Μάνα, Μητέρα, Μαμά – Ημέρα της Μητέρας και της μητρότητας | Γράφει η Στέλλα Λεοντιάδου
2024-05-10 12:09:13Τα παιδιά την αποκαλούν μαμά, μανούλα, μανουλίτσα, μανίτσα, τα έφηβα αγόρια και οι άνδρες συχνά την αποκαλούν μάνα, όταν μεγαλώνουν την αποκαλούν και μητέρα. Η ημέρα της μητέρας και της μητρότητας εορτάζεται σε διαφορετικές ημέρες στον κόσμο, στην Ελλάδα και πολλές άλλες χώρες εορτάζεται την 2η Κυριακή του Μαΐου. Εορτάστηκε για πρώτη φορά το 1908, τρία χρόνια μετά τον θάνατο της Άννα Ριβς Τζάρβις, από την κόρη της, που ήθελε να τιμήσει το έργο της μητέρας της. Η Άννα Ριβς Τζάρβις είχε δημιουργήσει ομάδες γυναικών σε πέντε πόλεις των ΗΠΑμε σκοπό τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών και βοήθησε στη δημιουργία μιας ημέρας αποκλειστικά για τις μητέρες, όμως αηδιασμένη από την εμπορευματοποίηση αυτής της ημέρας προσπάθησε να καταργήσει την ημέρα που η ίδια δημιούργησε.
Είναι μια μέρα αφιερωμένη στις μητέρες όλου του κόσμου που είτε γέννησαν, είτε μεγάλωσαν παιδιά σαν μητέρες καρδιάς και τα αγάπησαν σαν να ήταν κομμάτια της σάρκας τους.
Είπαν για τη μητέρα
- Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου. Οδυσσέας Ελύτης
- Ω! Την αγάπη της μάνας δεν την ξεχνά κανείς! Βίκτορ Ουγκό
- Όταν είσαι μητέρα, δεν είσαι ποτέ πραγματικά μόνη στις σκέψεις σου. Μια μητέρα πρέπει να σκέφτεται πάντα δύο φορές. Μια για τον εαυτό της και μια για το παιδί της. Sophia Loren
- Ο άνθρωπος γερνάει την ημέρα που χάνει τη μητέρα του. Paul Claudel
- Όλα όσα είμαι ή ελπίζω να γίνω, τα οφείλω στη μητέρα μου. Αβραάμ Λίνκολν
- Η καρδιά της μάνας μοιάζει με άβυσσο που στον πυθμένα της θα βρεις πάντα συγχώρεση. Honore de Balzac
- Η μητέρα είναι τα πάντα. Αυτή είναι η παρηγοριά μας στη θλίψη, η ελπίδα μας στη δυστυχία και η δύναμή μας στην απελπισία. Είναι η πηγή της αγάπης, του ελέους, της συμπόνοιας και της συγχώρεσης. Αυτός που χάνει τη μητέρα του χάνει μια αγνή ψυχή που τον ευλογεί και τον προστατεύει συνεχώς. Καλίλ Γκιμπράν
- Η μελλοντική τύχη ενός παιδιού είναι πάντα αποτέλεσμα της δουλειάς της μητέρας του. Ναπολέων Βοναπάρτης
- Κάθε γυναίκα καταλήγει να είναι σαν τη μητέρα της. Αυτό είναι η τραγωδία της. Κανένας άντρας δεν καταλήγει σαν τη μητέρα του. Αυτή είναι η δική του τραγωδία. Οscar Wilde
Φόρος τιμής για όλες αυτές τις γυναίκες, που συχνά ξεχασμένες αλλά δεδομένες για την αγάπη και φροντίδα που προσφέρουν, έχουν μια δική τους ξεχωριστή ημέρα, αν και θα έπρεπε κάθε μέρα να είναι μέρα προσφοράς γι’ αυτές που πρόσφεραν τα πάντα, προσφορές που συχνά δεν τις σκεφτόμαστε και δεν τις εκτιμούμε όσο πραγματικά αξίζουν, αν εμβαθύνουμε στη σημασία και τη σημαντικότητά τους…
Αναφέρομαι σε
-όσες γυναίκες δεν μπόρεσαν να κάνουν παιδιά αλλά φροντίζουν τα ανίψια, βαφτιστήρια, ορφανά, έχουν κι αυτές ένα μερίδιο τιμής στην ημέρα αυτής της αγάπης.
