Έφη Βατανίδου : Κάθε βιβλίο που γράφεται είναι μια γέννα που κουβαλάει στοιχεία της προσωπικότητας του συγγραφέα
2024-07-12 17:19:28
Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της κ. Έφης Βατανίδου "Αγάπη συν πλην" την Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024 & ώρα 8μ.μ. στο Λαογραφικό Μουσείο του Νέου Κλήματος Σκοπέλου, το Skiathos Life ήρθε σε επαφή με την αγαπητή συγγραφέα.
Ποιά είναι όμως η κ. Έφη Βατανίδου και τι βιβλία συγγράφει;
Η συγγραφέας Έφη Βατανίδου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και διαμένει. Σπούδασε Νομικά και Αγγλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και όπως η ίδια δηλώνει, είναι μαχόμενη εκπαιδευτικός στη Δημόσια Εκπαίδευση. Στην προσωπική της ζωή, είναι παντρεμένη με δύο γιους.
"Ξεκίνησα να γράφω το 2011 μετά από πολύ σκέψη και άπειρους δισταγμούς. Από τότε δεν έχω σταματήσει να δημιουργώ και να εκδίδω μυθιστορήματα." μας λέει η κ. Βατανίδου, η οποία μας εξηγεί ότι τα πέντε βιβλία - "πονήματα της" είναι το “Χαλάλι σου Helal Olsun”(Novel Books-Ι.Σιδέρης, 2013), το “Ζωή χωρίς Μπούσουλα”(Novel Books-Ι.Σιδέρης, 2015), το “Ταξείδιον Απαράμιλλον” (Εκδόσεις Αρμός, 2017), το “Μινόρε της σιωπής” (Εκδόσεις Αρμός, 2020) και το καινούργιο της βιβλίο “Αγάπη συν πλην” (Εκδόσεις Αρμός, 2024).Ο τρόπος γραφής της συγγραφέα είναι πανομοιότυπος σε όλα τα βιβλία της.
Από μικρή ονειρευόταν να γράψει αποτυπώνοντας στο χαρτί σκέψεις και συναισθήματα. Σύμφωνα με την ίδια την κ. Βατανίδου μια φίλη ψυχολόγος την ενθάρρυνε και τελικά τόλμησε." Νιώθω πως αν δεν το είχα αποφασίσει τότε, θα είχα τύψεις αργότερα.", αναφέρει η κ. Βατανίδου η οποία συνεχίζοντας μας λέει ότι προτίμησε να κάνει λάθος πράττοντας, παρά απέχοντας λόγω ατολμίας.
Σε ερώτηση αν έχει αλλάξει η ζωή της μετά την απόφαση αυτή, απαντάει: Φυσικά και η ζωή μου άλλαξε, ήρθε η συγγραφή και γέμισε με φως όλες τις σκοτεινές γωνιές του παρελθόντος. Φώτισε σκοτάδια, έδωσε λύσεις και με ένα μαγικό τρόπο – σαν σε όνειρο – διόρθωσε τα κακώς κείμενα. Η συγγραφή όπως και η ψυχανάλυση συστήνουν καινούργιους δρόμους.
Αγαπάει όλα της τα βιβλία γιατί περιέχουν πτυχές της προσωπικότητάς της και είναι προϊόντα έρευνας. Έχουν όλα τους μια ιστορική βάση που λειτουργεί σαν πλαίσιο και οριοθετεί τον μύθο. Παρόλαυτα υπάρχει μια παραπάνω συμπάθεια από την ίδια την συγγραφέα για το πρώτο της βιβλίο «Χαλάλι σου –Helal Olsun», γιατί ήταν η πρώτη της συγγραφική εμπειρία, αφιερωμένη στην Πολίτισσα γιαγιά της και τον άθλο της να φέρει τα ορφανά παιδιά της ασφαλή στην Αθήνα κατά την ανταλλαγή πληθυσμών του 1924.
"Πάντα γνωρίζω εκ των προτέρων το θέμα, τους ήρωες – πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές – αλλά δεν γνωρίζω την έκβαση της ιστορίας.", αναφέρει η συγγραφέας η οποία μας δίνει να καταλάβουμε τον τρόπο με τον οποίο εμπνέεται κατά την διάρκεια της συγγραφής της. Όπως λέει η ίδια αφήνει τα γεγονότα να κυλούν αβίαστα μπροστά της, προσπαθώντας να μην κάνει καθόλου θόρυβο. Σαν γίνεται αόρατη και να καταγράφει κάθε λεπτομέρεια. Είναι σαν να δανείζεις το χέρι σου στη σκέψη κάποιου άλλου. Βέβαια είσαι πάντα εσύ και οι δικές σου εμπειρίες, εκούσιες ή ακούσιες, γίνονται λόγια δάνεια στον κόσμο που χτίζεις πάνω στις λευκές σελίδες.
