Η υφαντική ήταν μια τέχνη που μεγαλουργούσε στη Σκιάθο μέχρι και τη δεκαετία του 70. Αρκεί να διαβάσει κανείς τα σχετικά χωρία στον τέταρτο τόμο απ’ το ‘’Σκιάθου λαϊκός πολιτισμός’’ του π. Γιώργη Ρήγα ή να δει μια κλασική σκιαθίτικη προίκα με τα κιλίμια και τα άλλα υφαντά, και θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές.

Η τέχνη σταδιακά έσβησε, όπως και όλες οι άλλες που αναπτύχθηκαν στο νησί σαν τη ναυπηγική. Αμφιβάλλω ακόμα και για το αν έχει απομείνει καμιά γερόντισσα να υφαίνει στον παλιό αργαλειό της κι όσοι σώθηκαν απ’ αυτούς είναι πια μουσειακά κομμάτια ή σκουριάζουν σε αραχνιασμένες αποθήκες.

Κι όμως σήμερα στο νησί με την τουριστική μονοκαλλιέργεια, ένα ζευγάρι από το Μάντσεστερ της Βρετανίας, η Τζιν και ο Άρθουρ (Jean Wildish & Arthur Charman) , αποφάσισαν πριν από επτά χρόνια να στήσουν εργαστήριο υφαντικής,το “Skiathos Wool”,  και με το μαλλί από τα λίγα πρόβατα που υπάρχουν στον τόπο, αναπτύσσουν την ξεχασμένη τέχνη στη Σκιάθο.

H Jean  είναι υφαντουργός από το Penruddock της Cumbria στη Σκωτία και η εμπειρία της περιλαμβάνει τη συνεργασία της με το συνεταιρισμό The Wool Clip, που εδρεύει στη βόρεια Lake District. Το Wool Clip ιδρύθηκε το 2001 για να επαναφέρει την αξία στο βρετανικό μαλλί και εξακολουθεί να λειτουργεί ως κοινωνική επιχείρηση χειροτεχνιών με τη χρήση μαλλιού.

Ο Arthur Charman είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός και επί τριάντα και πλέον χρόνια μοιράζεται τον χρόνο του με τη Jean, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Σκιάθου.

Η μεγάλη φιλοδοξία του ζευγαριού είναι ο επαναπροσδιορισμός μιας τέχνης που έχει εκλείψει σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και κυρίως της Ελλάδας, επαναφέροντας στο επίκεντρο παραδοσιακές δραστηριότητες που χάνονται. Γι΄αυτό και καλούν τοπικούς φορείς και μαθητές σχολείων να παρακολουθήσουν σεμινάρια υφαντικής στο νησί.  Ζητούν επίσης να εκδηλωθεί ενδιαφέρον από νέους ανθρώπους, στους οποίους θα δοθεί μια υποτροφία για να παρακολουθήσουν αντίστοιχη σχολή στο Μάντσεστερ, την πόλη με τη διάσημη κλωστοϋφαντουργία .

Oι Βρετανοί λάτρεις της Σκιάθου λοιπόν, δημιουργούν χρήσιμα προϊόντα από ένα σχεδόν άνευ αξίας υλικό, προσφέρουν στον τόπο και τους κατοίκους και μας βάζουν γυαλιά με τα οποία ίσως μπορέσουμε να δούμε καλύτερα κάποια πράγματα που σχετίζονται με το λαμπρό παρελθόν μας...