Στα μέσα της εβδομάδας που διανύσαμε και ελάχιστα 24ωρα έπειτα από την ανακοίνωση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Σκοπέλου πως από τις 29 Οκτωβρίου θα λειτουργήσει το ελαιουργείο στο Δρακοντόσχισμα μετά το ξεκίνημα της συγκομιδής ελιάς, η πρόθεση του προέδρου Γιώργου Σκλάβου να παραιτηθεί από τα καθήκοντά του, προκάλεσε αναταράξεις στον αγροτικό κόσμο του νησιού. Με μια λιτή επιστολή, που είδε το φως της δημοσιότητας την περασμένη Πέμπτη 3 Νοεμβρίου, γνωστοποίησε την παραίτησή του από το αξίωμα που κατέχει εδώ και μια πενταετία, όταν και διαδέχθηκε τον αείμνηστο Γιάννη Τραχανά στην ηγεσία του συνεταιρισμού. Επικαλέστηκε δε, προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους στη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης. Ωστόσο, όπως έγινε γνωστό μία ημέρα αργότερα, η παραίτηση που έθεσε στη διάθεση των μελών του διοικητικού συμβουλίου δεν έγινε δεκτή, ενώ παράλληλα αποφασίστηκε η σύγκληση έκτακτης Γενικής Συνέλευσης, σε ημερομηνία που θα οριστικοποιηθεί μετά τη λήξη της ελαιοκομικής περιόδου. Θυμίζουμε πως ο Γιώργος Σκλάβος διανύει σήμερα τη δεύτερη θητεία του, έπειτα από την επικράτησή του στις εκλογές που έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2020. Αν και η θητεία του είναι τετραετής, δεν δείχνει διατεθειμένος να την εξαντλήσει και μιλώντας στο SkiathosLife.gr άνοιξε τα… χαρτιά του για το εάν το ζήτημα που προέκυψε, θεωρείται λήξαν. «Όλοι οι πρόεδροι διαγράφουν έναν κύκλο, που όταν ολοκληρώνεται, αποχωρούν και αναλαμβάνει κάποιος άλλος. Δεν έγινε κάτι με το ελαιουργείο, επειδή ανακοίνωσα πως παραιτούμαι έξι ημέρες μετά την έναρξη της λειτουργίας του. Αυτά είναι κακοήθειες. Τίποτε άλλο. Ο κόσμος, πλέον, είναι δύσκολος, αλλά υπάρχουν όρια στην υπομονή», δήλωσε με νόημα και συμπλήρωσε: «Η παραίτησή μου δεν έγινε αποδεκτή. Θα παραμείνω, μέχρι να τελειώσει η ελαιοκομική περίοδος. Στη συνέχεια, στη Γενική Συνέλευση που θα κάνουμε, θα αποφασίσουν τα μέλη τι μέλλει γενέσθαι. Θα τεθούν όλα στο τραπέζι. Και εννοείται, πως όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Σκοπός μου είναι να αποσυρθώ. Και το πιο πιθανό είναι να γίνει αυτό. Όλα βέβαια βρίσκονται υπό συζήτηση. Εάν κάποιο άλλο μέλος από το νυν διοικητικό συμβούλιο θελήσει να αναλάβει, δεσμεύομαι ότι θα τον στηρίξω». Επαναλειτουργία του ελαιοτριβείου έπειτα από τρία χρόνια Στο μεταξύ, το ελαιουργείο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Σκοπέλου, φέτος άνοιξε τις πύλες του στους παραγωγούς του νησιού για πρώτη φορά έπειτα από τριετή απραξία. «Αν και είχαμε κάποια προβλήματα επειδή το ελαιουργείο έμεινε κλειστό τρία χρόνια, τα φέραμε σε πέρας. Παρότι κάναμε μια επένδυση πολύ σοβαρή και προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να την κρατήσουμε βιώσιμη, από το 2016 μέχρι τώρα δυστυχώς έχουμε δουλέψει τις μισές χρονιές…Και τι φταίει; Απλούστατα, δεν έχουμε παραγωγή. Πάψαμε να καλλιεργούμε στο νησί. Έτσι καταντήσαμε τη νεολαία μας, να μην ασχολείσαι με τον πρωτογενή τομέα. Κι όταν δεν ασχολείσαι, αυτά είναι τα επακόλουθα σ’ έναν συνεταιρισμό», είπε ο κ. Σκλάβος υπενθυμίζοντας πως το ελαιουργείο λειτούργησε το 2016, το 2017 και το 2019. Ο Σκοπελίτης συνεταιριστής, ο οποίος εμπλέκεται με τον Α.