Η σημαντική Σέρβα ποιήτρια Ivana Maksić βρίσκεται στη Λάρισα τις τελευταίες μέρες στο πλαίσιο του προγράμματος λογοτεχνικών διαμονών «Το καταφύγιο του Οδυσσέα».
Το καταφύγιο του Οδυσσέα» είναι ένα δίκτυο συγγραφέων, ποιητών και μεταφραστών στις χώρες: Τσεχία, Κροατία, Ελλάδα, Μάλτα, Σερβία, Σλοβενία, Ισπανία, Ουαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Tο πρόγραμμα διοργανώνεται από τη Θράκα, το Sandorf, το DSP, το KROKODIL, το Inizjamed, το MFC και το LAF, με την υποστήριξη του προγράμματος Creative Europe, του Υπουργείου Πολιτισμού και της Αντιδημαρχίας Πολιτσμού και επιστημών του Δήμου Λαρισαίων.
ΚΟΡΗ, ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΙΓΟΜΑΙ
τη μέρα εκείνη, εδώ πέρα, άλογα πεθαίνουν
όλοι οι καβαλάρηδες, δικοί μου, μέσα απ’ την ομίχλη, με δόρατα,
φωτιά, ω εσύ φωτιά, καίγομαι, λένε
ιβάνα, λένε, εκείνη, αυτή η γυναίκα, μια γυναίκα, εγώ,
στα άκρα, ως το τέλος, πάντα μέσα από τα μυστικά
μιας δίνης, ενός ανεμοστρόβιλου, οι μπότες καταστράφηκαν
το κύμα έσκαγε, ποτέ, ξέρεις,
σκλάβοι οδηγοί μιας περασμένης ζωής
δεν είχαν υποχωρήσει, κόρη μου, φωτιά,
μικρές φλόγες κυλούν, κολύμπα,
φύγε μακριά μου, κολύμπα
μέσα απ’ όλες τις καταιγίδες της θάλασσας, γίνε ένα κομμάτι παγωμένου άνθρακα,
γίνε ένα αόρατο διαμάντι,
μόνο μη σέρνεις τα βάρη αιμομικτικών
υιών μαζί σου, μη μιλάς πολύ,
άλλαξε, μεταμόρφωσε τον εαυτό σου, πες όχι σε όλα
κάν’ το ήσυχα
όχι όμως τη φωτιά, με τη φωτιά ξύπνα, καίγε, μην ψάχνεις
για μια σκάλα, απόφυγε τις κηδείες, μη φοράς
παπούτσια, μακριά απ’ τα αναρρωτήρια,
μη δώσεις στην ηθική την παραμικρή σημασία,
εσύ, μακρινή μου φίλη,
μη φοράς λευκά, μην, ποτέ,
σαν ανυπακοή στάσου, σαν πέτρα, σαν άνθος ροδιάς
κανέναν μη χαιρετάς, ούτε καν εμένα, ούτε καν από μακριά
μη χαιρετάς, να απεχθάνεσαι τους αποχαιρετισμούς,
μην τεντώνεις το χέρι σου σαν να χαιρετάς
μην καλλιεργείς μια σφαίρα στην παλάμη σου,
μη σπάς τα βέλη, άφηνέ τα, στη σάρκα,
οι άλλοι δεν τα βλέπουν
μην αγκαλιάζεις όταν φεύγεις
οι άλλοι δεν βλέπουν
μην καταστρώνεις φυγές και πληγές
οι άλλοι δεν βλέπουν
κόρη, φωτιά, δική μου δεν είσαι, τρέξε μακριά
απλώς εξαφανίσου, οι άλλοι δεν βλέπουν,
απλώς εξαφανίσου.
(Μετάφραση στα αγγλικά: Ana Seferović)
ΔΩΣ’ ΜΟΥ ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΛΟΙΟΥ
είπε η ποιήτρια
θα ’θελα να δείξω τον σεβασμό μου,
σ’ εκείνη που ήξερε πόσες καμαριέρες είχαν σκοτωθεί
πριν και την ίδια σπρώξει απ’ το κατάστρωμα
ένας συγγραφέας στην προσπάθειά του να γράψει ένα ερωτικό μυθιστόρημα
που ακόμα αναφέρουν αιώνες αργότερα
στις αφηγήσεις τους οι σύγχρονοί μου.
(Μετάφραση στα αγγλικά: Jelena Mandić)
Χθες βράδυ, Κυριακή 3 Δεκέμβρη στις 20:00, η ποιήτρια θα διάβασε ποιήματά της στην εκδήλωση Ποιητές Ποιήτριες και μικρές Ιστορίες, στη Λογοτεχνική Γωνία (Γαληνού και Φαρμακίδου).
Μαζί της ποιήματά τους και μικρές ιστορίες, σε μια «ζεστή» βραδιά στη Λογοτεχνική Γωνία διάβασαν οι: Λάμπρος Αναγνωστόπουλος, Αργύρης Κόσκορος και Σταύρος Καρακωνσταντάκης.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικά από τα ποιήματά της σε μετάφραση του Χρήστου Κολτσίδα:
μέσα απ’ το νερό, το αίμα, το δάσος, τη φωτιά,