Όσον αφορά τι την εμπνέει σαν θέμα, μας λέει ότι θέμα μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Ένα πρόσωπο, κάποια λόγια, μια κίνηση, ένα αντικείμενο. "Στο προτελευταίο μου βιβλίο “το μινόρε της σιωπής”, όλα ξεκίνησαν από μερικές επιστολές που μου δάνεισε μια φίλη. Ήταν τα λόγια ενός ανθρακωρύχου από το Σαρλερουά του Βελγίου, όπου δούλευαν πολλοί έλληνες μετανάστες τη δεκαετία του ’50-’60." Η αγάπη της για τον Πειραιά, το ρεμπέτικο, το σμυρναίικο, τους ρεμπέτες, η περίφημη γειτονιά της Τρούμπας, οι φυλακές των Βούρλων, όλα ήρθαν και έγιναν σώμα και έφτιαξαν μια ιστορία γεμάτη μινοράκια και νταλκάδες σύμφωνα με την συγγραφέα.
Το τελευταίο βιβλίο της, “Αγάπη συν πλην” η έμπνευση του θέματος, ξεκίνησε από ένα ζευγάρι γοβάκια που περπατούσαν σε έναν άδειο διάδρομο νοσοκομείου και ο ρυθμικός τους χτύπος πάνω στα καλογυαλισμένα μάρμαρα γοήτευσε την συγγραφέα και την έκανε να αφεθεί για μια ακόμη φορά στο μύθο που της επιβλήθηκε.
Σύμφωνα με την κ. Βατανίδου, ο τίτλος περιγράφει τα σπαρακτικά στοιχεία που περικλείει η αγάπη σαν ανθρώπινο επίτευγμα και κατάσταση. Στα “συν” περιλαμβάνεται η εξύψωση πάνω από τα γήινα, η απόδραση από τον εαυτό σου και τη συμβατική πλευρά του, ενώ στα “μείον” συγκαταλέγεται η καταστροφική δύναμη της απόρριψης από τον άλλο, η εγκατάλειψη, ο εκούσιος θάνατος. Μέσα από τις ιστορίες που διαδραματίζονται στις σελίδες του βιβλίου της, η ευδαιμονία αλλά και η τραγικότητα της αγάπης ξεδιπλώνονται και αποκαλύπτουν τα απόκρυφά τους.
" Τα σομόν γοβάκια της ιστορίας μου δεν είναι ποτέ στατικά." τονίζει η κ. Βατανίδου. Βλέπουν τις εποχές να αλλάζουν, το ιστορικό πλαίσιο να διαφοροποιείται, βλέπουν γυναίκες που περπατούν με σθένος φορώντας τα, κάποιες θα πεθάνουν, άλλες θα επιβιώσουν, ο χρόνος θα γίνει τελικά ο μεγάλος νικητής.
"Κάθε βιβλίο που γράφεται είναι μια γέννα που κουβαλάει στοιχεία από την προσωπικότητα του συγγραφέα." Ιδέες, συναισθήματα, εμπειρίες, αξίες, όλα περνούν – εκούσια ή ακούσια – στο έργο. Η κ. Βατανίδου μας λέει ότι αν μιμηθείς κάποιον άλλον συγγραφέα, παύεις να είσαι εσύ, να είσαι πρωτότυπος. Το θέμα της συγγραφής είναι πάντα ένα γνήσιο κι ειλικρινές κείμενο που θα εκφράζει εσένα και όχι ένα προϊόν μίμησης ή λογοκλοπής. "Εξάλλου, οι μεγάλοι συγγραφείς τα έχουν πει όλα και με ένα μοναδικό τρόπο.", μας λέει κλείνοντας η κ. Έφη Βατανίδουη οποία τονίζει ότι ο καθέ συγγραφέας καλείται, αφού επιδιώκει να γράψει, να βάλεις τη δική του πινελιά. Και όπως λέει η ίδια, και πρέπει να είναι αληθινή.
Γιώργος Κεχριώτης
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