Στον Παπαδιαμάντη βρίσκει κανείς συχνές αναφορές στη δραστηριότητα αυτή. Ναυπηγική δραστηριότητα και ονόματα ναυπηγών καταγράφονται από τους προεπαναστατικούς χρόνους. Υπάρχει όμως η αναφορά ότι για τις νεότερες τεχνικές, που οδήγησαν τον κλάδο σε μεγάλη άνθηση πρώτος διδάξας ήταν ο Σταμάτης Σταματάς που υπηρέτησε στο ναύσταθμο της Κωνσταντινούπολης, ως καραβομαραγκός έμαθε την τέχνη και περί το 1830 τη μετέφερε και διέδωσε στο νησί της Σκιάθου.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ήδη υπάρχουν ξακουστές οικογένειες ναυπηγών όπως, οι Μαθηνοί, οι Φραγκογιάννηδες, οι Σταματάδες κ.α. Είναι χαρακτηριστικό στον "Οδηγό της Ελλάδος" του Νίκου Ιγγλέση (έκδοση 1908-1909) δεν καταγράφονται επαγγελματίες ναυπηγοί πουθενά αλλού στο νομό Μαγνησίας παρά μόνο στη Σκιάθο (Μαθηνός Δ., Μαθηνός Ζ του Δ, Μυτιληνιός Κ., Μυτιληνιός Ν., Τζοβελέκης Α και Φραγκογιάννης Ε, και στη Σκόπελο Νότης Ι.

Στην αρχή της περιόδου που εξετάζουμε, περί το 1880 εγκαθίστανται στη Σκιάθο προερχόμενος από τη Σκόπελο ο Άγγελος Τζοβελέκης. Σε συνεργασία με τον παλαιότερο Δημήτρη Μαθηνό, ιδρύει ναυπηγείο μικρών σκαφών στη θέση "Τσίφερι" δυτικά της πόλης, δίπλα στο νεκροταφείο.  Την ναυπηγική τέχνη την έμαθε στο Άγιο Όρος όπου είχε μείνει αρκετά χρόνια πριν και την εξάσκησε μέχρι το τέλος της ζωής του (1930).

Όλοι οι άρρενες απόγονοι του ασχολήθηκαν με τη ναυπηγική. Ο μικρότερος από τους τρεις γιους του ο Μανώλης αφού εργάστηκε για αρκετά χρόνια στο ναυπηγείο φεύγει περί το 1920 για τη Σκόπελο όπου ανέπτυξε δική του ναυπηγική δραστηριότητα. Ο μεσαίος ο Γιώργος πήγες στον Αη-Γιώργη της Σκιάθου μαζί με τους υπόλοιπους μεγάλους ναυπηγούς του νησιού και ασχολήθηκε με τη ναυπηγική μέχρι το 1970. Ο μεγαλύτερος γιος του ο Γιάννης έμεινε στο πατρικό του ναυπηγείο και το κληροδότησε στους γιους του Αγγελή, Παναγιώτη, Δημήτριο και Θεόδωρο.

Ο Παναγιώτης το 1951 δημιούργησε δικό του καρνάγιο στο Σουτραλί κοντά στο Βόλο σε συνεργασία με τον καλό μάστορα (Καλαφάτη) Λ. Γιαννούλη. Οι υπόλοιποι γιοι έμειναν στο νησί στο δικό τους ναυπηγείο στη θέση Τσίφερι όπου εργάστηκαν για πολλά χρόνια μέχρι το τέλος του βίου τους, όπου και το ναυπηγείο συμπλήρωσε περίπου έναν αιώνα ζωής.

Σήμερα δεν θυμίζει τίποτα από τον παλιό εκείνο τον καιρό με τον ταρσανά στου Τσίφερι, παρά μόνο μερικές, ξεθωριασμένες φωτογραφίες, όλα στο βωμό του τουρισμού.

Σήμερα μόνο RENT A ROOM και τίποτε άλλο .