Ο Γιώργος Παρίσσης, δρομέας με πρόβλημα όρασης από τη Σκιάθο, την περασμένη Κυριακή 13 Νοεμβρίου πέτυχε ένα εντυπωσιακό επίτευγμα. Ολοκλήρωσε τον 39^ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Κάτι που έγινε για τρίτη φορά στην καριέρα του από το 2019, όταν δοκίμασε για πρώτη φορά να τρέξει τα 42.195 μέτρα της διαδρομής. Το επίτευγμα του 56χρονου νησιώτη, ο οποίος έχει κάνει το τρέξιμο τρόπο ζωής, προκαλεί θαυμασμό και αποτελεί παράδειγμα θέλησης και δύναμης. Ο Σκιαθίτης αθλητής του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Βόλου «Κένταυρος» μίλησε στο SkiathosLife.gr για την πρόσφατη παρουσία του στην Αθήνα και τη συμμετοχή στον Μαραθώνιο, στον οποίον έτρεξε με συνοδό τον συναθλητή του Μανώλη Μαρκογιαννάκη και κάλυψε την απόσταση σε χρόνο 5:14:17. Μια επίδοση που αποτέλεσε και ρεκόρ καριέρας για τον Γιώργο Παρίσση, καθώς στις δύο προηγούμενες παρουσίες του στην κλασική διαδρομή είχε 5:44:28 (2019) και 06:26:43 (2020). [caption id="attachment_167513" align="alignnone" width="696"] Ο Γιώργος Παρίσσης (δεξιά) με τον Βαγγέλη Γιακάκογλου στο πλευρό του, κατά τη διάρκεια του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας το 2019[/caption] «Η λέξη «Μαραθώνιος» έχει δέκα γράμματα. Στόχος μου είναι να συμπληρώσω μια δεκάδα συμμετοχών στην κλασική διαδρομή. Φέτος κατέγραψα την τρίτη παρουσία μου», είπε περιχαρής στο ξεκίνημα της κουβέντας, ενώ ταυτόχρονα αποκάλυψε τον στόχο που έχει θέσει για τα επόμενα χρόνια.     [caption id="attachment_167515" align="alignnone" width="473"] Ο Σκιαθίτης δρομέας (δεξιά) με τον συνοδό του Μανώλη Μαρκογιαννάκη, λίγο μετά τον τερματισμό τους στο Καλλιμάρμαρο στάδιο[/caption] To 2019 βρέθηκε για πρώτη φορά στην αφετηρία του αγώνα των 42 χιλιομέτρων. Τις δύο πρώτες χρονιές, στο πλευρό του από τον Τύμβο του Μαραθώνα μέχρι το Καλλιμάρμαρο ήταν ο αθλητής του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Βόλου, Βαγγέλης Γιακάκογλου, ενώ φέτος συνοδός του ήταν ο Μανώλης Μαρκογιαννάκης, ο οποίος ανέλαβε την καθοδήγηση του 56χρονου νησιώτη καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής, όντας δεμένος μαζί του με ένα σχοινί σαράντα εκατοστών. «Στον «Κένταυρο» βρίσκομαι από πέρυσι. Με τον Μανώλη, ο οποίος είναι 24 ετών, τρέξαμε μαζί για πρώτη φορά σε Μαραθώνιο. Πάντως, στον αγώνα Μνήμης και Θυσίας Αγριά - Δράκεια, ο οποίος είναι προγραμματισμένος για τις 11 Δεκεμβρίου 2022, θα τρέξω με συνοδό τον Κώστα Κυριαζή», σημείωσε ο αθλητής από τη Σκιάθο, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται υπό την επίβλεψη του Γιώργου Λίταινα, ενώ στο νησί προπονείται μόνος του: «Στη Λίμνη πηγαίνω για τις προπονήσεις. Πλέον έχω μάθει το μέρος πολύ καλά και μπορώ να τρέχω μόνος μου, δίχως συνοδό». [caption id="attachment_167514" align="alignnone" width="696"] Αναμνηστική φωτογραφία του Γιώργου Παρίσση στην πλατεία Συντάγματος, με συναθλητές του από τον