Στο προηγούμενο χρονογράφημα με τον τίτλο ‘’Η ΤΕΝΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΩΡΑΙΤΙΔΗΣ’’ αποκαλύψαμε ένα άγνωστο άρθρο, του ‘’άλλου Αλέξανδρου’’ που εντοπίσαμε στη ΝΕΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ της 31/7/1893 (σελ. 5-6) και είναι ανυπόγραφο. Φέρει δε τον τίτλο “’ΣΚΙΑΘΙΤΙΚΑ- ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΧΑΡΙΣ”. Στο παρόν, θα πάμε στην αρχή του άρθρου για να μάθετε τους λόγους τους οποίους ο λόγιος συντάκτης καλεί τους αναγνώστες του να επισκεφθούν τη Σκιάθο:

‘’Τὸ καλοκαῖρι εἴνε διὰ τὰ νησιά. Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ πιστεύσῃ καὶ ὅστις δὲν ηὐτύχησε νὰ διέλθῃ ἕνα καλοκαιράκι εἰς τὴν ἀκρογιαλιὰ κάνενός νησιοῦ...

Ἕνεκα τοῦ ἐξαιρετικοῦ κλίματος τῆς νήσου μας, ἥτις καὶ ἐν λήγοντι ἰουλίῳ ἄγει διαρκὲς ἔαρ μὲ τὸν δροσερὸν μπάτην τῆς θαλάσσης καὶ τὸν καθαρὸν ἀέρα τῶν καταπρασίνων βουνῶν, ἀρκετὰς ξενίζομεν εφέτος οἰκογενείας ἐκ Θεσσαλίας, αἱ ὁποῖαι φεύγουσαι τὸν πνιγερόν λίβα τής Θεσσαλικής σαχάρας ήλθον έδώ νά άπολαύσωσι καλοκαῖρι ἀληθινὸ καὶ νὰ χορτάσωσι ψάρια, τὰ ὁποῖα ἀκόμη καὶ εἰς τὸ καζάνι σπαρτάρουν ἀπὸ φρισκάδα. Καὶ τί νομίζετε; 80 λεπτὰ ἡ ὀκὰ ροφὸς ζωντανὸς καὶ μία δραχμὴ μπαρμπούνια μισουκαδιάρικα.

Μίαν μόνον ἔλειψιν ἔχομεν ἐφέτος. Δὲν ἔχομεν ἀχλάδια, τὰ φημισμένα εἰς τὰς Ἀθήνας σκοπελίτικα ἀχλάδια, τὰ ὁποῖα ματαίως θὰ ζητήσητε ἐφέτος εἰς τὰ ἀθηναϊκὰ μανάβικα, ἂν καὶ πολὺ ἀπέχουν τὰ πωλούμενα εἰς τὰς Ἀθήνας, ἄωρα καὶ μαραμένα ἀπὸ τοῦ νὰ τὰ φάγητε ὥριμα ἀπὸ τὴν ἀχλαδιὰ κίτρινα σὰν τὸ φλωρί καὶ εὐωδιάζοντα εἰς ἀπόστασιν. Σταφυλιῶν ὅμως καὶ σύκων θὰ ἔχωμεν ἀφθονίαν, ἀλλὰ μόλις μετὰ τὰ μέσα τοῦ αὐγούστου, διότι ὅλα ὡξίμισαν ἐφέτος…

Εἶνε δ᾿ ὡς γνωστόν τὸ ἔλαιον τῆς Σκιάθου ἐξαίρετον καὶ περιζήτητον διὰ τὴν διαύγειαν καὶ γλυκύτητά του….’’