Ένας ξενοδόχος από τη Σκιάθο, αξιοποίησε τη σχέση του νησιού με τη λογοτεχνία και το καλοκαίρι που μας πέρασε, πρόσφερε πρωινό στους πελάτες τους αντλώντας έμπνευση από τις περιγραφές του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη για πώς τρέφονταν οι Σκιαθίτες ξεκινώντας τη μέρα τους την εποχή εκείνη. Ο κ. Άκης Τσαρούχης, ιδιοκτήτης του «Thymi’s Home» στη Σκιάθο, ανέλυσε την ιδέα του στο SkiathosLife.gr και το πώς αξιοποίησε τα κείμενα των δύο σπουδαίων Σκιαθιτών συγγραφέων με QR Code για «έξυπνα» κινητά, αλλά και την επιλογή του να προσφέρει τοπικά προϊόντα στους επισκέπτες του ξενοδοχείου του. Αυτή η κληροδοτημένη γνώση, που  χαρακτηρίζεται από την απλότητα των γευμάτων, ενέπνευσε τον δραστήριο επιχειρηματία, ο οποίος αλλάζοντας το μενού των πρωινών γευμάτων στο κατάλυμά του, απέτισε φόρο τιμής στους δύο λογοτέχνες που αποθησαύρισαν τη γαστρονομική κουλτούρα του νησιού. Η ατμόσφαιρα προς το τέλος του 19^ου αιώνα, αλλά και τις αρχές του 20ού αιώνα στη Σκιάθο αναβιώνει μέσα από τα επιλεγμένα αποσπάσματα, τα οποία περιέχουν αναφορές στα φαγητά που καταναλώνονταν τότε από τους ντόπιους κατοίκους. Επτά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, τα «Θέρος-Έρος» (1891), «Ο Τυφλοσύρτης» (1892), «Οι Χαλασοχώρηδες» (1892), «Η θητεία της πενθεράς» (1902), «Αγάπη στον κρεμνό» (1913), «Ο γάμος του Καραχμέτη» (1914) και «Η Καλλικατζούνα» (1925), αλλά και ένα του Μωραϊτίδη, «Οι εικόνες» (1884), αποτέλεσαν τη βάση για τον κατάλογο που δημιούργησαν οι υπεύθυνοι του «Thymi’s Home», σε συνεργασία με τη Σκιαθίτισσα διαιτολόγο - διατροφολόγο Σταματίνα Χονδρονικολή, η οποία έχει πραγματοποιήσει πολυετή έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες στο νησί κατά το παρελθόν μέσα από τα λογοτεχνικά έργα Σκιαθιτών. «Τη σεζόν που μας πέρασε (σ.σ. το ξενοδοχείο εδώ και λίγο καιρό έκλεισε, μετά την ολοκλήρωση της τουριστικής περιόδου), λειτουργήσαμε continental breakfast, δηλαδή ευρωπαϊκό πρωινό, στο οποίο χρησιμοποιήσαμε υλικά που μνημονεύονται στα κείμενα του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη», ανέφερε ο κ. Τσαρούχης για το μενού που δημιούργησε στο κατάλυμά του και περιλάμβανε «πλακόπιτες (τηγανόπιτες με φέτα), καλαπόδια (πίτες στο τηγάνι γεμιστές με χόρτα), χουσμερί (αυγά τηγανητά με άσπρο τυρί), ζούπα (καψαλισμένες φέτες ψωμιού με λάδι και ρίγανη), σταρένια παξιμάδια, φανουρόπιτες, λαδόπιτες, γλυκιές κολοκυθόπιτες, γαλατόπιτες, ζεστό και κρύο τσάι βουνού ή φασκόμηλο, καφέ ελληνικό, χυμό ρόδι ή σταφύλι, γιαούρτι με μέλι, γλυκό του κουταλιού (σύκο και καρύδι), φρούτα και ελληνικά τυριά», όπως χαρακτηριστικά μπορεί κάποιος να διαβάσει στην ιστοσελίδα του ξενοδοχείου.  [caption id="attachment_164454" align="alignnone" width="768"] Ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης σε πίνακα του Κοζανίτη ζωγράφου και λογοτέχνη, Κώστα Ντιό. Μάλιστα, αύριο, 25 Οκτωβρίου 2022, θα συμπληρωθούν 93 χρόνια από τον θάνατο του Σκιαθίτη λογοτέχνη[/caption] Κάνοντας χρήση της «έξυπνης» τεχνολογίας «Κάθε μέρα σερβίραμε και κάτι διαφορετικό. Λόγω του ότι το πρωινό ήταν upon request, στο παραγγελιόχαρτο είχε ένα QR code, μια μορφή barcode που μπορεί κάποιος να «διαβάσει» με ένα smartphone. Ο επισκέπτης το σκάναρε με τη συσκευή του κινητού του. Μετά την παραπομπή του στην ιστοσελίδα μπορούσε να δει τι ήταν το κέρασμα, ποιος το είχε αναφέρει και επίσης παρείχαμε τη δυνατότητα να διαβάσει το διήγημα στην παραλία από το κινητό του αν ήθελε. Οι πελάτες περνούσαν τις διακοπές τους με μια αίσθηση ότι είχε ένα «χρώμα» σκιαθίτικο όλο αυτό», πρόσθεσε, ενώ στη συνέχεια αποκάλυψε περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από την ιδέα του: «Το έψαχνα καιρό. «Σκόνταψα» πάνω στη Σταματίνα Χονδρονικολή, η οποία είχε κάνει ήδη κάποια έρευνα και με παρέπεμψε σε κάποια διηγήματα των δύο συγγραφέων. Το «έπιασα» από εκεί και κατέληξα στην εφαρμογή. Όσο για το μενού; Ήταν απλό, βασισμένο στα όσα έτρωγαν οι Σκιαθίτες στα χρόνια του Παπαδιαμάντη και του Μωραϊτίδη. Δεν είχαμε κάτι γκουρμέ, αφού την εποχή εκείνη η διατροφή των Σκιαθιτών ήταν λιτή. Οι περισσότεροι πελάτες ανταποκρίθηκαν στην ιδέα και είχαμε θετικά σχόλια στα social media, του στυλ: «Κοίταξε να δεις, πήραμε κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά στο πρωινό». Γενικότερα, είδα αρκετούς και μπροστά μου, οι οποίοι σκάναραν τον κωδικό και μετά κάθονταν και συζητούσαν για τους δύο συγγραφείς και την ιστορία του νησιού». Το… πείραμα του Άκη Τσαρούχη στο ξενοδοχείο της οικογένειάς του, που λειτουργεί στη Σκιάθο από το 1981 και πλέον η διαχείρισή του γίνεται από τον ίδιο έπειτα από τον θάνατο της μητέρας του τον περσινό Ιούλιο, θα επαναληφθεί και τη σεζόν 2023/2024: «Η υπηρεσία αυτή ήταν κατόπιν παραγγελίας και κάθε μέρα έμπαινε complimentary (δωρεάν), με κάτι διαφορετικό από τη λίστα που είναι αναρτημένη στο site. Για του χρόνου, το πρωινό αυτό θα το παίρνουν όλοι, αφού θα το γυρίσουμε σε μπουφέ, included στην τιμή. Με την ίδια λογική, οι πελάτες μας κάθε πρωί θα βρίσκουν κάτι διαφορετικό στο μπουφέ, εννοείται σκιαθίτικο, και πάντα με το QR code που θα βρίσκουν το πως και το γιατί, αν και θα ήθελα κάποια στιγμή τα διηγήματα να δίνονται στα αγγλικά, καθώς μέχρι τώρα δεν είναι μεταφρασμένα και οι ξένοι καταφεύγουν στο Google translator. Όπως φυσικά εξυπακούεται ότι θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε τοπικά προϊόντα, π.