Η πρόσφατη καινούρια δωρεά του Γιώργου Δροσάκη στο Μουσείο Αλοννήσου ενός στρατιωτικού μαχαιριού, που ανήκε στον παππού του, Γιώργο Τζώρτζη, βετεράνο του ελληνικού στρατού στο πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα, «ξύπνησε» μνήμες από την πολύπαθη θητεία του αείμνηστου Αλοννησιώτη, ο οποίος έλαβε μέρος σε πολλές μάχες. Από την Εκστρατεία της Κριμαίας, μέχρι τις μάχες στη Μικρά Ασία υπό τις διαταγές του Νικολάου Πλαστήρα, ο αλησμόνητος άντρας, ο οποίος υπηρέτησε επί σειρά ετών στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων, έκανε με το παραπάνω το χρέος του στην πατρίδα, πολεμώντας πάντοτε με αυταπάρνηση και γενναιότητα. Ο εγγονός του ηρωικού πολυβολητή μίλησε στο Skiathoslife.gr για την κίνησή του να δωρίσει το εγχειρίδιο, ενώ δηλώσεις έκανε και ο ιδρυτής - διαχειριστής του Μουσείου Αλοννήσου, Κώστας Μαυρίκης. Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, η αφήγηση των κατορθωμάτων του Γιώργου Τζώρτζη από τον 63χρονο, πλέον, συγγενή του, προκαλεί ρίγη συγκίνησης. Ο πρόγονός του βρέθηκε πολύ μακριά από τον τόπο του, αλλά ποτέ δεν έπαψε να πολεμάει με αυτοθυσία, κάθε φορά που το καθήκον τον καλούσε στο πεδίο της μάχης. Και το γεγονός ότι ο κ. Γιώργος Δροσάκης, ο οποίος στα νιάτα του υπηρέτησε ως βατραχάνθρωπος στο Πολεμικό Ναυτικό, επανήλθε με μία νέα δωρεά, στάθηκε αφορμή για να μοιραστεί τις αναμνήσεις που κουβαλάει από μικρό παιδί. [caption id="attachment_128655" align="alignnone" width="990"] Ο Γιώργος Τζώρτζης με στολή του Βασιλικού Ναυτικού, προτού μεταταχθεί στους Εύζωνες.[/caption] «Ο παππούς πέθανε αρχές δεκαετίας ’80. Ζύγωνε τα 89 χρόνια. Εγώ ήμουν περίπου 21 ετών, όταν μου χάρισε το μαχαίρι. Είχα γυρίσει στο νησί με άδεια, υπηρετούσα στις Ειδικές Δυνάμεις. Για την ακρίβεια, στους βατραχανθρώπους. Ο παππούς μέχρι τότε φύλαγε το μαχαίρι και μου το χάρισε. Έβλεπε πως οι δυνάμεις του είχαν αρχίσει να τον εγκαταλείπουν και μου είπε: «Πάρ’ το για ενθύμιο». Με τον Κώστα (σ.σ. εννοεί τον Μαυρίκη, ο οποίος έχει ιδρύσει το Μουσείο Αλοννήσου) είμαστε και ξαδέλφια, έχει και άλλα πράγματα του παππού. Και τι θα το έκανα εγώ; Το πολύ - πολύ να το παρέδιδα με τη σειρά μου στα δικά μου εγγόνια. Όμως, τώρα που εκτίθεται στο Μουσείο θα το δει περισσότερος κόσμος. Όπως και τα προηγούμενα αντικείμενα που δώρισα στο παρελθόν. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό», παραδέχθηκε ο κ. Δροσάκης, ο οποίος στη συνέχεια αποκάλυψε μια συγκινητική πτυχή από τις πολυετείς περιπέτειες του παππού του στο μέτωπο. «Πολέμησε εντός και εκτός ελληνικών συνόρων. Είχε βρεθεί σε πολλά μέρη. Το παρουσιαστικό του δε, ουδέποτε πέρασε απαρατήρητο. Ήταν σωματώδης. Κόντευε το 1,90 μ., πραγματικό θηρίο. Κι όμως, σπάνια μιλούσε για τα γεγονότα που βίωσε, ενώ ήταν στρατιώτης. Δεν ξεκινούσε εύκολα τέτοια συζήτηση, διότι είχε ζήσει τη φρίκη του πολέμου. Έτσι, δεν άνοιγε εύκολα το στόμα του», αποκάλυψε ο κ. Δροσάκης, ο οποίος φέρει, μάλιστα, το όνομα του παππού του. Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που μεταμορφώθηκε σε ήρωα Ο Γιώργος Τζώρτζης, ο οποίος είχε γεννηθεί τέλη του 19ου αιώνα στην Αλόννησο, με το που κλήθηκε να στελεχώσει το 5/42 Σύνταγμα των Ευζώνων, βρέθηκε πολλές φορές στην πρώτη γραμμή. Κι όμως, πολύ πριν ο νεαρός τότε Τζώρτζης, ο οποίος έμενε στο Μουρτερό, έναν ημιορεινό οικισμό της Αλοννήσου, λίγο πιο πέρα από τη Στενή Βάλα και με απεριόριστη θέα στη νήσο Περιστέρα, καταταχθεί στο στράτευμα, τίποτε δεν προδιέθετε την πορεία του στους Εύζωνες. Στο νησί έκανε τον βοσκό, αλλά όταν το απαίτησαν οι περιστάσεις και υπηρέτησε ως κληρωτός, μεταμορφώθηκε σε ήρωα, σύμφωνα με τις περιγραφές που έδωσε στο Skiathoslife.gr ο Κώστας Μαυρίκης. «Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων υπήρξε θρυλική μονάδα του Ελληνικού Στρατού. Ο Τζώρτζης αρχικά παρουσιάστηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, όπως συνέβαινε τότε με τους περισσότερους νησιώτες και μετά μετατάχτηκε στους Εύζωνες. Ήταν θεόρατος, και έγινε πυροβολητής. Η σωματική διάπλασή του, του επέτρεπε να μεταφέρει πιο εύκολα το βάρος του γαλλικού πυροβόλου που είχε. Στο Μουσείο έχουμε και ένα κάδρο με μια φωτογραφία του με στολή ναύτη, πλάι από την προθήκη με τον οπλισμό του, μία αραβίδα Mannlicher-Schönauer (Μάνλιχερ-Σονάουερ). Το όπλο, με το οποίο ο ελληνικός στρατός πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους, το είχε χαρίσει στον Τζώρτζη ο Γιάννης Βλάικος», σημείωσε ο κ. Μαυρίκης, ενώ έπειτα αναφέρθηκε στη συμμετοχή του θρυλικού Αλοννησιώτη στην Εκστρατεία της Κριμαίας. [caption id="attachment_128658" align="alignnone" width="856"] Στις τάξεις του πολυθρύλητου «Σεϊτάν ασκέρ», όπως αποκαλούνταν από τους Τούρκους, πολέμησε και ο Γιώργος Τζώρτζης από την Αλόννησο.[/caption] Στις 28 Φεβρουαρίου 1919, το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων, ως μονάδα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος στη Μεσημβρινή Ρωσία, μεταφέρθηκε ακτοπλοϊκώς από το λιμάνι των Ελευθερών στην Καβάλα μέχρι την Οδησσό, με διοικητή τον Νικόλαο Πλαστήρα, ο οποίος τότε έφερε ακόμη τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Ο Γιώργος Τζώρτζης ήταν ένας από τους 23.000 Έλληνες που πολέμησαν τότε στην Ουκρανία, όταν η χώρα μας με εντολή του Ελευθέριου Βενιζέλου συνέπραξε τότε με τις Συμμαχικές Δυνάμεις που εισέβαλαν στο ρωσικό έδαφος μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. «Στην Κριμαία οι Μπολσεβίκοι μία φορά τον συνέλαβαν. Κοιτάζοντας, όμως, τα χέρια του, μαρτυρούσαν πως ήταν εργάτης και τον απελευθέρωσαν», αποκάλυψε ο ιδρυτής του Μουσείου Αλοννήσου για τον Τζώρτζη, καθώς γύρισε τον χρόνο πίσω. [caption id="attachment_128656" align="alignnone" width="753"] Η κάμα, όπως λέγεται, επίσης το δίκοπο μαχαίρι που έφεραν οι Εύζωνες του Νίκου Πλαστήρα, εδώ και λίγες ημέρες εκτίθεται στον προσεγμένο μουσειακό χώρο του Κώστα Μαυρίκη.