2022, μη φύγεις σε παρακαλώ! | γράφει ο Θεόδωρος K. Ρηγανάς*
2022-12-25 19:18:44Σε μία εβδομάδα αποχαιρετούμε αυτή την επική, ροκ καταστάσεων ανεπανάληπτη χρονιά του 2022. Επτά εικοσιτετράωρα ακόμη. Και όσο διαβάζετε το άρθρο μου, τόσο τα δευτερόλεπτα περνούν. Κι αν δεν βαριέστε και συνεχίσετε την ανάγνωση μέχρι το τέλος, τα δευτερόλεπτα θα γίνουν λεπτά και τα επτά εικοσιτετράωρα θα μετατραπούν σε έξι εικοσιτετράωρα, εικοσιτρείς ώρες, πενήντα και κάτι λεπτά και κάτι δεύτερα. "It's the final countdown" που θα έλεγαν και οι "Europe". Θα αρχίσουμε μετά, με τη νέα χρονιά, τις ευχές για ένα καλύτερο έτος, "μακριά από εμάς το 2022'', και τα συναφή. Και εννοείται πως σε κάθε πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, ο διανοούμενος, βαθυστόχαστος και αν μη τι άλλο ματαιόδοξος από την φύση του πανέμπειρος ηλικιωμένος συγγενής μας, θα εκσφενδονίσει το εξής σόφισμα: "Κάθε πέρυσι και χειρότερα..".
Συνοδευόμενο βεβαίως με μια γερή ρουφηξιά τσιγάρου Assos, ένα βαρύ κούνημα του κεφαλιού και ένα αχανές βλέμμα που πάντοτε φέρει ο σοφός Έλληνας συνταξιούχος όταν στοχάζεται. Και εμείς φυσικά, θα κατευνάσουμε αρκετές φορές με έναν νταλκά εφάμιλλο αυτού της ερωτικής απογοήτευσης. Κάθε χρόνο ''το ίδιο βιολί''. Ειλικρινά, ζω για την ώρα και την στιγμή που δεν θα θέλουμε να μας εγκαταλείψει η χρονιά που κοντεύουμε να διανύσουμε. Που δεν θα μας φτάνουν 365 μέρες. Ε λοιπόν, εγώ βαρέθηκα να βιώνω το ίδιο replay κάθε Πρωτοχρονιά. Δηλώνω γοητευμένος, συνεπαρμένος, ακόμη και ερωτευμένος με το 2022. Τόσο πολύ έντονα είναι τα συναισθήματά μου για αυτή την χρονιά, ώστε να πενθώ την 1η Ιανουαρίου του 2023 και να κάνω το 40ήμερο μνημόσυνο του 2022, κάπου στις 10 του Φλεβάρη. Μέσα στα κόλλυβα θα κρύψω το φλουρί σε μια εβδομάδα.
Πραγματικά αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν κάθε Ελληνίδα και Έλληνας να επιθυμεί διακαώς το τέλος αυτής της τεραστίων διαστάσεων κοσμο'ι'στορικής χρονολογίας. Το 2022 νιώσαμε ως πολίτες αυτής της χώρας περισσότερο ασφαλείς από ποτέ, γνωρίζοντας ότι λογισμικά τύπου Predator είναι υπαρκτά και παρακολουθούν τους κακούς, για να έχουμε εμείς οι καλοί το κεφάλι μας ήσυχο. Τα ποσοστά εγκληματικότητας γνώρισαν πτώση (σε αυτό το σημείο
θα έγραφα ότι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κοιμόμαστε με ανοιχτά παράθυρα, αλλά το θεώρησα πολύ τετριμμένη ατάκα). Τι κι αν οι γυναικοκτονίες έφτασαν τον αριθμό (ρεκόρ) 18; Αυτό έχει να κάνει σχέση με τις Πιθανότητες. Ολόκληρο κεφάλαιο της επιστήμης των Μαθηματικών. Στο φύλο των θυμάτων θα κολλήσουμε; Στο κάτω-κάτω της γραφής, η μεγαλύτερη προοδευτική και φεμινίστρια πολιτικός που έχει περάσει από την ελληνική
πολιτική σκηνή, έχει διαφωνήσει, εν γένει με τον όρο "γυναικοκτονία". Και φυσικά αναφέρομαι στην σπουδαία κυρία Λατινοπούλου, η οποία με εκπλήσσει ευχάριστα κάθε φορά με τις ολοένα πιο εκλεπτυσμένες και ενδιαφέρουσες αναρτήσεις της στα social media.
Τώρα εσείς θα αναρωτιέστε περί ποιας ασφάλειας γράφω, όταν μόλις πριν λίγες μέρες μετρήσαμε 2 θύματα από μαφιόζικη δολοφονική επίθεση σε καφετέρια της Νέας Σμύρνης. Έχω όμως απάντηση και σε αυτό. Πρώτον, ήταν στα πλαίσια ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Εμείς μόνο με λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ έχουμε να κάνουμε. Και δεύτερον, έτυχε εκείνη την ημέρα, σε εκείνη την καφετέρια να μην πίνουν το καφέ τους αστυνομικοί. Μια στο τόσο συμβαίνει αυτό. Όχι ότι ενστερνίζομαι στερεότυπα με αστυνομικούς που καφεδίζουν όλη την ώρα. Κάθε άλλο.. Έχω φίλους... σερβιτόρους σε καφετέριες. Κι ενόσω επιμένετε να βρείτε λογική στα όσα γράφω, θα λογίζεστε επίσης τα αυξημένα περιστατικά αστυνομικής βίας. Μα σας απάντησα στην αποπάνω σειρά. Οφείλεται στην καφείνη που προσλαμβάνει ο οργανισμός των εντεταλμένων οργάνων της ΕΛΑΣ και τους έχει διαρκώς "στην τσίτα". Για όλα υπάρχουν εξήγηση βλέπετε.
