Από τα ξύλινα σκαριά ΠΑΣΧΑΛΗΣ και ΚΑΤΕΡΙΝΑ (το πέραμα αντικαταστάθηκε με το ΡΗΓΑΣ το 1969), ως το θρυλικό «Κύκνος», το οποίο μπήκε στη γραμμή των Σποράδων το 1952, ακόμα και το ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΙΙ, το μετέπειτα ΘΗΡΑ που θεωρείται το πρώτο οχηματαγωγό της γραμμής και χωρούσε όλο κι όλο πέντε αυτοκίνητα (τα φόρτωναν με τα χέρια), δεν υπήρχε τρόπος να φτάσει ικανός αριθμός τετράτροχων στα νησιά μεταφέροντας ανθρώπους και εμπορεύματα. Όλα άλλαξαν όταν η εταιρεία του Δημ. Νομικού έριξε στη γραμμή το ΣΚΥΡΟΣ που χωρούσε 24 αμάξια μαζί με το υπόγειο μικρό γκαράζ. Επίσης διέθετε δεξαμενή στην πλώρη που την γέμιζε νερό σε περίπτωση φουρτούνας. Ως τότε οι Αφοί Νομικού ήταν εφοπλιστές με μεγάλα φορτηγά πλοία και έκαναν το πρώτο άνοιγμα στην Ακτοπλοΐα με το F/B ΣΚΥΡΟΣ στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα έχοντας απέναντι κυρίως τον Όμηρο Κολοκοτρώνη πλοιοκτήτη του ΚΥΚΝΟΣ. Το πλοίο κατασκευάστηκε το 1968 στο ναυπηγείο Βεκρή - Ελευθερόπουλου στο Πέραμα. Ναυπηγός του ήταν ο Ανδρέας Ερμογένης (Κασταλία) και με το όνομα ΣΚΥΡΟΣ πρωτοδρομολογήθηκε στη γραμμή Κύμης - Σκύρου. Το χτίσιμό του βασίστηκε στα σχέδια Αμερικάνικων Αποβατικών με τη διαφορά πως είχε τον καταπέλτη στην πρύμη κι όχι στην πλώρη. Ήταν μικρό επιβατηγό/οχηματαγωγό 53 μέτρων, από τα πρώτα που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα. Για πολλά χρόνια εξυπηρέτησε και τις Σποράδες, στη γραμμή Βόλος - Σκιάθος - Σκόπελος – Αλόννησος και κάποιες φορές έπιανε και Τρίκερι. Για πρώτη φορά στα νησιά ακούστηκε απ’ αυτό εκφωνήτρια ν΄ αναγγέλλει την άφιξη ή τον απόπλου του. Σίγουρα ήθελε επιδεξιότητα για να το κυβερνήσεις, ιδιαίτερα να το δέσεις στο μουράγιο, και από αυτήν διέθετε υπεραρκετή ο καπεταν Γιώργος Παππάς που ήταν ο καπετάνιος του στα χρόνια που ανήκε στον Νομικό. Για πολλά χρόνια λοστρόμος ήταν ο Παναγιώτης Κουκορίνης από το Ν. Κλήμα ( Έληος) για πολλούς γνωστός ως Παναής ο Κόκκινος. Το 1990 πουλήθηκε στην εταιρεία των αδελφών Μηνιώτη και με μηχανές CATERPILLAR, το όνομα "ΧΙΟΝΗ" και έδρα τη Χίο ταξίδεψε στο ανατολικό Αιγαίο όπου και δρομολογήθηκε στη γραμμή Χίος - Σάμος - Ικαρία - Φούρνοι, αλλά και σε κάποια δρομολόγια προς τα παράλια της Τουρκίας (Χίος-Τσεσμές) Το 2003 αποσύρθηκε κι έμεινε δέκα χρόνια να σαπίζει στη στεριά. Τον Μάρτιο του 2013 ρυμουλκήθηκε ως το ναυπηγείο Κουρή της Αμαλιάπολης και τα σίδερά του έλιωσαν σε μια από τις τοπικές Χαλυβουργίες. ‘Ετσι μετά από 45 χρόνια ζωής στη θάλασσα ο ακούραστος εργάτης του Αιγαίου, κι αφού γνώρισε τις χαρές, ΄΄τα πάθια και τους καημούς΄΄ των επιβατών του, συνταξιοδοτήθηκε ώσπου έσβησε άδοξα, όπως συνήθως συμβαίνει με τα πλοία της γραμμής και όχι μόνο...