνεργάτης της EuroNatur, 2006-2009 μέλος του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου Β. Σποράδων επί προέδρου καθηγητή Χρήστου Νεοφύτου, νυν συνταξιούχος