Σε απόγνωση βρίσκονται οι αλιείς της Σκοπέλου, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής και της στρατηγικής της Ε.Ε. που οδηγούν στην καταστροφή των παράκτιων αλιέων.
Ο Σύλλογός τους, μαζί με όλους τους Συλλόγους της χώρας, έχει εκφράσει με αγωνιστικό τρόπο την αντίθεσή του στην πρόσφατη Υπουργική Απόφαση για την υποχρεωτική ζύγιση και καταγραφή των αλιευμάτων, η οποία αποτελεί ενσωμάτωση του ευρωενωσιακού κανονισμού 1224/2009 της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Πρόκειται για άλλη μια ρύθμιση που στρέφεται ενάντια στους βιοπαλαιστές αλιείς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πέραν όλων των άλλων ρυθμίσεων που περιλαμβάνει η συγκεκριμένη Υπουργική Απόφαση και που έχουν καταγγελθεί, για το νησί της Σκοπέλου προβλέπεται επιπλέον ότι η ζύγιση θα γίνεται μόνο στο λιμάνι της Γλώσσας, γεγονός που σημαίνει επιπρόσθετη και δυσβάσταχτη καθημερινή επιβάρυνση τόσο σε χρόνο όσο και σε καύσιμα για τους αλιείς της Σκοπέλου.
Σοβαρό ζήτημα παραμένει ο αποκλεισμός επί της ουσίας των αλιέων από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων, αφού παραμένει σε ισχύ το απαράδεκτο εισιτήριο. Πρόκειται για ένα ακόμη δυσβάσταχτο για αυτούς χαράτσι, που τελικά καμία σχέση δεν έχει με την προστασία του περιβάλλοντος. Το μόνο που κάνει είναι να “χαρατσώνει” τελικά την αλιεία στη συγκεκριμένη περιοχή και να την καθιστά προνόμιο μόνο για εκείνους που μπορούν να πληρώσουν, δηλαδή για τους μεγάλους του κλάδου.
Την ίδια στιγμή και παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις ακόμα δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ από την αποζημίωση για τις ζημιές στα αλιευτικά εργαλεία που διεκδίκησαν και κέρδισαν με τους αγώνες τους. Η κυβέρνηση προχωρά σε ταχύτατες διαδικασίες όταν πρόκειται να χαρίσει εκατομμύρια στους μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ όταν πρόκειται για την επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων αποτελούν κανονικότητα οι καθυστερήσεις των αποζημιώσεων.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις απαγορευτικές επί της ουσίας προϋποθέσεις για την απόκτηση νέας άδειας, αποτρέπει τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με το επάγγελμα, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τα επόμενα χρόνια να εγκαταλειφθεί πλήρως η παράκτια αλιεία.