χ. τα κρασιά του Παρίσση. Προσπαθώ οτιδήποτε τοπικό βρίσκω να το εντάσσω. Για παράδειγμα ως welcome drink έχω το λικέρ που προμηθεύομαι από τον «Άνθο του Γιαλού», που γενικότερα βαδίζει κοντά στη γραμμή που έχω για μόνο για «made in Skiathos» προϊόντα. Στηρίζω το νησί μου, σημαίνει στηρίζω τη γειτονιά μου. Το συγκεκριμένο κατάστημα βρίσκεται κοντά στο ξενοδοχείο και από εκεί ψωνίζω και άλλα είδη, όπως τα χαϊμαλιά». Η τελευταία αναφορά του κ. Τσαρούχη, στάθηκε αφορμή και για μία επισήμανση με νόημα… «Το χαϊμαλί είναι παραδοσιακό γλυκό της Σκιάθου. Θεωρώ αδιανόητο να φεύγει κάποιος από το νησί μας, που είναι κορυφαίος τουριστικός προορισμός και να μην έχει προμηθευτεί ένα κουτί χαϊμαλιά. Πώς γίνεται ο επισκέπτης στην Κέρκυρα να ψωνίζει οπωσδήποτε κουμ-κουάτ, ή αντίστοιχα στη Σαντορίνη κρασί βινσάντο; Δεν μπορούμε εμείς να βρούμε τον τρόπο να γίνει… must το συγκεκριμένο γλυκό για τη Σκιάθο;», αναρωτήθηκε και ανέφερε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Κάποτε ταξίδεψα στο Χάλιφαξ, στα ανατολικά παράλια του Καναδά. Έτυχε να βρεθώ εκεί για αγώνες ιστιοπλοΐας. Τοπική σπεσιαλιτέ στο Χάλιφαξ είναι ο αστακός. Μάλιστα, επειδή υπάρχει μεγάλη παραγωγή διατίθεται σε πολύ χαμηλή τιμή. Γνωρίζετε πως οι Καναδοί είχαν βρει τρόπο να συσκευάζουν τους αστακούς στο αεροδρόμιο του Χάλιφαξ, για να τους παίρνουν οι ταξιδιώτες στις αποσκευές τους λίγο πριν πετάξουν;».   [caption id="attachment_164451" align="alignnone" width="885"] Τα έργα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη έχουν «σημαδέψει» ανεξίτηλα τη Σκιάθο[/caption] «Η Σκιάθος δεν είναι μόνο παραλίες…» Η απλή κίνηση του Άκη Τσαρούχη να προσαρμόσει τα πρωινά γεύματα που προσφέρει στο κατάλυμά του, με το διαιτολόγιο που είχαν οι Σκιαθίτες πριν από έναν και πλέον αιώνα, επαναφέρει στο προσκήνιο διά της λογοτεχνικής οδού τη γαστρονομική κουλτούρα του τόπου του. Όμως, για τον ίδιο σήμανε και άλλα πράγματα, όπως έσπευσε να ξεκαθαρίσει στο SkiathosLife.gr. «Εκείνο που επιδιώκω, είναι να δίνω στον επισκέπτη την αίσθηση ότι η Σκιάθος δεν είναι μόνο παραλίες, το «Σπίτι του Παπαδιαμάντη» και όσα έχει στο μυαλό του ο επισκέπτης από την ταινία «Mamma Mia». Ας μην ξεχνάμε τα αγαθά που έβγαζε η Σκιάθος και μάλιστα φημιζόταν γι’ αυτά: Λάδι, κρασιά, τυροκομικά κ.