Εδώ και πολλά χρόνια έχει γίνει «καθεστώς» να μην αναφέρονται τα όποια προβλήματα εμφανίζονται, ιδιαίτερα την τουριστική περίοδο, γιατί «υπονομεύουν την τουριστική ανάπτυξη». Κάτι το οποίο, εκτός του ότι είναι απόλυτα λαθεμένο είναι τελικά ενάντια σ’ αυτήν καθαυτήν την τουριστική ανάπτυξη ή και τουριστική πρόοδο, καλύτερα, του νησιού.

Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της βαθιά αντιαναπτυξιακής άποψης είναι να έχει αναπτυχθεί σταδιακά ένα καθεστώς «νόμιμης παρανομίας», όπου ο «καθένας κάνει ότι γουστάρει» αφού κανένας δεν θα «μιλήσει» και «Αφού στη Σκιάθο που είμαστε», όπως μου είπε μια φορά ένας σουβλατζής ο οποίος επέμενε να βάζει «μπροστά» τον χαλασμένο του εξαεριστήρα στις 4.30 το πρωί, «ο καθένας κάνει ότι θέλει».

Σε αντιπαράθεση με τα προηγούμενα και ως παρεπόμενο αυτής της κατάστασης είναι ό,τι όποιος βάζει έναν θέμα ή αναδείχνει ένα πρόβλημα να «σταυρώνεται».

Έτσι, σ’ ένα διάστημα μιας σαρακονταετίας, εκτός της κακογουστιάς η οποία και κυριαρχεί, ρέματα μπαζώθηκαν, βουνά ισοπεδώθηκαν, δάση αποψιλώθηκαν, δρόμοι ανοίχτηκαν, άφθονα αυθαίρετα σπίτια κτίστηκαν, οι παραλίες έγιναν μαγαζιά, κλπ, κλπ.

Ουσιαστικά υπάρχουν δύο βασικά διαμετρικά αντίθετες απόψεις για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού: α) εκείνη η επικρατούσα, η οποία έχει υιοθετήσει την άποψη «ναι σε όλα», και «όπως νάναι», και η οποία υιοθετεί την παραπάνω άποψη του «κανόνα της σιωπής», και β) η άποψη που υποστηρίζει ότι χρειάζεται οργάνωση, πλάνο, μεθόδευση, σοβαρότητα, πλαίσιο, μελλοντικός σχεδιασμός, και φυσικά προστασία του νησιού, οριοθέτηση στην τουριστική ανάπτυξη και οργάνωση της ντόπιας παραγωγικής βάσης.

Οι τελευταίες πλημμύρες ανέδειξαν περίτρανα το πως η κυριαρχούσα άποψη εάν συνεχίσει να κυριαρχεί θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια το νησί σε τουριστικό μαρασμό, μια πτυχή του οποίου βιώσαμε αμέσως μετά τις πλημμύρες.

Ήδη έγκριτοι επιστήμονες επισημαίνουν ότι τα συγκεκριμένα πλημμυρικά φαινόμενα θα επαναλαμβάνονται την ίδια εποχή κάθε χρόνο τα επόμενα χρόνια.

Οπότε, μετά τις πλημμύρες τι; Και το συγκεκριμένο ερώτημα εκτός από τους κατοίκους και επαγγελματίες αφορά πρωτίστως του υποψήφιους δημοτικούς εκπροσώπους.

Δηλαδή, για να γίνει ακόμα περισσότερο αντιληπτό θα συνεχιστεί η υποστήριξη της δημιουργίας Μαρίνας στη συγκεκριμένη θέση, όπου καταλήγουν τουλάχιστον δύο ρέματα; Δηλαδή δεν υπάρχει άλλη θέση; Ή μήπως το να είναι κάποιος αντίθετος στη συγκεκριμένη χωροθέτηση σημαίνει ότι είναι ενάντια στην τουριστική ανάπτυξη ή μήπως την υπονομεύει κιόλας;

Επίσης, τι θα γίνει επιτέλους με τα ρέματα; Θα ανοιχθούν, θα καθαριστούν και θα εγκιβωτιστούν; Τι θα γίνει με το γκρεμό που ήδη «επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη» πάνω από τα Ψαράδικα; Τι θα γίνει με την Παπαδιαμάντη;

Εάν από τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και δημάρχους δεν υπάρχουν σαφείς τοποθετήσεις πάνω στα συγκεκριμένα ερωτήματα, όπως και σε πολλά άλλα, και φυσικά από την επόμενη δημαρχιακή αρχή συγκεκριμένες παρεμβάσεις, τότε του χρόνου, το ίδιο διάστημα οι καταστροφές θα είναι πολλές περισσότερες και φυσικά οι λύσεις πολλές λιγότερες.