Προεπαναστατικά η Σκόπελος ειναι παρούσα με τον Σκοπελίτη λόγιο και ποιητική μορφή Καισάριο Δαπόντε που κυριάρχησε στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες,στην Κωνσταντινούπολη,στα νησιά του Βορείου Αιγαίου.

Ο χρονογράφος Δαποντε είναι επίσης μια αξιόπιστη ιστορική πηγή της εποχής του σε θέματα γεωγραφικά, κοινωνικά, ανθρωπολογικά, χριστιανικά. Οι ναυμαχίες του Ορλωφικού κινήματος που έλαβαν χώρα στα παράλια της Μ Ασίας είχαν την συνδρομή και συμμετοχή των Σκοπελιτών. Ο Αλέξιος Ορλώφ τιμήσε τους Σκοπελίτες μετά την νίκη του στο Τσεσμέ δωρίζοντας μια μεγάλη καμπάνα η οποία βρίσκεται στο Μητροπολιτικο ναό του Χριστού στο Κάστρο.

Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως 13 Μαρτίου 1821, ο ιερωμένος φιλόσοφος, Φιλικός θεοφιλος Καιρης (μυήθηκε στην φιλική εταιρεία το 1819) σε συνεννόηση με τους πρόκριτους και καπεταναίους του νησιού μετά την απόλυση της θείας λειτουργίας στην σημερινή πλατεια Φανερωμένης, από το κτήριο της Δημογεροντίας απηύθυνε επαναστατική ομιλία αρχίζοντας με το κοντάκιον της Σταυροπροσκυνησεως.

"Ουκέτι φλογίνη ρομφαίαν φυλάττει την πύλη της Εδέμ . Κανένας Τούρκος επί τας κεφάλας ημών......."

Στις 11 Μαΐου 1821 ο πλοίαρχος και πλοιοκτήτης Κων. Μανωλάκης με το πλοίο του με κανόνια, μπαρούτι, τρόφιμα και Σκοπελίτες πλήρωμα συμμετείχε στη πολιορκία του κάστρου του Βόλου πολεμώντας νικηφόρα επί 10 μέρες. Δεν εδέχθη ποτέ αποζημίωση για τα έξοδα του. Στη συνέχεια οι Σκοπελιτες διέθεσαν το βιό τους, στον αγώνα, με πλοία κρασί, στάρι, λάδι και γυναικόπαιδα. Έτερος πλοίαρχος και πλοιοκτήτης ο Γεώργιος Καμπούρης με το μπρίκι του επιχείρησε το 1821 στη διάσωση χαλκιδικιωτων μεταφέροντας τους στη Σκόπελο, το 1822 επιχειρησε στα παράλια του Ολύμπου.

Δεν ζήτησε και δεν έλαβε αποζημίωση. Κατά την εξέλιξη του αγώνα και άλλοι πλοιοκτήτες, ναύτες, στρατιώτες μπήκαν στον αγώνα.

ΜΝΗΜΗ ΗΡΩΩΝ. Για την Ελευθερία