Στις γιορτές όλοι χαίρονται! Και πιο πολύ απ’ όλους οι μικροί τραγουδιστάδες που πλημμυρίζουν με τα κάλαντα τις γειτονιές μας. Σε μια τέτοια παρέα ανήκει ο «διαφορετικός» Μανόλης, με το «περίεργο» χέρι και τη δική του γλώσσα επικοινωνίας με τους συγχωριανούς του. Αλήθεια, γιατί όλοι τον αποκαλούν «Ταπόη»; Και ποια μυστική δύναμη κρύβεται πίσω απ’ αυτό το παρατσούκλι; Γιατί η μικρή παρέα των παιδιών της Κάτω Ενορίας χρειάζεται να τον πάρει μαζί της την ημέρα που βγαίνουν να πουν τα κάλαντα στην Επάνω Ενορία; Ποιος είναι o «Τσηλότατος» και η παρέα του που... τριγυρνούν εκεί; Η κρυφή του δύναμη, η στιγμιαία έμπνευση ενός πιτσιρικά και η υπερευαισθησία του Μανόλη για τη μητέρα του θα σταθούν η αιτία να λήξει μια έντονη διαμάχη του δίκαιου με το άδικο, δίνοντας τελικά χώρο στη δικαιοσύνη και την αγάπη. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με αφηγηματική μαεστρία καταφέρνει να τέρψει μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, αναδεικνύοντας πως ακόμα κι ένα φυσικό ελάττωμα μπορεί να αποβεί σωτήριο και δύναμη ζωής!. Λίγα λόγια για τον συγγραφέα Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο (1851) και ήταν γιος φτωχού ιερέα. Έμαθε τα πρώτα του γράμματα στη Σκιάθο και στη Σκόπελο, αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων συνέχιζε την εκπαίδευσή του στη Χαλκίδα, στον Πειραιά και κατέληξε στην Αθήνα (1874), σπουδάζοντας Φιλοσοφική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με συμφοιτητή τον Γιώργο Βιζυηνό και καθηγητή τον Στέφανο Κουμανούδη. Τις σπουδές του δεν κατάφερε να τις ολοκληρώσει πάλι λόγω οικονομικών προβλημάτων, έμαθε όμως μόνος του αγγλικά και γαλλικά και για να ζήσει εργάστηκε σαν μεταφραστής σε εφημερίδες. Άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος και ταπεινός έμεινε 8 μήνες στο Άγιον Όρος δοκιμάζοντας τον μοναχισμό, τον οποίο όμως τελικά εγκατέλειψε. Παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν έχασε επαφή με την πνευματική του αναζήτηση, καθώς κατά την παραμονή του στην Αθήνα εκκλησιαζόταν και έψελνε στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, μαζί με τον εξάδελφό του και γνωστό συγγραφέα Αλέξανδρο Μωραϊτίδη. Το 1879 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα «Η μετανάστις» στην εφημερίδα «Νεολόγος», στο δεύτερο μυθιστόρημα του «Οι έμποροι των εθνών» (1882) δείχνει το μεγάλο του συγγραφικό ταλέντο με διαχρονικά μηνύματα, ενώ στο τρίτο του μυθιστόρημα «Η Γυφτοπούλα» (1884) -δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Ακρόπολις»- προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Συνέχισε με τις νουβέλες: «Χρήστος Μηλιώνης» και «Η Φόνισσα» (1903) και το κοινωνικό μυθιστόρημα «Τα ρόδινα ακρογιάλια». Σε μεγαλύτερη ηλικία έγραψε 180 διηγήματα και 40 μελέτες αποδεικνύοντας την αστείρευτη δημιουργικότητα και αγάπη του για τη γραφή. Τα διηγήματά του συνδυάζουν συνήθως καθαρεύουσα γλώσσα στην αφήγηση και δημοτική στους διαλόγους. Είναι γεμάτα περιγραφές της καθημερινής ζωής και της φύσης, εστιάζουν στον άνθρωπο και την παράδοση και έχουν έντονη