Αναδρομή στην ιστορία του ρεμπέτικου στη Σκόπελο επιχειρεί ο Τάκης Βούζας στο ντοκιμαντέρ που ετοίμασε και τιτλοφορείται «Ακρογιαλιές Δειλινά - Μουσικές αναμνήσεις». Με κεντρικό άξονα της ταινίας τα «Δειλινά», μία από τις πρώτες ταβέρνες στο νησί με «ζωντανή» μουσική, ο γνωστός σκηνοθέτης αποτίνει φόρο τιμής στο μουσικό είδος που κυριαρχεί μέχρι και σήμερα σ’ ετούτη τη γωνιά των Βόρειων Σποράδων. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν και οι συντελεστές της ταινίας πλέον βρίσκονται στη διαδικασία του μοντάζ, ώστε το προσεχές διάστημα να πάρει τον δρόμο της προς τις αίθουσες και διάφορα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Ο Τάκης Βούζας μίλησε στο Skiathoslife.gr για τη δουλειά που έγινε στο «Ακρογιαλιές Δειλινά», ένα μουσικό ταξίδι στον χρόνο που αναδεικνύει την εξέλιξη του ρεμπέτικου στη Σκόπελο τις τελευταίες δεκαετίες. Ο Αθηναίος κινηματογραφιστής, ο οποίος στο βιογραφικό του έχει να επιδείξει σημαντική εργογραφία κατά τη διάρκεια της 25ετούς διαδρομής του, ενώ είναι γνωστός επίσης στο μουσικό κοινό από τη συνεργασία του με τους Πυξ Λαξ (συμμετοχή  ως συνθέτης στα cd’s «Στίλβη», «Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ» και «Τέλος»), έχοντας πλέον τη βάση του στη Σκόπελο παρουσιάζει την κουλτούρα που έχει αναπτυχθεί στο… ρεμπετονήσι, όπως την αποκαλούν πολλοί λόγω της ιστορίας που κουβαλάει. «Δουλεύουμε πολύ καιρό πάνω σ’ αυτό το project», εξομολογήθηκε ο κ. Βούζας, λίγες ημέρες μετά την ανάρτηση του τρέιλερ της ταινίας. «Είναι χρόνια που κάνουμε γυρίσματα. Στο επίκεντρο βρέθηκαν τα «Δειλινά», ένα μαγαζί που δεν υπάρχει πια. Δεκαετία του ’70 ήταν το πρώτο ρεμπετάδικο που άνοιξε στη Σκόπελο. Το «Κάστρο» και η «Ανατολή» λειτούργησαν μεταγενέστερα. Εκεί πρωτόπαιξαν ο Ξηντάρης, ο Βασιλείου, ο Καλαφάτης κ.α.. Κι επειδή αυτό άρεσε στον κόσμο, από εκεί ξεπήδησαν πολλά ακόμη νέα παιδιά που έμαθαν μπουζούκι. Έτσι έχουμε φτάσει στο σήμερα, που βλέπεις στη Σκόπελο μέχρι και πέντε χρόνων παιδιά να καταπιάνονται με αυτό το μουσικό όργανο. Το ρεμπέτικο παραμένει «ζωντανό» στη Σκόπελο. Ο Σύρος, ο Ξηντάρης, ο Καλαφάτης, στα μαγαζιά τους παίζουν τραγούδια του ’30, του ’40 και του ’50. Υπηρετούν μέχρι σήμερα το συγκεκριμένο είδος μουσικής», πρόσθεσε. [caption id="attachment_131504" align="alignnone" width="1200"] Φωτογραφία από τα «Δειλινά». Το κτίριο όπου στεγάζονταν πλέον δεν υπάρχει, καθώς κατεδαφίστηκε πρόσφατα[/caption] [caption id="attachment_131501" align="alignnone" width="1200"] Ο Θεσσαλονικιός Κώστας Καλαφάτης (αριστερά) μαγεύτηκε από τη Σκόπελο και μένει μόνιμα στο νησί πολλά χρόνια τώρα. Δίπλα στον μεγάλο ρεμπέτη διακρίνεται ο Αποστόλης Σταύρακας, Αθηναίος στην καταγωγή, αλλά επίσης… πολιτογραφημένος Σκοπελίτης[/caption] [caption id="attachment_131494" align="alignnone" width="1200"] Ο Νίκος Γιαννάτος (φωτό), ο οποίος ήταν μπασίστας των Πυξ Λαξ και πλέον περνάει πολλούς μήνες τον χρόνο στη Σκόπελο, μιλάει στο ντοκιμαντέρ του Τάκη Βούζα, με τον οποίον συνυπήρξανε στο θρυλικό συγκρότημα[/caption] Η ιστορία των «Δειλινών» γοήτευσε τον Τάκη Βούζα. «Ο Καλαφάτης σπούδαζε στην Πάτρα. Ο Ξηντάρης βρέθηκε εκεί για δουλειά ως οικοδόμος. Γνωρίστηκαν και ένωσαν την αγάπη τους για τη μουσική, αρχικά στα κουτούκια της Πάτρας και μετά βρέθηκαν στη Σκόπελο, όπου έπαιξαν μαζί για αρκετά χρόνια στα «Δειλινά». Αυτό το μαγαζί είναι ο κεντρικός άξονας της ταινίας. Το κτίριο που στεγάζονταν, πλέον δεν υπάρχει, καθώς κατεδαφίστηκε πρόσφατα, αν και τα «Δειλινά» είχαν πάψει να λειτουργούν από το 1995. Προσωπικά τα είχα προλάβει ανοικτά, αλλά ως ταβέρνα, δεν έπαιζαν