«Περίπου το 70% της παραγωγής του μελιού στην Ελλάδα προέρχεται από το πεύκο. Τώρα, αν συνυπολογίσετε ότι το 60% με 65% του πευκόμελου που παράγεται στη χώρα είναι από τη Βόρεια Εύβοια, μπορείτε να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει πλέον ο μελισσοκόμος στη χώρα μας» ανέφερε με απόγνωση στην κάμερα του ASTRATV ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου του νομού Ευβοίας, Τάσος Αξιώτης.που διαθέτει επιχείρηση στην Σκιάθο με την Ράνια Σταμέλου το γνωστό "Koukounaraki"

Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη. Όχι μόνο στο επίπεδο των εκτάσεων που παραδόθηκαν στις φλόγες και συνεχίζουν να καίγονται μέχρι αυτή την ώρα στην Β. Εύβοια, αλλά και σε επίπεδο καμένων κυψελών που ακόμη δεν έχει σταθεί δυνατόν να καταμετρηθούν και να αναφερθούν στον ΕΛΓΑ. https://youtu.be/kVI0lMY-7f4    

«Πολύ μεγάλο το χτύπημα για τη μελισσοκομία της Ελλάδας»

Με δεδομένο ότι το πεύκο είναι η πιο σταθερή νομή, καθώς όλες οι υπόλοιπες ποικιλίες μελιών παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις στις αποδόσεις χρόνο με το χρόνο, μπορεί να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής, καθώς το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους ντόπιους παραγωγούς αλλά και αυτούς της Πελοποννήσου και της Θεσσαλίας που μεταφέρουν τα μελίσσια στην Β. Εύβοια για να έχουν παραγωγή. Είναι χαρακτηριστικό δε, το παράδειγμα των μελισσουργών της Μαγνησίας, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα μετέφεραν τα μελίσσια τους στην περιοχή και τώρα ανησυχούν για το τι θα αντικρύσουν όταν ο εφιάλτης με τις φωτιές τελειώσει. Επίσης, οι καταστροφικές πυρκαγιές έρχονται να προστεθούν στις επίσης μεγάλες ζημιές που επέφεραν οι πρόσφατες πλημμύρες που σημειώθηκαν τον περασμένο χειμώνα. «Θα βιώσουμε πάρα πολύ δύσκολες ημέρες και δεν θα ξέρουμε πού να πάμε και πώς να βγάλουμε τα έξοδα της χρονιάς. Το «χτύπημα» για την μελισσοκομία της χώρας είναι πολύ δυνατό και παραμένει πραγματικά άγνωστο ακόμη το πόσο μεγάλο μπορεί να είναι» σημειώνει ο κ. Αξιώτης.

Άγνωστο το πότε θα τελειώσει η κρίση

Σύμφωνα με τα ισχύοντα δεδομένα εάν η φωτιά σβήσει άμεσα και το δάσος αφεθεί ανενόχλητο και δεν αλλάξει η χρήση γης, θα επανέλθει σε ένα διάστημα περίπου 20 ετών και σίγουρα όχι με τη μορφή που είχε μέχρι πρότινος. Ωστόσο, το πευκόμελο παράγεται από τις εκκρίσεις του παράσιτου «Μαρκαλίνα» που ζει πάνω στον πεύκο και δίνει το μελίτωμα και αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα επανέλθει μαζί με την αναζωογόνηση του δάσους. «Δεν ξέρω πώς μπορεί να ορθοποδήσει πλέον ο κλάδος και ζούμε τα παιδιά μας από αυτό και ας μας θεωρούν κάποιοι παρείσακτους. Κάποιοι εσχάτως μας κατηγόρησαν και για εμπρηστές. Εμείς το λατρεύουμε το δάσος. Είναι η ζωή μας, το καθαρίζουμε, το περιποιούμαστε, το επιβλέπουμε. Δυστυχώς όμως, το μέλλον δεν είναι καλό για όλους μας. Πευκόμελο παράγεται και στη Θάσο και στη Χαλκιδική, ωστόσο στη Β. Εύβοια ερχόταν μελισσοκόμοι από όλη την Ελλάδα εξαιτίας της ποιότητας του μελιού που χρόνια τώρα μας παρείχαν οι δασώδεις εκτάσεις της περιοχής» καταλήγει ο μελισσοκόμος Χρυσοβαλάντης Σαββόπουλος.