Το 2010 καθιερώνεται η Παγκόσμια Ημέρα Αδεσπoτων Ζώων με πρωτοβουλία των ολλανδικών φιλοζωικών οργανώσεων για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με την τύχη των 600 εκατομμυρίων αδέσποτων ζώων που υπολογίζεται ότι διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες στον πλανήτη.

Από τότε δεν έχουν αλλάξει πολλά. Τα νούμερα παραμένουν αποκαρδιωτικά παγκοσμιώς αλλά και στη χώρα μας (π.χ Αθήνα: εκτιμήσεις για 1.000.000 αδέσποτα ζώα).

Ένα τεράστιο πρόβλημα με ελάχιστη προβολή το οποίο συνεχίζει να αυξάνεται με αποκλειστικό υπαίτιο την ανθρώπινη ανευθυνότητα.

Μια παρορμητική αγορά ενος ζώου συντροφιάς μετατρέπει πολύ γρήγορα το χαριτωμένο κουταβάκι σε ένα "θορυβώδες πρόβλημα".

Και το "πρόβλημα" αυτό καταλήγει στο δρόμο.

Αν είναι τυχερό θα βρεί ένα καινούργιο σπίτι με τη βοήθεια εθελοντών.

Αν όχι θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του περιπλανώμενο χωρίς στέγη και τροφή,

απροστάτευτο απο τις έντονες καιρικές συνθήκες και αντιμέτωπο με ένα σωρό αρρώστειες, είτε σε ένα κλουβί αναμένοντας την ευθανασία..

 Εαν κάτι λοιπόν, πρέπει να μας υπενθυμίσει αυτή ημέρα ,που κάθε άλλο παρά γιορτή μπορεί να χαρακτηριστεί, είναι ότι το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων λύνεται κυρίως διαμέσω της αλλαγής.

Αλλαγής όχι των ζώων συντροφιάς, αλλά της παιδείας μας.

Η αντιμετώπιση μας προς αυτα τα έμβια όντα θα πρέπει να είναι καθόλα ανθρώπινη, αλλιώς δεν έχουμε το δικαίωμα να αποκαλούμαστε άνθρωποι.

Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος τρόπος. Όχι για να λυθεί το πρόβλημα αλλά για να μειωθεί δραστικά το νούμερο άδεσποτων ζώων συντροφιάς.

Φυσικά η υιοθεσία.  Η ανιδιοτελής αγάπη και η προσφορά ,επιστημονικά τεκμηριωμένη ως προς την ψυχική και την σωματική υγεία, ενός αδέσποτου ζώου που σώθηκε είναι ατέρμονη.