SKIATHOS Ο καιρός σήμερα

Συμμετοχή της εικαστικού κ. Καλατζή Μαρίας στην νέα ποιητική Ανθολογία «GALAXY»

2021-09-28 22:50:53
Στα πλαίσια του Διεθνούς Συμποσίου ποίησης 2021 στην Ιταλία, ο εκδοτικός οίκος « EDIZIONI UNIVERSUM»  προχώρησε στην έκδοση μιας σπάνιας  νέας ποιητικής Aνθολογίας στην Αγγλική γλώσσα με τίτλο «GALAXY». Ο κύριος σκοπός του εκδοτικού οίκου είναι να διαδώσει τον συγγραφικό πολιτισμό στον κόσμο. Σ’ αυτή την πρωτοβουλία συμμετέχοντες  αυτή τη φορά είναι  ποιητές πρωτοεμφανιζόμενοι από διάφορες χώρες του κόσμου, παίρνοντας έτσι το «βάπτισμα του πυρός» προκειμένου να συστηθούν στο ευρύτερο βιβλιόφιλο αναγνωστικό κοινό και  συγχρόνως στην συγγραφική κοινότητα. [caption id="attachment_124931" align="alignnone" width="2560"] «Το Σύμπαν πέρα απ’ τον Ορίζοντα»- Το εικαστικό έργο της κ. Καλατζή Μαρίας στο εξώφυλλο της Ανθολογίας[/caption] Ο εν λόγω εκδοτικός οίκος  εδρεύει στη μεσαιωνική πόλη Capri Leone της Μessina στην Σικελία.  Σε αυτόν δεκάδες συγγραφείς  με ποιητικές ανησυχίες  έχουν εμπιστευτεί το πνευματικό τους έργο βιώνοντας την θέασή του τυπωμένη στο χαρτί των αξιοζήλευτων και καλαίσθητων εκδόσεών του.  Με τον τρόπο αυτό για ορισμένους ξεκινά το ταξίδι προς την αναγνώριση και την καθιέρωση.  Δικαίως  ο σπουδαίος  ‘Αγγλος  ποιητής, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας  Wystan  Hugh  Auden  είχε πει:  «Κάθε ποιητής  είναι πριν και πέρα από οτιδήποτε άλλο, ένας άνθρωπος βαθειά ερωτευμένος με τη γλώσσα…». Στην εν λόγω ανθολογία συμμετέχουν εκτός των άλλων και λίγοι ελληνόφωνοι ποιητές μεταξύ των οποίων η συμπατριώτισσά μας εικαστικός κ. Καλατζή Μαρία, με τέσσερα   ποιήματά της:  «Ταξίδι στο φώς», «Ακατέργαστα τοπία του μυαλού», «Αυτό θέλει ο έρωτας» και «Αρχαία αγάλματα κοιμητηρίων». Το εξώφυλλο  της νέας ποιητικής Ανθολογίας  «GALAXY»  κοσμεί το εικαστικό έργο της κ. Καλατζή Μαρίας με τίτλο:  «Το Σύμπαν πέρα απ’ τον Ορίζοντα». Την  μετάφραση  των ποιημάτων στην Αγγλική γλώσσα ανέλαβε η καθηγήτρια αγγλικών εκ Σκιάθου, κα. Χαρίκλεια Μιτζέλου.  «Ταξίδι στο Φώς» Το φως τ’ ανεπανάληπτο, τ’ αέναο που όλα μαρτυρούν τον ερχομό του! Μοιάζει μ’αλμύρα απ’ τον ουρανό κι ο άνεμος βοηθός, φίλος δικός μου! Με χρυσοκέντητες ακτίνες ζηλευτές σκορπίζει ονείρου λάμψη στο κορμί μου! Μοιάζουν μ’ ανάσες χορτασμού ζωής στους αφανείς ήλιους του καιρού μας! Φως της αυγής λούζει τα πέλαγα σαν όνειρο στα μάτια τα μισάνοιχτα! Θεριεύει στο νου μια προσευχή μ’ ευλάβεια στη σιωπή ευχαριστίας!  «Ακατέργαστα τοπία του μυαλού» Σα σπασμένη πυξίδα σε σκούρα νερά μοιάζουν με τέφρα στην αχλύ της Ιστορίας! Μ’ ερμητικά κλειστά τα κελύφη του νου καμαρώνουν ζωές ερειπωμένες, αδειανές! Περιφερόμενοι στα δάση των μοναχικών σηκώνουν τις βαριές σκιές των άλλων! Με σαφή υπολείμματα μιας αίγλης παρελθούσας μαριονέτες πλαστικές παίζουν το μελόδραμά τους! Με την απουσία της ζωής αβάσταχτη, κρυφή βαθαίνουν οι ρυτίδες στις δαρμένες ψυχές! Κρυμμένα σώματα με μαραμένα στεφάνια στα χέρια κυνηγούν μ’ ελπίδα πρόσκαιρες ηδονές! Το μηδέν δεν αγκαλιάζει, δεν δίνει ζωή Λίγοι θα σταθούν, ελάχιστοι θ’ ακούσουν! Με υποταγή και συνειδήσεις κρυφές ψάχνουν εξουσία να βρουν στη δική σου φαντασία! «Αυτό θέλει ο έρωτας» Νανούρισμα με του Ορφέα το λυρικό σκοπό στον βαθύ ίσκιο της Ιερής ελιάς! Τις σπίθες της αγάπης ν’ αφουγκράζεται με μια γεύση ρουμπινί στα χείλη! Να στήνουν χορό της Ίριδας τα τέκνα δίνοντας χώρο σ’ αρχέγονες αισθήσεις! Γευόμενοι της νύχτας του κρασιού τη σαγήνη σε Αρχαιότητας δωρική τελετουργία! Να γεμίζουν τα βότσαλα ψιθύρους απ’ το ταξίδι των ανέμων του πελάγους! Ζωγραφίζοντας φεγγάρια, δειλινά κι ουράνια τόξα σαν φευγαλέο πέρασμα στην ζήση του! Ρουφώντας τ’ οξυγόνο θα βρει τον ουρανό για να ειρηνέψει μ' όνειρα και λογισμούς! Ξεπλένοντας την σκόνη της άδολης ψυχής απ’ της ρουτίνας τις ανελέητες βουλές!  «Aρχαία αγάλματα κοιμητηρίων» Oι χιτώνες τους λευκά πρωινά, μορφές μαρμαρωμένες! Χωρίς φόβο, δίχως μοναξιά η αθανασία με δάκρυα λησμονημένα σε πέτρινα πεζούλια! Στέκουν εκεί, στη ρευστή ομίχλη πάνω απ’ τις ριζωμένες ψυχές του Άδη! Συνοδοιπόροι του Θανάτου και της Λήθης της πορείας προς την Αχερουσία! Θροΐζει η νύχτα στου ανέμου τις ριπές άπιαστη κάτω απ’ το φεγγαρόφως! Χορταριασμένοι κήποι και σκιές κοντοστέκονται για το στερνό αντίο! Φτιαγμένα από πέτρα στέκουν γαλήνια πλέκοντας της αιωνιότητας το νήμα! Παραμένουν σιωπηλά κι άκαμπτα στην απεραντοσύνη των αιώνων! Κατεβάστε σε ηλεκτρονική μορφή την ανθολογία