[/caption] Στη Μικρά Ασία με το «Ασκέρι του Διαβόλου» Το άδοξο τέλος της παρουσίας των Ελλήνων στην Κριμαία, οι οποίοι εκεί πολέμησαν στο πλευρό των γαλλικών δυνάμεων, οδήγησε το Σύνταγμα αρχικά στη Βεσσαραβία (στη σημερινή Μολδαβία) και έπειτα στη Ρουμανία, ενώ στις 15/6/1920 ο Τζώρτζης έφτασε με τους υπόλοιπους στρατιώτες στη Σμύρνη. Στη Μικρά Ασία γράφτηκε ο θρύλος του Συντάγματος, το οποίο οι Τούρκοι ονόμασαν Şeytan asker, δηλαδή «Ασκέρι του Διαβόλου». Οι τσολιάδες, οι οποίοι ανήκαν στη στρατιά της Μικράς Ασίας, πολέμησαν γενναία καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου με τους Τούρκους. «Το 5/42 Σύνταγμα πέτυχε πολλές νίκες και το θάρρος των στρατιωτών υπήρξε μνημειώδες», τόνισε στο Skiathoslife.gr ο Κώστας Μαυρίκης, καθώς έφερε στη μνήμη του τη συμμετοχή του Γιώργου Τζώρτζη στη Μικρασιατική Εκστρατεία. [caption id="attachment_128653" align="alignnone" width="1600"] Η προθήκη με τον οπλισμό του Τζώρτζη στο Μουσείο Αλοννήσου. Τα μετάλλια, δυστυχώς, δεν διασώθηκαν, αφού τα αφαίρεσαν οι Γερμανοί στα χρόνια της Κατοχής, έπειτα από έλεγχο που διενέργησαν στο φτωχικό καλύβι του στο Μουρτερό.[/caption] Ακόμη και όταν το μέτωπο κατέρρευσε, ο Αλοννησιώτης πολυβολητής των Ευζώνων έμεινε ζωντανός. «Στην υποχώρηση τον Αύγουστο του 1922, η μονάδα του Πλαστήρα έσωσε πολλούς Έλληνες», επισήμανε ο ιδρυτής του Μουσείου, ενώ έπειτα μίλησε για τη δωρεά του συντοπίτη του: «Η κάμα είναι δίκοπο μαχαίρι. Χρησιμοποιήθηκε σχεδόν απ’ όλους τους βαλκανικούς στρατούς για περισσότερα από διακόσια χρόνια. Ο Γιώργος Δροσάκης μας δώρισε με μεγάλη συγκίνηση το πολεμικό εγχειρίδιο του παππού του, ο οποίος πολέμησε επί δώδεκα συνεχόμενα χρόνια για την πατρίδα. Προσωπικά θεωρώ τον Τζώρτζη, τον καλύτερο πολεμιστή που ανέδειξε η Αλόννησος». [caption id="attachment_128657" align="alignnone" width="582"] Ο κ. Κώστας Μαυρίκης (φωτό) μίλησε για το καινούριο απόκτημα του Μουσείου Αλοννήσου, την κάμα του Γιώργου Τζώρτζη, αλλά και την περιπετειώδη ζωή του στο μέτωπο.[/caption] Κλείνοντας δε, ο Κώστας Μαυρίκης αναφέρθηκε σε ένα ακόμη συγκλονιστικό περιστατικό με πρωταγωνιστή τον βετεράνο, πλέον, εύζωνα: «Ο Τζώρτζης με το που επέστρεψε στο Μουρτερό, ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία, κάνοντας αυτό που γνώριζε καλά, τόσο εκείνος, όσο και η οικογένειά του. Η κτηνωδία του πολέμου τον είχε σημαδέψει, απέφευγε να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στα όσα έζησε πολεμώντας τόσα χρόνια υπό τις διαταγές του Πλαστήρα. Στα χρόνια της Κατοχής, αν και ήταν ήδη μεγάλος σε ηλικία, έδειξε πόσο θαρραλέος ήταν. Τον Αύγουστο του 1944, λίγο πριν την απελευθέρωση, στην Αλόννησο έφτασε ένα μικρό απόσπασμα Γερμανών στρατιωτών, οι οποίοι ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου εκτέλεσαν εννέα πατριώτες στην κεντρική πλατεία του Παλιού Χωριού μετά από προδοσία ντόπιων δοσίλογων. Από μαρτυρίες που συγκεντρώσαμε, ο Τζώρτζης με την αποβίβαση των Γερμανών είχε πει το εξής. «Εγώ βλέπω δολοφονικό βλέμμα σ’ αυτούς, θα κάνουν κακό. Εννιά Γερμανοί είναι όλοι κι όλοι. Να τους αφοπλίσουμε και να τους στείλουμε στη Σκόπελο, ενώ εμείς μετά θα εξαφανιστούμε», είχε προτείνει τότε, φοβούμενος για την τύχη των συγχωριανών του. Δεν τον άκουσαν, όμως και το κακό έγινε». [caption id="attachment_128654" align="alignnone" width="915"] Ο κ. Γιώργος Δροσάκης κρατώντας το στρατιωτικό εγχειρίδιο, το οποίο ανήκε κάποτε στον παππού του και στις αρχές του περασμένου μήνα το δώρισε στο Μουσείο Αλοννήσου.[/caption]