α.. Δεν αντιλέγω, ο κόσμος να πάει στον τουρισμό, αλλά το νησί πρέπει να ξεκινήσει να έχει πιο ποιοτική ζωή και τον χειμώνα, με άλλα επαγγέλματα. Με μια διαφορετική οικονομία, εν πάση περιπτώσει. Ο τουρισμός έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον και έχουν εγκαταλειφθεί άλλα πράγματα. Λέμε «θέλω ντόπια προϊόντα», αφού γενικότερα υπάρχει στροφή προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ωστόσο, υπάρχει κόσμος που ασχολείται πλέον στο νησί με την πρωτογενή παραγωγή; Πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε να κάνουμε και άλλα. Υπάρχουν ευκαιρίες, π.χ. μέσω ΕΣΠΑ. Ωραίες ιδέες πάντοτε βρίσκονται, όπως δεν μας λείπει η φαντασία στο νησί. Αρκεί κάποιοι να ασχοληθούν», είπε ο ιδιοκτήτης του «Thymi’s Home», φροντίζοντας παράλληλα να κάνει και μία αναγκαία διευκρίνιση. «Κάλλιστα, μπορεί κάποιος να γυρίσει και να μου πει: «Ωραία όσα λες, αλλά γιατί δεν το κάνεις εσύ αυτό;». Εγώ έχω τραβήξει άλλο δρόμο, δεν μπορώ να βάλω και άλλα πράγματα στο πρόγραμμά μου. Καλώς ή κακώς, στη ζωή μου ασχολήθηκα με άλλα επαγγέλματα, μακριά από το νησί. Και τώρα το ξενοδοχείο, μπήκε εμβόλιμα. Έχω γίνει… λάστιχο, αλλά μου αρέσει όλο αυτό. Δεν μου είναι βάρος. Άλλωστε πρόκειται για κάτι που η μητέρα μου έστησε από το μηδέν. Δεν υπάρχει περίπτωση να το αφήσω». «Οι παλιοί Σκιαθίτες είχαν μια ζεστασιά στις ψυχές τους» Ο δραστήριος Σκιαθίτης, ο οποίος παράλληλα κατέχει θέση διευθυντή στη ΔΕΗ Α.Ε., ενώ τυγχάνει ιδιαίτερα γνωστός στον χώρο της ιστιοπλοΐας (απασχολείται ως προπονητής στον Ναυτικό Όμιλο Ελλάδας, ενώ στην Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία είναι υπεύθυνος για το αναπτυξιακό πρόγραμμα για αθλητές με αναπηρίες, που χρηματοδοτείται από το ιταλικό ίδρυμα Fondazione Terzo Pilastro με έδρα τη Ρώμη, έπειτα από την αρχική στήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος), κατάφερε να κάνει εκατοντάδες επισκέπτες, οι οποίοι φιλοξενήθηκαν φέτος στο «Thymi’s Home», κοινωνούς των βιωμάτων των Παπαδιαμάντη και Μωραϊτίδη και να τους χαρίσει ανεξίτηλες εικόνες από το παρελθόν της Σκιάθου. «Τα διηγήματα που ξεχωρίσαμε, αναφέρονται μεν σ’ ένα πρωινό λιτό, από την άλλη δε, οι περιγραφές τους σε συναρπάζουν για τη θαλπωρή και τη «ζεστή» ατμόσφαιρα που υπήρχαν τότε στα σπίτια των Σκιαθιτών. Όπως και ότι το πρωινό ήταν μια οικογενειακή στιγμή, που βρίσκονταν όλοι προτού ξεκινήσουν τις δουλειές τους. Έτρωγαν από τα λίγα που είχαν, έλεγαν την καλημέρα τους και έφευγαν. Είχαν μια ζεστασιά στις ψυχές τους εκείνοι οι άνθρωποι», εξομολογήθηκε ο κ. Τσαρούχης, ο οποίος κλείνοντας αναφέρθηκε στο απώτερο κίνητρό του: «Με την κίνηση που κάναμε φέτος, δεν πρόκειται να… αλλάξει ο κόσμος. Το γνωρίζω αυτό. Το δικό μου ξενοδοχείο έχει δεκαοκτώ δωμάτια. Δεν μπορώ να κάνω τη διαφορά. Όμως ο καθένας μας είναι σε θέση να κάνει έστω ένα πρώτο, μικρό βήμα. Έτσι το βλέπω, συναισθηματικά και λίγο πιο ρομαντικά».