-όσες μητέρες χρειάστηκε να υποβληθούν σε ορμονοθεραπεία προκειμένου να έχουν κύηση, γιατί είτε οι ίδιες είτε οι σύντροφοί τους είχαν θέμα υπογονιμότητας ή άλλο και τρυπήθηκαν με εκατοντάδες ενέσεις σε καθημερινή βάση για μήνες λαμβάνοντας πάρα πολλά φάρμακα/βιταμίνες κλπ επίσης σε καθημερινή βάση, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η πολυπόθητη εξωσωματική γονιμοποίηση και εμβρυομεταφορά – αυτές έχασαν τη χαρά να δουν σε μία καθυστέρησή τους τη θετική απάντηση του τεστ κύησης και να τη δείξουν χαρούμενες και στο σύντροφό τους, αναρωτιούνται μάλιστα με κρυφή θλίψη πώς να είναι άραγε αυτή η αίσθηση χαράς, συγκίνησης και λήξης της αγωνίας βλέποντας τις δύο γραμμούλες στο τεστ, καθώς μετρούσαν υπομονετικά τις ημέρες από την εμβρυομεταφορά ως την αιματολογική εξέταση για το ποθητό αποτέλεσμα.
-όσες κοπέλες θα γίνονταν μητέρες αλλά η κοινωνική/οικογενειακή κατακραυγή του “τί θα πει ο κόσμος” τις ανάγκασαν να διακόψουν την κύηση, ή αν την ολοκλήρωσαν αναγκάσθηκαν να δώσουν το παιδί για υιοθεσία παρά τη θέλησή τους.
-όσες κοπέλες από τις παραπάνω επέλεξαν να κρατήσουν το παιδί τους και να παλέψουν με νύχια και με δόντια να το μεγαλώσουν μόνες, αποκληρωμένες από την οικογένεια και την κοινωνία.
-όσες μητέρες χρειάστηκε να παραμείνουν στο κρεββάτι ακίνητες για μήνες προκειμένου να μην έχουν αποβολή λόγω κάποιου προβλήματος στην κύηση.
-όσες μητέρες αναγκάστηκαν να διακόψουν την εργασία τους μέχρι τη γέννηση και αργότερα, διότι δεν συμβάδιζε η φύση της εργασίας τους με την κύηση.
-όσες μητέρες αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους, την καριέρα τους, την επιμόρφωσή τους, για να αφοσιωθούν στην ανατροφή των παιδιών, και έγιναν αυτομάτως εξαρτώμενες από τον σύζυγο ή τους γονείς τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το απώτερο μέλλον τους και τη συνταξιοδοτική τους εξασφάλιση.
-όσες μητέρες παραμέλησαν τον εαυτό τους, την υγεία τους, τη διατροφή τους, την καλή φυσική τους κατάσταση, την πνευματική τους καλλιέργεια, τη δημιουργικότητά τους, θέτοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα ή μάλλον στην τελευταία, προκειμένου να τα προλάβουν όλα.
-όσες μητέρες παραιτήθηκαν από τη ζωή και τις χαρές της θεωρώντας ότι εφ’ όσον έγιναν μητέρες ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους σαν γυναίκες και άνθρωποι και επαναπαύονται σ’ αυτά τα “κεκτημένα”, αδιαφορώντας για την εξέλιξή τους σε οποιοδήποτε τομέα.
-όσες μητέρες σε ώριμη ηλικία πλέον έγιναν “βαρίδια” για τα παιδιά τους που δεν είχαν το χρόνο να ασχοληθούν μαζί τους ή να φροντίσουν πώς θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με τη βοήθεια τρίτων προσώπων.