θρησκευτικότητα. Ο Παπαδιαμάντης, ο «Άγιος» των ελληνικών γραμμάτων, αν και θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των νεοελλήνων πεζογράφων και του ηθογραφικού διηγήματος, δεν είχε τη χαρά να δει τυπωμένο σε βιβλίο κάποιο έργο του. Ακόμα και η ζωή του ήταν δύσκολη, καθώς ζούσε με πλήρη αδιαφορία για τα καθημερινά, χωρίς να σκέφτεται τα οικονομικά και μοιράζοντας τα χρήματα που κέρδιζε σε φτωχούς. Ήταν πάντα λιτοδίαιτος και ολιγαρκής. Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήρεμα στο νησί του τη Σκιάθο, κάνοντας βόλτες στα ακρογιάλια της και εκκλησιαζόμενος. Άφησε την τελευταία του πνοή το 1911 από πνευμονία. Λίγα λόγια για τους δημιουργούς Ο Διονύσης Λεϊμονής γεννήθηκε στο Αιτωλικό και σήμερα ζει και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στον Βόλο. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, κάτοχος πιστοποιητικού κατάρτισης στη Δημιουργική Γραφή (Α.Π.Θ.) και απόφοιτος του Τμ. Δημιουργικής Γραφής του Ε.Α.Π. Η μεγάλη του αγάπη για το βιβλίο τον οδήγησε στη δημιουργία της λογοτεχνικής ραδιοφωνικής εκπομπής «Μιλάμε για το βιβλίο» και στην ενεργό συμμετοχή του σε διάφορους οργανισμούς, όπως στην ΙΒΒΥ (Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου), στο Κε.Βι.Μα.Συ. (Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων) και στον Συνδέσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας. Ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα προωθώντας τη φιλαναγνωσία με συμμετοχή σε διοργανώσεις εκδηλώσεων για το βιβλίο, σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και παρουσιάσεις βιβλίων. Ασχολείται επίσης με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά. Από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών διηγημάτων. Δυο από αυτά, το «Δέκατο Έβδομο Κιβώτιο» (Πατάκη, 2014) και το «Τέταρτο Αλογάκι» (Πατάκη, 2017), βραβεύτηκαν στην ψηφοφορία αναγνωστών του Public. Άλλα έργα του: «Η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» (2007), «Το Μυστικό της Δαγκάνας (Π.Ι.Τρ. Κύπρου, 2009), «Το Χαμένο Ταίρι» (Ακρίτας/Eν Πλω, 2009), «Τα Τίμια Δώρα» (Ήρα, 2013), «Δημιουργική Γραφή στην Α΄, Β΄ και Γ΄ Τάξη Γυμνασίου» (Γράφημα, 2018), «Ο Θαλασσοσφυριχτής» (Αρτέον Εκδοτική, 2018), «Το Παιδί με τη Φουστανέλα» (Αρτέον Εκδοτική, 2020) Έχει συμμετάσχει επίσης με ποιήματα και πεζά σε συλλογικές εκδόσεις και ανθολογίες. Η Εύα Καραντινού είναι ζωγράφος, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δάσκαλο τον Δημήτρη Μυταρά. Έχει διδάξει σχέδιο, τεχνικές ζωγραφικής και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ασχολείται επαγγελματικά με την βυζαντινή αγιογραφία, τον σχεδιασμό και τη μελέτη εσωτερικών χώρων, καθώς και με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Συνολικά, έχει εικονογραφήσει πάνω από 200 παιδικά βιβλία.   ΓΟΥΤΟΥ ΓΟΥΠΑΤΟΥ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Απόδοση: Διονύσης Λεϊμονής Εικονογράφηση: Εύα Καραντινού Σελίδες: 36 Σκληρό Εξώφυλλο ISBN: 978-618-5517-10-6 Διάσταση: 21 x 26 εκ. Kατηγορία: Τα Κλασικά μας Διηγήματα Τιμή: 12E