Είναι γνωστό και επιβεβαιωμένο ότι τα ερείπια της αρχαίας Σκιάθου, που κατοικήθηκε από τον 5^ο  αιώνα π.Χ μέχρι τα μισά του 14^ου αιώνα -όταν οι κάτοικοι την εγκατέλειψαν για να ζήσουν στο Κάστρο-,  είναι θαμμένα κάτω από τη σημερινή πόλη στην οποία οι κάτοικοι επανήλθαν μετά το 1830.

Η αρχαία πόλη συγκεκριμένα, κάλυπτε το μεσημβρινό λόφο από τον Αι- Γιαννάκη μέχρι το νεκροταφείο. Ήταν περιτοιχισμένη τουλάχιστον η βορεινή πλευρά της με λείψανα των τειχών να διασώζονται στη θέση Ακρόπολη όπου και το μυστηριώδη ανεξερεύνητο πευκόφυτο ύψωμα, όπως και το περιτείχισμα στα ελάχιστα σωζόμενα ερείπια της παλαιοχριστιανικής Αγίας Τριάδας…

Λόγω των σπιτιών, όπως είναι φυσικό, δεν έχουν γίνει συστηματικές ανασκαφές στο χώρο όπου εκτεινόταν η αρχαία Σκιάθος. Ωστόσο μαθαίνουμε τα παρακάτω απ’ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ του Υπουργείου Πολιτισμού:

Α.  Tόμος 40-1985:

«Από την αρχαία Σκίαθο, που βρίσκεται στη θέση της σημερινής πόλης της Σκιάθου, σώζονται σήμερα ελάχιστα ορατά λείψανα, τα οποία καταστρέφονται σταδιακά, λόγω της μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας και της έλλειψης μόνιμου φύλακα αρχαιοτήτων στο νησί. Κατά το 1985, χάρη στην παρουσία του έκτακτου φύλακα αρχαιοτήτων Στ. Τσιμπλιαράκη για λίγους μήνες, διασώθηκαν αρκετά στοιχεία του αρχαίου παρελθόντος της Σκιάθου.

Οικόπεδο Όρσας Μιχ. Μιτζέλου Το οικόπεδο βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της σημερινής πόλης της Σκιάθου, στο οικοδομικό τετράγωνο 185, κοντά στην ακτή και μέσα στα όρια του αρχαίου οικισμού. Η εκσκαφή θεμελίων για ανέγερση οικοδομής έφερε στο φως αποσπασματικά, αλλά πολύτιμα για τη μελέτη της αρχαίας Σκιάθου οικοδομικά λείψανα, που μπορούν να χρονολογηθούν στον 4ο αι. π.Χ., με βάση τα κινητά ευρήματα. Οι τοίχοι, χτισμένοι από μικρούς μαρμάρινους δόμους σε συνδυασμό με μικρούς συμπληρωματικούς λίθους και λάσπη ως συνδετικό υλικό, παρουσίαζαν χαρακτηριστική τοιχοδομία (Π ί ν. 65 β) και ήταν θεμελιωμένοι πάνω στο φυσικό σχιστολιθικό βράχο, που βρισκόταν σε βάθος 1 μ. περίπου από τη σημερινή επιφάνεια του εδάφους. Κατά τον καθαρισμό των τοίχων συγκεντρώθηκαν άφθονα όστρακα και πολλά μικροαντικείμενα, μεταξύ των οποίων αρκετά χάλκινα νομίσματα. Στο οικόπεδο βρέθηκε επίσης τάφος ρωμαϊκών χρόνων, εν μέρει λαξευμένος στο φυσικό βράχο και εν μέρει κτιστός με πλίνθους και ασβεστοκονίαμα, καλυμμένος με λίθινες πλάκες. Περιείχε διαταραγμένα οστά νεκρού, χωρίς κτερίσματα, και ήταν μισοκατεστραμμένος από νεότερες κατασκευές.»

ΑΡΓ. ΙΝΤΖΕΣΙΛΟΓΛΟΥ

Β. Tόμος 53- 1998- Χρονικά Β’2:

«Κατά το 1998 προσελήφθη και υπηρέτησε για λίγους μήνες στη Σκιάθο ως εποχιακή φύλακας αρχαιοτήτων η Ε. Κουτσογιάννη, η συνεχής παρουσία της οποίας είχε ως αποτέλεσμα αφενός την πιο αποτελεσματική προστασία των αρχαιοτήτων της νήσου και αφετέρου τον εντοπισμό νέων θέσεων με αρχαιότητες, άγνωστων μέχρι τώρα στην Εφορεία.

» Μέσα στη σημερινή πόλη της Σκιάθου, που βρίσκεται στη θέση της αρχαίας ομώνυμης πόλης, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή γύρω από το ναό της Παναγίας της Λιμνιάς, πραγματοποιήθηκαν μικρής κλίμακας σωστικές ανασκαφές με αφορμή την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στα οικόπεδα Γ. Σουλτάνη, Ο. Πασχάλη και Β. Πλωμαρίτη αλλά και στα πλαίσια των εργασιών του δημοτικού έργου αποχέτευσης. Σε όλες τις περιπτώσεις αποκαλύφθηκαν πενιχρά οικοδομικά λείψανα κλασικών και πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, που ανήκαν πιθανότατα σε ιδιωτικές οικίες, και περισυνελέγη κεραμική της ίδιας εποχής. Σε μια περίπτωση, μέσα σε χάνδακα του έργου αποχέτευσης που διανοίχθηκε κατά μήκος ανώνυμης δημοτικής οδού προς Α. της οδού Μωραΐτου και κάθετης σε αυτήν, εντοπίστηκε χαρακτηριστική λιθόπλινθος του αρχαίου τείχους της πόλης, πιθανότατα κατά χώραν. Με τις σωστικές αυτές ανασκαφές επιβεβαιώθηκαν παρατηρήσεις παλαιότερης έρευνας ότι η αρχαιότερη φάση κατοίκησης της πόλης της Σκιάθου, θεμελιωμένη πάνω στο φυσικό βράχο, ανάγεται στην κλασική εποχή και ότι οι σωζόμενες αρχαίες επιχώσεις, τουλάχιστον στην περιοχή που ερευνήθηκε, έχουν πολύ μικρό πάχος, που σπάνια φθάνει το 1 μ., γεγονός που προφανώς οφείλεται στην εντατική οικοδομική δραστηριότητα κατά τους νεότερους χρόνους.»

Από τα παραπάνω συνάγεται εύκολα, όπως επεσήμανε ήδη από το 1998 η κυρία  Ιντζεσίλογλου, πως η Σκιάθος, αν μη τι άλλο, χρειάζεται έναν επιστήμονα ως μόνιμο φύλακα των διάσπαρτων, και πολλών πια λόγω Κεφάλας, αρχαιοτήτων της, ώστε να τις εντοπίσει- συγκεντρώσει- μελετήσει- προφυλάξει με τελικό σκοπό την ανάδειξή τους και μέσα από τη δημιουργία ενός αρχαιολογικού (ή γενικότερα ιστορικού) μουσείου στο νησί…