μουσική. Προλάβαμε, ευτυχώς και τραβήξαμε πλάνα από τον χώρο, κάτι που αποτέλεσε και το ισχυρότερο κίνητρο για εμάς. Όταν γνωρίστηκα με τον Κώστα Καλαφάτη, εκείνος μου διηγήθηκε την ιστορία των «Δειλινών» κι έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ταινίας», τόνισε. [caption id="attachment_131503" align="alignnone" width="1200"] Η «Ανατολή» του Γιώργου Ξηντάρη (φωτό) αποτελεί σημείο αναφοράς για τη Σκόπελο[/caption] [caption id="attachment_131495" align="alignnone" width="1200"] Καλλιτέχνης αυτοδίδακτος ο Νίκος Ξηροχειμώνας, ο οποίος παίζει μπουζούκι και τραγουδάει, ανήκει στη νεότερη γενιά των Σκοπελιτών που υπηρετούν το λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι[/caption] Μόνιμος κάτοικος πλέον και ο ίδιος στη Σκόπελο, όπου μαζί με τους υπόλοιπους συνεργάτες του, ίδρυσαν φέτος την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Τέττιξ» (σ.σ. έτσι λέγεται ο τζίτζικας στα αρχαία ελληνικά), μια εταιρεία παραγωγής οπτικοακουστικών έργων και γραφικών τεχνών που ασχολείται με την παραγωγή και εκτέλεση κινηματογραφικών, τηλεοπτικών και διαφημιστικών ταινιών, δεν κρύβει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η ταινία, η οποία θα έχει διάρκεια 100 λεπτά, βρίσκεται στο στάδιο του post production: «Έχουμε έναν μήνα που δουλεύουμε στο μοντάζ. Στόχος μας είναι να καταθέσουμε έγκαιρα συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και μετά εάν υπάρξει ενδιαφέρον, να κλείσουμε κάποια αίθουσα σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη». [caption id="attachment_131502" align="alignnone" width="1200"] Οι Γιάννης Ξηρογιάννης, Γιώργος Φάλκος και Χρήστος Μητρέντζης, όπως διακρίνονται από αριστερά.[/caption] Όσο για τι μπορούν να περιμένουν οι θεατές από το «Ακρογιαλιές Δειλινά»; «Η θετική διάθεση της ταινίας είναι ένα ισχυρό ατού. Όσοι συμμετέχουν, σου δίνουν αμέσως την αίσθηση πως διασκεδάζουν. Το ρεμπέτικο, το οποίο έχει εγγραφεί και στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco, χαρακτηρίζει τη μουσική ταυτότητα των Σκοπελιτών. Για παράδειγμα, έχω τραβήξει μέχρι κι ένα παιδάκι τριών ετών να παίζει μπαγλαμαδάκι, το οποίος χωρίς να ξέρει να «πατάει» στις νότες» είχε ρυθμό. Τα ρεμπέτικα τραγούδια ακμάζουν μέχρι σήμερα στη Σκόπελο, όπου συνεχίζεται μια μεγάλη μουσική παράδοση», κατέληξε ο κ. Βούζας. [caption id="attachment_131500" align="alignnone" width="1200"] Ο Κώστας Λεμονής, ένας από τους σύγχρονους μουσικούς που συνεχίζουν τη ρεμπέτικη παράδοση στη Σκόπελο[/caption] [caption id="attachment_131498" align="alignnone" width="1200"] Στο ντοκιμαντέρ μίλησε και ο Παύλος Βασιλείου, ο οποίος τον Μάρτιο του 2020 έφυγε από τη ζωή στα 68 χρόνια του μετά από καρδιακό επεισόδιο. Ο αξέχαστος Σκοπελίτης μουσικός Παύλος Βασιλείου, υπήρξε ιδιοκτήτης του ιστορικού κέντρου στην Αθήνα, «Ρεμπέτικη Ιστορία», που το άνοιξε συνεταιρικά με τον Ξηντάρη το 1981[/caption] [caption id="attachment_131499" align="alignnone" width="1200"] Οικογενειακή υπόθεση το ρεμπέτικο για τους αδελφούς Θανάση (δεξιά) και Νίκο Σύρο, οι οποίοι πιο παλιά είχαν ανοίξει ένα από τα πρώτα ωδεία στη Σκόπελο[/caption] Οι συντελεστές της ταινίας Σκηνοθεσία: Τάκης Βούζας, σενάριο: Αθηνά Πούλιου, φωτογραφία: Λευτέρης Πούλιος, μοντάζ: Τίνα Κολοβού, ήχος: Αλέξανδρος Βούζας, επεξεργασία ήχου: Ντίνος Σάμπαλης, μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιώτης, επεξεργασία εικόνας: Κωνσταντίνος Κρητικός, οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Πούλιου, εκτέλεση παραγωγής: Αιγίς, παραγωγή: Τέττιξ. Το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ https://youtu.be/nGJltOC4uJE