Φεύγω τώρα από το αδιαμφισβήτητο αίσθημα ασφάλειας που μας διακατέχει τις τελευταίες 358 ημέρες, για να ανοίξω το θέμα της οικονομίας. Καταρχάς, νιώθω την ανάγκη να συγχαρώ την τωρινή κυβέρνηση, η οποία πέταξε στο κάδο των απορριμμάτων μια για πάντα την επιδοματική πολιτική των τέως κυβερνώντων κομμάτων, για να την διαδεχθεί η καινοτόμος πολιτική των ξακουστών "pass"(Εδώ θα έγραφα κάποιο αστείο τύπου "που pass;", αλλά εκτός από τετριμμένο, το θεώρησα και κρύο, οπότε το απέφυγα). Φέτος πρέπει να παραδεχθούμε, δίχως ίχνος αχαριστίας, ότι έβρεχε pass. Pass, η πανάκεια. Pass, διά passαν νόσο (ελπίζω να σχηματίστηκε ένα μειδίαμα στο πρόσωπό σας, γιατί με το "που pass;",είχα κρίνει σκούρα τα πράματα). Για την ακρίβεια στα τρόφιμα, στα καύσιμα κλπ, για όλα φταίει ο Πούτιν. Και λήγει εδώ η συζήτηση. Γιατί αν αναλυθεί περισσότερο, όσον αφορά τα μέτρα ανακούφισης που έλαβε η κυβέρνηση για τους οικονομικά ευάλωτους πολίτες, θα ήταν χάσιμο χρόνου να επικεντρωθούμε σε αυτή την ασήμαντη μειοψηφία, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ανήκουμε στην οικονομικά εύρωστη τάξη.
Με το σκάνδαλο του Qatargate να έρχεται τελευταίο για να μας αχνοθυμίσει τα αλησμόνητα χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κατά την οποία τα λεφτά μας "έπιαναν τόπο".
Και περιληπτικά θα αναφερθώ στις χιλιάδες στρεμμάτων καμένες δασικές εκτάσεις που θα αφήσει πίσω του το 2022, οι οποίες θα ετοιμάσουν επιτέλους το έδαφος για την πολυπόθητη τουριστική και όχι μόνο ανάπτυξη και ενεργειακή αναβάθμιση του τόπου. Οι κατηγορίες για βιασμούς, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, γεννετήσιες πράξεις εις βάρος αναγνωρισμένης αξίας καλλιτεχνών θα αποδειχθούν ανυπόστατες, καθώς ο πολιτισμός γεννήθηκε στην
Ελλάδα. Οι κατηγορούμενοι για μαστροπεία, παιδοφιλία, trafficking ανηλίκων, θα σαπίσουν στην φυλακή, γιατί το ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης είναι από τα πιο σκληροπυρηνικά στον κόσμο. Ο κορωνοιός θα αποκτήσει ενδημική και άκακη μορφή, γιατί είμαστε υπάκουος λαός που τηρεί τα υγειονομικά μέτρα με σχολαστικότητα. Οι θάνατοι θα μειωθούν, καθώς το υγειονομικό σύστημα της χώρας μας υπερλειτουργεί, ενώ οι γεννήσεις θα αυξηθούν, αφού η
ευμάρεια των νέων ζευγαριών είναι πια δεδομένη. Η διδακτική επάρκεια θα αφαιρεθεί από τα πτυχία των καθηγητικών σχολών, γιατί αυτό είναι το πιο δίκαιο. Δεν είμαστε όλοι ικανοί να διδάξουμε.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι το 2022 δεν ήταν φυσικά τόσο τέλειο όσο το παρουσίασα. Είχε και δυο-τρία στενάχωρα γεγονότα, όπως το γεγονός ότι η ΑΕΚ δεν πέρασε στην Ευρώπη, ή την εικόνα του Ρονάλντο να κλαίει με λυγμούς μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας της χώρας του από την αντίστοιχη της Κροατίας, στο Μουντιάλ του Κατάρ (παρά τα πικρόχολα σχόλια ορισμένων που απέδιδαν τον σπαρακτικό λυγμό αυτού του υπεραθλητή στο γεγονός ότι πήρε λιγότερα χρήματα από το Κατάρ σε σχέση με την Καιλή. Εγώ πάντως βλέποντας τον Κριστιάνο να κλαίει, δεν άντεξα. Λύγισα). Και τέλος, θα ήθελα να διευκρινήσω ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικές καταστάσεις ΔΕΝ είναι τυχαία. Το παρόν άρθρο ΔΕΝ αποτελεί προιόν μυθοπλασίας και οποιοδήποτε ίχνος ειρωνείας και απουσίας λογικής, καλό είναι να ληφθεί υπόψιν. Εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολλά, υγεία και ευτυχία. Και καμιά φορά να ακούμε τον σύγχρονο φιλόσοφο παππού της οικογένειάς μας γιατί μπορεί κάτι σοφό να έχει να μας πει. Όσον αφορά το νέο έτος, ΔΕΝ εύχομαι τίποτα. Μπας και...
(*) Ο Θεόδωρος K. Ρηγανάς είναι φοιτητής του Τμήματος Μαθηματικών του ΕΚΠΑ και απόφοιτος του ΓΕΛ Σκιάθου.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