Σ. Σκοπέλου είκοσι και πλέον χρόνια - όταν κληρονόμησε τη μερίδα του πατέρα του - δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα της αλήθειας για την κατάσταση που επικρατεί εν έτει 2022 στον αγροτικό κόσμο της Σκοπέλου. «Αρκεί να αναλογιστούμε πόσοι καλλιεργούν ελιές στο νησί. Ερασιτέχνες είμαστε όλοι. Κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, θα συναντήσουμε 4-5 άτομα σ’ όλη τη Σκόπελο. Από εκεί και πέρα, όλες οι οικογένειες που έχουν κτήματα με ελαιόδεντρα, μαζεύουν τώρα τον καρπό για να εξασφαλίσουν το λάδι της χρονιάς για τα σπίτια τους. Να εξυπηρετήσουν τις οικιακές ανάγκες τους. Είναι και θέμα κόστους, συν τοις άλλοις. Το 2019, οι τιμές για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο κυμαίνονταν 2,20-2,50 ευρώ ανά λίτρο. Τώρα έχουμε εκκίνηση από 3,90 έως 4,10 ευρώ, σύμφωνα με τα δελτία τιμών που βγάζει μία Ένωση. Οπότε, φανταστείτε πόσο θα φτάσει στον καταναλωτή και ποια θα είναι η τελική τιμή στο ελαιόλαδο». Όσο για το πώς εξελίχθηκε η καλλιέργεια της ελιάς στη Σκόπελο τους προηγούμενους μήνες, και ποιες είναι οι προσδοκίες για τη φετινή παραγωγή; «Υπολογίζω ότι φέτος το ελαιοτριβείο θα κόψει γύρω στους 300 τόνους ελαιόκαρπου», είπε ο Γιώργος Σκλάβος, αν και η σύγκριση με προηγούμενες χρονιές δείχνει ότι οι δείκτες παραγωγής βρίσκονται σε κατακόρυφη πτώση. «Το 2019 είχαμε 550 τόνους, και το 2017 1.100 τόνους αντίστοιχα», σχολίασε για τις πτωτικές τάσεις στη Σκόπελο, ενώ δίνοντας τη δική του ερμηνεία για τη φετινή χρονιά, είπε: «Αρχικά φαινόταν ότι θα είχαμε μία καλή ελαιοκομική χρονιά. Όμως, επειδή πλέον δεν κάνουμε καλλιέργεια, ούτε έγιναν οι διαβροχές (σ.σ. οι ψεκασμοί) που πρέπει να κάνει  κάθε παραγωγός για να κρατήσει τον καρπό, καταγράφηκαν μεγάλες απώλειες. Εντοπίζεται πρόβλημα με τον πυρηνοτρήτη, ένα έντομο που προσβάλει την ελιά και σε συνδυασμό με τον δάκο, καταλήξαμε να έχουμε κτήματα σε πολλές περιοχές του νησιού, που το 50% των καρπών είναι κάτω στο χώμα». Τα λειτουργικά κόστη αύξησαν το δικαίωμα έκθλιψης «Αναπόφευκτη» χαρακτήρισε ο κ. Σκλάβος την αύξηση στο εκθλιπτικό δικαίωμα, λόγω της κατακόρυφης ανόδου του λειτουργικού κόστους του ελαιοτριβείου, ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με τις χρεώσεις του ηλεκτρικού ρεύματος και τα έξοδα για αναλώσιμα. Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Σκοπέλου, τόνισε: «Πήραμε κάποιες αποφάσεις για την τιμή ελαιοκάρπου, φοβούμενοι το κόστος της ενέργειας. Το δικαίωμα, πλέον ανέρχεται στα 13λεπτά το κιλό, από οκτώ λεπτά που ήταν το 2019. Μονόδρομος η αύξηση στο ποσό που εισπράττουμε από κάθε παραγωγό για να βγάλει το ελαιόλαδό του, δεν είχαμε άλλη επιλογή. Το 2019, για ένα δίμηνο που λειτουργήσαμε, πληρώσαμε γύρω στα 10.000 ευρώ. Κάπου στα 150 ευρώ την ημέρα. Για φέτος, είναι ακόμη νωρίς να έχουμε ασφαλή εικόνα, αν και τα ποσά που ακούγονται, σε καμία περίπτωση δεν καθιστούν βιώσιμη μια επιχείρηση. Σίγουρα μας ανησυχεί το κόστος της ενέργειας, όπως και όλες τις βιομηχανίες μεσαίου κόστους, που υπαγόμαστε και εμείς. Έχουμε συνεργασία με άλλα Επιμελητήρια, π.χ. από την Πελοπόννησο και άλλες ελαιοπαραγωγικές περιοχές, για να δούμε πώς θα κατεβάσουμε το κόστος, που θα είναι προς όφελος όλων σε τελική ανάλυση. Για τα εργατικά, δεν το συζητάμε. Χέρια δεν βρίσκεις για το ελαιοτριβείο. Εθελοντικά το δουλεύουμε, ως επί το πλείστον τα μέλη της διοίκησης. Όπως, επίσης τα αναλώσιμα βρίσκονται στα ύψη. Αντιμετωπίζουμε τρομερές αυξήσεις στα ανταλλακτικά Ακούμε ορισμένες τιμές, που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε, εάν πραγματικά αξίζει να ασχολούμαστε… Πρόσφατα, κάναμε μια αλλαγή λαδιού στο decanter (σ.σ. πρόκειται για τον φυγοκεντρικό διαχωριστή του ελαιόλαδου). Χρειαστήκαμε ένα πεντόλιτρο δοχείο, που κόστιζε 370 ευρώ. Δηλαδή 74 ευρώ το λίτρο. Εκτός λογικής οι τιμές. Ή κάτι τρομπάκια, πλέον κοστολογούνται 50 ευρώ το ένα. Να στο λέει ο άλλος και να μη μπορείς να το πιστέψεις. Πανάκριβα όλα».