-στις μητέρες των μητέρων που επωμίζονται και αυτές μερίδιο προσφοράς προς το εγγόνι τους προκειμένου να βοηθήσουν το παιδί τους να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Οι μητέρες είναι συνήθως αυτές που θα δώσουν την ανατροφή στα παιδιά, σε συνεργασία φυσικά με τον σύζυγο, θα δώσουν τις συμβουλές για το σωστό τρόπο συμπεριφοράς, σεβασμού και τις ηθικές αξίες ώστε να προσφέρουν στην κοινωνία άτομα που θα την κάνουν καλύτερη. Θα τους σιγοτραγουδήσουν το πρώτο τους νανούρισμα, θα ψάξουν μαζί κάτω από το κρεββάτι να βρουν το θηρίο που θέλει να τους τρομάξει τη νύχτα, θα εξερευνήσουν το πάρκο στις πρώτες τους βόλτες με το καρότσι, θα πασαλειφτούν και οι δύο με τη φρουτόκρεμα, θα φτιάξουν καραγκιοζάκια με ζωγραφισμένες κάλτσες περασμένες στα χέρια τους. Πολλές φορές όταν εργάζεται η μητέρα το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνει ο πατέρας, ή σε περίπτωση χωρισμού, προσπαθώντας να φέρει εις πέρας αυτό το δύσκολο έργο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Άξιοι και αυτοί οι πατέρες που συχνά δεν τους δίνουμε την αναγνώριση και τα εύσημα που τους αξίζουν.
Οι μητέρες είναι αυτές που όταν είναι με τα παιδιά τους θα φροντίσουν για την ασφάλειά τους. Εντύπωση προκαλούν οι συμβουλευτικές οδηγίες ότι σε περίπτωση προβλήματος σε αεροπορική πτήση βάζουν τη συσκευή οξυγόνου πρώτα η μητέρα (ή ο πατέρας) και μετά την εφαρμόζει στο παιδί, ώστε η μητέρα να είναι σε καλή φυσική κατάσταση, προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει αποτελεσματικά το παιδί της, αντίθετα με το τί πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, ότι πρώτα τη φοράμε στο παιδί και μετά τη φορά η μητέρα (ή ο πατέρας).
Την Κυριακή αυτή τις τιμούμε με την αγάπη μας, ένα επιπλέον φιλί, ένα λουλούδι, μια ζωγραφιά από τα αδέξια παιδικά χεράκια που θα είναι έργο τέχνης στα μάτια της.
Για όσες μητέρες είναι αστεράκια ψηλά στον ουρανό, ευχόμαστε να είχαμε προλάβει να κάνουμε όσα θα θέλαμε και να μην έχουμε τύψεις για ό,τι δεν προλάβαμε να κάνουμε ή δεν τις αφήσαμε να πραγματοποιήσουν μιαν επιθυμία τους, για να τις προφυλάξουμε, για την ασφάλειά τους και την υγεία τους – οι τύψεις αυτές ποτέ μα ποτέ δεν ξεθωριάζουν, το αντίθετο, γιγαντώνονται και βουρκώνουν τις αναμνήσεις της τρυφερής καλοσυνάτης μορφής τους, γιαυτό όσοι έχουν τις μανούλες ας φροντίσουν όσο βρίσκονται στη ζωή να πορευτούν με τέτοιο τρόπο, που δε θα νιώσουν ποτέ μα ποτέ αυτές τις πικροβουρκωμένες αναμνήσεις…
Η δική μου πικροβουρκωμένη ανάμνηση είναι που δεν την άφησα να ταξιδέψει για μία και μοναδική φορά στη γενέτειρά της την Κωνσταντινούπολη, διότι την εποχή εκείνη γίνονταν ταραχές στην Πόλη και φοβήθηκα πολύ για την ασφάλειά της, την καταπίεσα τόσο με την αγάπη μου κι η δική της αγάπη ήταν ακόμη μεγαλύτερη που δεν έκανε το ταξίδι που τόσο πολύ ονειρεύτηκε, για να μη με στεναχωρήσει κι έφυγε με τον καημό της αφίλητης γενέτειρας γης...
Στέλλα Λεοντιάδου
φωτο archive.klik Μητέρα και παιδί (1905) Gustav Klimt