Το αρχαίο ναυάγιο της Περιστέρας, ένα από τα πιο σημαντικά των κλασικών χρόνων που έχουν ανακαλυφθεί, ενέπνευσε τον Διονύση Λεϊμονή στη νέα συγγραφική προσπάθειά του. Πριν από έξι μήνες ολοκλήρωσε ένα ακόμη διήγημα για παιδιά, που φέρει τον τίτλο «Έχει αγκάθια ο αχινός;» και θα πάρει τον δρόμο της έκδοσης, με την υπόθεση να περιστρέφεται γύρω από την ξακουστή αρχαιολογική ανακάλυψη στην Αλόννησο και το υποβρύχιο μουσείο που λειτουργεί εντός της προστατευόμενης περιοχής του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Βορείων Σποράδων. Ο γνωστός συγγραφέας παιδικής - εφηβικής λογοτεχνίας, πέρα από τα υπόλοιπα έργα του, τα τελευταία χρόνια έχει κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Πατάκη μία τριλογία για… εκκολαπτόμενους αρχαιολόγους. Η αρχή έγινε το 2014 με την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου της σειράς. Τότε έγραψε «Το 17ο κιβώτιο». Το 2017 πήρε σειρά «Το τέταρτο αλογάκι», ενώ πρόπερσι εκδόθηκαν «Τα χέρια της θεάς», με τον κ. Λεϊμονή να καταπιάνεται αντίστοιχα με τα γλυπτά του Παρθενώνα, το ναυάγιο των Αντικυθήρων και την Αφροδίτη της Μήλου. Στο υπό έκδοση διήγημά του, το εμπορικό πλοίο με τους χιλιάδες αμφορείς κρασιού από τη Μένδη της Χαλκιδικής και την Πεπάρηθο (τη σημερινή Σκόπελο) που βυθίστηκε στις ανατολικές ακτές της Αλοννήσου πριν από δυόμισι χιλιετίες, αποτέλεσε την πρώτη ύλη για το χρονικό του ταξιδιού που επιχείρησε πίσω στον χρόνο κάνοντας μία «βουτιά» στην Ιστορία. Ο Στερεοελλαδίτης εκπαιδευτικός (γεννήθηκε στο Αιτωλικό) μίλησε στο SkiathosLife.gr για το τελευταίο πόνημά του, εστιάζοντας κυρίως στο πώς η αρχαιολογία μπορεί να διεγείρει τη φαντασία των παιδιών, ενώ αναφέρθηκε επίσης στο πώς κέντρισε το ενδιαφέρον του το σπουδαίο ενάλιο εύρημα στην Περιστέρα, που εντοπίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και σήμερα κατέχει περίοπτη θέση στη λίστα των αρχαίων ναυαγίων της Μεσογείου. «Έγραψα το «Έχει αγκάθια ο αχινός;» πριν από έξι μήνες. Είχα διαβάσει αρκετά άρθρα για το μουσείο στην Αλόννησο και θέλοντας κι εγώ με τη φαντασία μου να ταξιδέψω νοερά μέχρι εκεί, προτού επισκεφτώ το νησί, και να κινήσω και το ενδιαφέρον των παιδιών, κατέληξα στο συγκεκριμένο διήγημα. Στην Περιστέρα υπάρχει ένα εξαιρετικό ναυάγιο, ενώ και με τη λειτουργία του υποβρύχιου μουσείου, μπορούμε να θαυμάσουμε πιο εύκολα όλα όσα υπάρχουν στον βυθό της Αλοννήσου», είπε στην αρχή της συζήτησης, ενώ έπειτα αποκάλυψε λεπτομέρειες για την υπόθεση: «Δύο παιδιά, την ώρα του μαθήματος και μην μπορώντας να παρακολουθήσουν, με αφόρμηση κάτι που άκουσαν για το ναυάγιο, θα μεταφερθούν νοερά στην Περιστέρα και θα αντιμετωπίσουν έναν κλέφτη, ο οποίος προσπαθεί να ανασύρει γλυπτά και θησαυρούς από τον βυθό και να τα πουλήσει». Το γεγονός ότι ο Διονύσης Λεϊμονής θίγει το φλέγον ζήτημα της αρχαιοκαπηλίας, στάθηκε αφορμή για τον συγγραφέα να πει περισσότερα για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά και τη σημασία της ενημέρωσης των μικρών αναγνωστών: «Η έγκαιρη ευαισθητοποίηση των παιδιών για τις αρχαιότητες στην πατρίδα μας είναι το κλειδί στο συγκεκριμένο ζήτημα. Όσο υπάρχουν αρχαιοκάπηλοι, οι οποίοι συντηρούν αυτή τη μάστιγα και δυστυχώς έχει στερήσει πολλούς θησαυρούς από τον τόπο μας, τα παιδιά πρέπει να τα μαθαίνουν από νωρίς, ώστε στο μέλλον να μην πέφτουν στα ίδια λάθη με τους μεγαλύτερους. Και στις μικρές τάξεις, που είναι πιο εύπλαστα τα παιδιά, μπορείς να περάσεις πιο εύκολα τέτοια μηνύματα».   «Πιο ελκυστική η αρχαιολογία στα μικρά παιδιά» Με εμφανή, πλέον, την προτίμηση του κ. Λεϊμονή στη συγγραφή τίτλων, οι οποίοι προσφέρουν τη δυνατότητα σ’ ένα παιδί να αγαπήσει τη λογοτεχνία που σχετίζεται με την αρχαιολογία, δεν είναι τυχαίο ότι προέκυψε και τέταρτο βιβλίο με ανάλογη θεματολογία: «Τελικά διαπιστώνω πως πρόκειται για κάτι που αρέσει πάρα πολύ στα παιδιά. Ίσως κάποιοι να σκεφτούν ότι η αρχαιολογία είναι μία επιστήμη, η οποία ενδεχομένως να μην προκαλεί και τόσο ενδιαφέρον. Όμως, εάν δώσεις ρόλους στα παιδιά μέσα από τους ήρωες του βιβλίου, όλο αυτό γίνεται πιο βιωματικό και η ιστορία μετατρέπεται σε ένα μέσο, για να κάνουν τις δικές τους ανακαλύψεις. «Aυτό κάνει πιο «ζωντανή» και εύληπτη την αρχαιολογία. Για παράδειγμα στην Περιστέρα, το μυστήριο που κρύβεται πίσω από την ανακάλυψη ενός ναυαγίου και η χαρά της ανάσυρσης θησαυρών από τη θάλασσα, είναι δύο στοιχεία που γοητεύουν τα παιδιά. Εξίσου συναρπαστικά κύλησε η ιστορία και για μένα. Η κατάδυση στον βυθό, έστω και νοερή, μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε μία συναρπαστική περιπέτεια». Όσο για το εάν θα υπάρξει συνέχεια στο μέλλον ή εάν έχει και άλλα σχετικά διηγήματα στο συρτάρι του, τόνισε: «Σκοπεύω να συνεχίσω, γιατί τα παιδιά διαβάζουν με πολλή χαρά και ενδιαφέρον και το αναγνωστικό κοινό είναι εκείνο που σου δίνει την ώθηση να συνεχίσεις. Η ανταπόκρισή τους είναι εντυπωσιακή και αυτό με κάνει να σκέφτομαι πως αξίζει τον κόπο να διευρύνω την τριλογία, η οποία έχει προχωρήσει σε αρκετές επανεκδόσεις τα τελευταία χρόνια».