Βόλο, οι οποίοι επίσης ολοκλήρωσαν τον φετινό Μαραθώνιο. Πρώτος από αριστερά διακρίνεται ο Δημήτρης Γάκης, δίπλα του βρίσκεται η Φιλιππία Κούντρια, ενώ τρίτος κατά σειρά είναι ο Μανώλης Μαρκογιαννάκης[/caption] Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, το μοιραίο τροχαίο, ο γάμος και η ενασχόληση με τον αθλητισμό    Ο Γιώργος Παρίσσης, ο οποίος στις 23 Νοεμβρίου θα γιορτάσει τα 56^α γενέθλιά του, είναι ο μικρότερος από εννέα αδέρφια, για την ακρίβεια πέντε αγόρια και τέσσερα κορίτσια. «Εγώ είμαι ο μικρότερος. Πιο μεγάλη είναι η αδελφή μου, Φωτεινή, με την οποία μάς χωρίζουν δεκαπέντε χρόνια διαφορά. Από τους εννιά, οι οκτώ ζούμε μέχρι σήμερα στη Σκιάθο, μονάχα μία αδελφή μας μένει στον Πειραιά», σημείωσε. Αν και ορφάνεψε από μικρή ηλικία, αφού ο πατέρας του σκοτώθηκε σε τροχαίο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το μακρινό 1967 (επέστρεφε πεζός και παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο), δεν το έβαλε κάτω, έχοντας φύλακα-άγγελο τη μητέρα του, η οποία με κόπο και θυσίες μεγάλωσε την πολυμελή οικογένειά της. Τα χρόνια πέρασαν και ο Γιώργος Παρίσσης έγινε μηχανικός αυτοκινήτων. Μάλιστα, πιο παλιά λειτουργούσε το δικό του συνεργείο στο νησί του Παπαδιαμάντη. Η… μοίρα, όμως, είχε άλλα σχέδια για εκείνον, καθώς τον Νοέμβριο του 1990 έχασε την όρασή του σε τροχαίο ατύχημα. Η πτώση από το δίκυκλο που οδηγούσε, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν φορούσε προστατευτικό κράνος, κόστισε ανεπανόρθωτα στον 24χρονο, τότε, Σκιαθίτη. Νοσηλεύθηκε για αρκετές εβδομάδες στο ΚΑΤ της Αθήνας, όπου μεταφέρθηκε με αεροδιακομιδή. Ο σοβαρός τραυματισμός που υπέστη, τού προκάλεσε μόνιμη βλάβη στο οπτικό νεύρο και παρότι επισκέφτηκε γιατρούς σε Γερμανία, Αγγλία και ΗΠΑ, έκτοτε δεν ξαναείδε. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό προέκυψε τις δύο τελευταίες δεκαετίες και αν μη τι άλλο, αποτελεί διέξοδο για τον Γιώργο Παρίσση, ο οποίος πλέον δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του δίχως το τρέξιμο, αλλά και την οικογένεια που έχει δημιουργήσει από το 2007 (πριν από μια 15ετία παντρεύτηκε και έχει μία κόρη 13 ετών). «Τα πάντα μπορείς να καταφέρεις, αρκεί να θες και να διαγράψεις μια για πάντα τις λέξεις «δεν μπορώ» από το λεξιλόγιό σου. Τίποτε δεν έρχεται μόνο του, χρειάζεται να δίνεις αγώνα κάθε φορά και να κοπιάζεις για να πετύχεις», δήλωσε ξεκάθαρα για την εμπλοκή του με τον αθλητισμό, δίχως να πτοείται από την αναπηρία του. «Αυτή τη στιγμή, η ψυχολογία μου βρίσκεται στα ύψη. Νιώθω ότι… πετάω στον ουρανό, αν και γενικότερα το τρέξιμο «αδειάζει» το μυαλό και σε αποφορτίζει. Και όμως, στην αρχή κάποιοι επέμεναν να μη δηλώσω συμμετοχή στον Μαραθώνιο, έχοντας αμφιβολίες για το εάν θα καταφέρω να βγάλω τη διαδρομή. Το παν είναι να είσαι προπονημένος και έπειτα να έχεις έναν καλό ρυθμό, για να καλύψεις την απόσταση», κατέληξε με νόημα.