Κάθε επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, συντελείται μια περίεργη και τουλάχιστον αστεία και προκλητική για την νοημοσύνη μας αλληλουχία γεγονότων: Φασίστες και ακροδεξιά πρωτοκλασάτα στελέχη -πολιτικά αυτοαποκαλούμενων- οργανώσεων υμνούν και γιορτάζουν το "όχι" (για κάποιους "ΟΧΙ") με το οποίο δήθεν απήντησε ο φασίστας δικτάτορας Μεταξάς στον πρέσβη Γκράτσι της φασιστικής Ιταλίας. Τριπλά αντιφατικό πέρα από αδιανόητα προκλητικό και εξοργιστικό, φασίστες να γιορτάζουν την 83η επέτειο από την έναρξη της ελληνικής αντίστασης απέναντι στους εγκληματίες της ανθρωπότητας, φασίστες και ναζί εισβολείς. Αυτών δηλαδή των οποίων την ιδεολογία υιοθετούν φανατικά. Ας πάρουμε όμως λίγο τα πράγματα με την σωστή χρονολογική σειρά.

Επιστρέφουμε πίσω στην δεκαετία του '20. Ο Ιωάννης Μεταξάς έπειτα από την λήψη διάφορων υπουργικών θέσεων στις κυβερνήσεις Ζαΐμη, Τσαλδάρη και Δεμερτζή το διάστημα 1926-36, διορίζεται το 1936 από τον βασιλιά Γεώργιο Β' πρωθυπουργός της χώρας. Με την συγκατάθεση του βασιλιά εγκαθιδρύει στην χώρα το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Ως δικτάτορας πλέον, συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του, επιβάλλει το πιστοποιητικό κοινωνικού φρονήματος, φυλακίζει, εξορίζει, βασανίζει χιλιάδες κομμουνιστές και αριστερούς "αντιφρονούντες", εκατοντάδες εκ των οποίων καταλήγουν στον θάνατο. Παράλληλα δεν παραλείπει να περιορίσει σχεδόν στο έπακρο τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών έχοντας στην διάθεσή του ισχυρούς μηχανισμούς προπαγάνδας, λογοκρισίας και βίαιης καταστολής. Όσον αφορά δε το πλάνο του για το χρονοδιάγραμμα του σκληρού φασιστικού καθεστώτος του οποίου ηγείτο, είναι ξεκάθαρος για τις προθέσεις του: ο κοινοβουλευτισμός και η δημοκρατία ευρύτερα, ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.

Αυτή ήταν μια συνοπτική παρουσίαση του δικτατορικού καθεστώτος του Μεταξά. Τα φασιστικά και καταπιεστικά στοιχεία του είναι καταφανέστατα. Ο Μεταξάς όμως μένει για άλλο λόγο στην ιστορία. Αυτός δεν είναι άλλος φυσικά από την ιστορική κατά πολλούς απάντησή του στον Ιταλό πρέσβη τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο Μεταξάς δεν είπε ποτέ όχι στον Εμμανουέλε Γκράτσι. Ο Μεταξάς προσπαθώντας να περισώσει ό,τι σώζεται από την υστεροφημία του, και πιεσμένος από το στενό χρονικό περιθώριο των 3 ωρών που του έθεσαν οι Ιταλοί, απεκρίθη αυτολεξεί: "Alors, c'est la guerre" (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο). Ο λαός ήταν αυτός στη συνέχεια που πήρε τα όπλα στα χέρια του και πολέμησε με περίσσια γενναιότητα και απαράμιλλο ήθος στα βουνά της Αλβανίας για την ελευθερία και την πατρίδα του. "Μόνο ελεύθερες ψυχές φυλάνε ελεύθερες πατρίδες" όπως είπε και ο πιλότος-σμηναγός του F16 στην σημερινή στρατιωτική παρέλαση στην Θεσσαλονίκη. Ο λαός ήταν αυτός που υπέστη τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Ο λαός πέθανε από την πείνα κατά την διάρκεια της κατοχής, σφάχτηκε και  βασανίστηκε από τους κατακτητές. Αντιστάθηκε με γενναιότητα απέναντι στον ναζιστικό στρατό την περίοδο της κατοχής. Για την γενναιότητα και το πάθος για ελευθερία αυτού του λαού δήλωσαν τον θαυμασμό  και  σεβασμό τους πολλοί ηγέτες ανά τον κόσμο εκείνης της εποχής. Πρέπει να καταλάβουμε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός ήταν αυτός που είπε το "ΟΧΙ" και όχι ο ομοϊδεάτης των Μουσολίνι και Χίτλερ, δικτάτορας Μεταξάς,ο οποίος μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου συνεχίζει να διατηρεί γραμμή ουδετερότητας απέναντι στην ναζιστική Γερμανία. Μετά τον θάνατό του το 1941 και την εισβολή των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων στην χώρα, οι εξόριστοι αριστεροί παραδίδονται από το καθεστώς Μεταξά στην Γκεστάπο. Άλλοι εκτελούνται από τους ναζί και άλλοι κλείνονται σε κέντρα κράτησης δίχως τροφή και νερό και πεθαίνουν. Παρότι μετά θάνατον, αυτό το γεγονός της παράδοσής τους στους Ναζί εγκληματίες σε συνδυασμό με την άρνηση του καθεστώτος στο αίτημα να ελευθερωθούν ώστε να ενισχύσουν τις δυνάμεις αντίστασης στα βουνά της Αλβανίας, έρχεται να επιβεβαιώσει πέραν πάσης αμφιβολίας την φασιστική υπόσταση του Μεταξά.

Παραδόξως όμως, φαίνεται ότι ο Μεταξάς πέτυχε τον πρωταρχικό στόχο του. Οι απόγονοι δωσίλογοι, ταγματασφαλίτες, οι νοσταλγοί των πιο σκοτεινών σελίδων της ελληνικής ιστορίας, οι φασίστες και νεοναζί και κυρίως όμως αυτοί που τους κλείνουν κρυφά το μάτι, έγραψαν την ιστορία όπως αυτούς τους συνέφερε και ξέπλυναν τα εγκλήματα της δικτατορίας του Μεταξά. Και η υστεροφημία του Μεταξά, έστω οριακά, διεσώθη.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα μεγαλύτερα κεκτημένα στην χώρα μας, όπως αυτό της ελευθερίας, είναι αποτέλεσμα αγώνων του ελληνικού λαού και μόνο. Κάθε 28η Οκτωβρίου αποτίουμε φόρο τιμής σε εκείνες τις "ελεύθερες ψυχές που θυσιάστηκαν για την πατρίδα και την ελευθερία" . Αλλά και ως απόγονοι των αγωνιστών για την ελευθερία, καλούμαστε να πάρουμε το μέρος της σωστής πλευράς της ιστορίας, σήμερα που αξίες δεδομένες για εμάς (ή και όχι) διακυβεύονται σε άλλα μήκη και πλάτη της γης. Κι ενόσω νέοι Μεταξάδες αναγεννιούνται και ξαναγράφουν την Ιστορία όπως οι ίδιοι θέλουν, εμείς πάντοτε θα κρατάμε και το μελάνι και τις σελίδες αυτού του Βιβλίου.

Για τα νέα "ΟΧΙ" που θα γράψουμε μαζί.

Χρόνια πολλά