Περάσαμε – αν θυμάστε – ένα δύσκολο καλοκαίρι με απίστευτες προκλήσεις από την επιθετική Τουρκία και από ένα πλήθος ακραίων περιστατικών που στην ουσία μας έφθασαν ένα βήμα πριν από την εμπόλεμη σύγκρουση με το καθεστώς του Ερντογάν. Οι προσβολές και η ακραία ρητορική των αξιωματούχων ενός ουσιαστικά δικτατορικού καθεστώτος εναντίον του Ελληνισμού δεν είχαν τέλος και εξακολουθούν μέχρι σήμερα. Η παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας με την περιπολία και τις έρευνες του ερευνητικού σκάφους με συνοδεία του στόλου της Τουρκίας είχαν την μεγαλύτερη δυνατή διάρκεια σε μια περίοδο που στην ουσία ο Ευρωπαϊκός και ο Διεθνής παράγοντας ήταν σε ..διακοπές. Η μόνη αποτρεπτική και αποτελεσματική δύναμη ήταν το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και το υψηλό φρόνιμά τους. Παράλληλα η παραβίαση των κυριαρχικών συνόρων στην Κύπρο σαν μέλους της Ε.Ε είναι καταγεγραμμένη και δεν αμφισβητείται από κανέναν αφού γίνονται γεωτρήσεις από την Τουρκία, εντός των ορίων της καθορισμένης ΑΟΖ του νησιού .. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα η Ε.Ε άρχισε τα παιχνίδια τακτικής. Αφού ανέβαλε για αστείο λόγο την πρώτη συνεδρίαση επανήλθε σε μια δεύτερη αφού είχε μαγειρέψει την διαδικασία. Δεν υποχώρησε μόνο η Ελληνική κυβέρνηση που διακήρυξε ότι δεν θέλει κυρώσεις για την Τουρκία αλλά υποχώρησε για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους και η Κυπριακή κυβέρνηση που δεν επέμενε στο βέτο !! Η κοροϊδία είναι ότι οι ‘’ξύπνιοι’’ γραφιάδες των Βρυξελλών ετοίμασαν τρία ψηφίσματα εκ των οποίων τα δυο – που δεν τα είδε και κανένας – τα απορρίψαμε για δείξουμε την πυγμή μας και να πνίξουμε την ντροπή μας. Έτσι ο κ. Μητσοτάκης γύρισε θριαμβευτής με το τρίτο συμφωνημένο ψήφισμα χωρίς καμιά κύρωση για την επιθετική και προκλητική Τουρκία και έγινε πάλι το χατίρι της Μέρκελ που επέβαλε άμεσες κυρώσεις στην Λευκορωσία !! Όμως το ασφαλές συμπέρασμα που μένει από αυτή την πολύμηνη διαδικασία κατά την διάρκεια της οποίας φτάσαμε μέχρι την σύρραξη με μια δικτατορική γειτονική χώρα είναι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε καμιά ουσιαστική βοήθεια από την Ε.Ε σε αυτή την διαμάχη. Φυσικά το καθεστώς της Τουρκίας δεν ‘’ίδρωσε’’ καθόλου για την απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής των Αρχηγών των κρατών της Ε.Ε Αντίθετα την έγραψε ως συνήθως στα ‘’παλιά του τα παπούτσια’’ και με μεγαλύτερη θρασύτητα προχώρησε εκτός από την γνωστή φρασεολογία και στην επέμβαση στη ουδέτερη ζώνη της Κύπρου ξεκινώντας με επέμβαση στην Αμμόχωστο.. Έτσι γίνεται ακόμη μια φορά ‘’κοροΐδο’’ εκτός από την Ε.Ε και ο μεγαλύτερος διεθνής Οργανισμός (ΟΗΕ) που τα ψηφίσματά του και του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν μόνο συλλεκτική βαρύτητα. Επομένως η χώρα μας σε αυτή την διαμάχη η οποία θα συνεχισθεί και θα ενταθεί καθόσον η Τουρκία έχει πολλές απαιτήσεις εκτός από την χάραξη των θαλάσσιων ζωνών, πρέπει να στηριχθεί πάνω σε ένα σχέδιο που θα έχει δυο σκέλη. Πρώτα να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την ισχύ της στο πεδίο της απόκρουσης οποιασδήποτε επίθεσης και υπάρχουν εισηγήσεις να επιλέγουν οι καλύτερες λύσεις που θα ενισχύσουν την επιχειρησιακή ικανότητα του έμψυχου υλικού. Το δεύτερο και ταυτόχρονα με την αγορά του υλικού να υπάρχει συμμαχική συνδρομή από την χώρα που θα δώσει το στρατιωτικό υλικό στην πατρίδα μας. Κατά ευτυχή συγκυρία υπάρχει η χώρα που ικανοποιεί αυτές τις προϋποθέσεις – είναι η Γαλλία – που συγκεντρώνει και άλλα πλεονεκτήματα καθόσον έχει και η ίδια ενδιαφέροντα στην περιοχή (Λίβανο ) και δεν έχει δεσμούς με την Τουρκική ηγεσία. Φαίνεται όμως ότι οι ΗΠΑ και η Γερμανία ασκούν πιέσεις στην χώρα μας και στην πολιτική ηγεσία να μην υλοποιηθούν αυτές οι διασφαλίσεις και οι πιέσεις αυτές δυστυχώς έχουν αποτέλεσμα. Σήμερα και τα τρία πρώτα κόμματα της Βουλής ( Ν.Δ-ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ) είναι δεσμευμένα να δεχθούν την μέθοδο της Γερμανίας και να υπογράψουν συνυποσχετικό για το Δικαστήριο της Χάγης. Η προαποφασισμένη αυτή υποχώρηση και παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων θα παρουσιασθεί σαν απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου την οποία θα πρέπει πάλι να ‘’σεβαστούμε’’… όπως και τη συμφωνία των Πρεσπών.. Η μόνη περίπτωση να γλυτώσουμε από αυτήν την επιβολή της Γερμανικής ‘’μεθοδολογίας’’, είναι να απαιτήσουμε την διενέργεια εκλογών, πριν την υποβολή της προσφυγής. Αν ο Ελληνικός λαός επιλέξει να δώσει ρυθμιστικό ρόλο στην ‘’Ελληνική Λύση’’ δηλαδή σε ένα κόμμα το οποίο δεν το ‘’κρατάνε στο χέρι’’ και δεν εκβιάζεται από ύποπτες οικονομικές συναλλαγές του παρελθόντος τότε και μόνο τότε όλα αυτά τα σενάρια, που οδηγούν ώστε να υποκύψει πάλι η χώρα μας και να παραχωρήσει ζωτικό χώρο και πλούτο, θα πεταχτούν στο καλάθι των αχρηστών μαζί με το πολιτικό κατεστημένο. Του Παύλου Γ. Μαρκάκη π. Βουλευτή Μαγνησίας