Η 8η Μαρτίου είναι  η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μια μέρα για παύση και αναγνώριση των απίστευτων συνεισφορών των γυναικών στον κόσμο μας. Ο ‘Ομιλος για την UNESCO Tεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος εκτός των άλλων δραστηριοτήτων του, διοργανώνει κάθε χρόνο διάφορες εκδηλώσεις, λογοτεχνικούς και μουσικούς διαγωνισμούς, εκθέσεις εικαστικών, κ.λ.π,  αναφερόμενα σε σημαντικά γεγονότα ή και επετείους.  Φέτος λόγω της υπάρχουσας κατάστασης με τον Covid19 και ζώντας όλοι μας σε μια άστατη εποχή, συνεχίζει με διαδικτυακές εκδηλώσεις.

του Νίκου Τζούμα

Ξεκινά με την πρώτη του ομαδική έκθεση εικαστικών για το 2021 -  την πλέον καθιερωμένη - που είναι αφιερωμένη στη γυναίκα, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της. Είναι μια έκθεση φόρος τιμής, στην ύπαρξη της από το χθες, στο σήμερα και για πάντα. H έκθεση θα διαρκέσει από 8 Μαρτίου έως 8 Απριλίου και αποσκοπεί ν’ αναδείξει τους πολυσχιδείς ρόλους των γυναικών που έχουν αναφερθεί πολλάκις και επί μακρόν, όπως στους τομείς της οικογένειας, της μητρότητας, της ειρήνης, του αφοπλισμού, της ασφάλειας, των Τεχνών, Επιστημών, των Γραμμάτων και αλλού. Οι καλλιτέχνες – δημιουργοί με το πάντα ανήσυχο πνεύμα, σπεύδουν ακόμα και με αυτή την εναλλακτική μέθοδο να αναδείξουν μέσα από το έργο τους τη γυναίκα αντλώντας έμπνευση από την πολυποικιλότητα των ρόλων της στο πέρασμα της Ιστορίας. Στην εν λόγω έκθεση θα συμμετάσχουν 35 καλλιτέχνες με έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, φωτογραφίας, κεραμικά, μικτής τεχνικής, συνθέσεις, σχέδιο κλπ. Μεταξύ αυτών και η  συμπατριώτισσά μας εικαστικός κ. Καλατζή Μαρία, με τα έργα της « Υπατία η Αλεξανδρινή», «Σαπφώ η λυρική ποιήτρια», «Αlter ego» και «Εαρινός στοχασμός». Η κ. Καλατζή Μαρία είναι επί 15ετίας Πολιτιστική εκπρόσωπος του Ομίλου για την UNESCO Tεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος και σ’ αυτή την έκθεση το εικαστικό της έργο  αναφέρεται σε ιδιαίτερα γνωστές γυναικείες φυσιογνωμίες της αρχαϊκής περιόδου και όχι μόνον. Ακολουθεί αναφορά των έργων της εικαστικού. «Υπατία η Αλεξανδρινή»: Τι να πρωτοαναφέρει κανείς για την Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφο, αστρονόμο και μαθηματικό, διευθύντρια της νεοπλατωνικής σχολής στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Φορώντας την κλασική χλαμύδα των φιλοσόφων και διατηρώντας την νεοπλατωνική αγνότητα, δίδασκε Φιλοσοφία και Μαθηματικά δημόσια στο κοινό. Προκαλούσε τον σεβασμό και τον θαυμασμό των πνευματικών ανθρώπων της πόλης, αλλά επειδή ήταν επιστήμονας βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια φανατισμένoυ όχλου Χριστιανών το 415. Παρότι οι σύγχρονές της αναφορές δείχνουν στους ιστορικούς πόσο επηρέασε τη Γεωμετρία, την Άλγεβρα και την Αστρονομία γράφοντας τον Αστρονομικό Κανόνα, κανένα από τα έργα της δε σώθηκε από τον όχλο. Σύμφωνα με μελετητές η δολοφονία της Υπατίας σήμανε το τέλος της Κλασσικής Αρχαιότητας και την παρακμή της αλεξανδρινής διανόησης.  Άλλοι συμπεραίνουν ότι έδωσε την τελική ώθηση στην ελληνιστική φιλοσοφία που συνέχισε να ανθεί στον 5ο και 6ο μετά Χριστό αιώνα. «Σαπφώ η λυρική ποίητρια»: Η μεγαλύτερη Eλληνίδα ποιήτρια της αρχαιότητας από την Λέσβο, που το έργο της συνεχίζει να κοσμεί την Παγκόσμια λογοτεχνία με τον έντονο ερωτισμό και την λυρικότητα των στίχων της, επηρεάζοντας τον ψυχισμό κάθε ανθρώπινου όντος, όποιες κι αν είναι οι σεξουαλικές του προτιμήσεις. Για την αμφιλεγόμενη ζωή της Σαπφούς ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά. Γεννήθηκε γύρω στο 630 -620 π.Χ., την εποχή της κοινωνικής και πολιτιστικής ακμής της περιοχής και θεωρείται αριστοκρατικής καταγωγής καθότι εκτός των άλλων είχε στην κατοχή της Ωδείο και δίδασκε. Συνέβαλε τα μέγιστα στην απομάκρυνση της αρχαιοελληνικής ποιητικής παράδοσης από το δράμα και το έπος, με το έργο της να είναι η επιτομή του λογοτεχνικού είδους που άρχισε να κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή του στον 7ο και 6ο αιώνα π.Χ., δηλαδή τη ραφιναρισμένη στιλιστικά λυρική ποίηση. [caption id="attachment_106379" align="alignnone" width="1698"] OLYMPUS DIGITAL CAMERA[/caption] «Αlter ego» :  Αναφέρεται στο μυστήριο της πολυσχιδούς γυναικείας υπόστασης. Στην αρχαία ελληνική παράδοση και μυθολογία η γυναίκα αντιπροσωπεύει το σύμβολο της πανουργίας, της  αυτοθυσίας  και της υποταγής, της δικαιοσύνης και της εξαπάτησης, της δολοπλοκίας και της ματαιοδοξίας, της ομορφιάς και του σκότους. Η γυναικεία φιλαρέσκεια είναι μια ακόμη κατηγορία προς αυτή και αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της υπόστασης της, όπως να είναι σαγηνευτική,  ανεξερεύνητη, αινιγματική, απρόσιτη, εγωκεντρική, μυστηριώδης. Η  παγκόσμια μυθολογία την καθιστά υπεύθυνη για πολλά δεινά και συμφορές καθότι η γυναικεία φύση είναι γεμάτη αντιφάσεις στην προσπάθεια της να επιβιώσει απ’ τις πολλαπλές επιθέσεις από την πατριαρχική κοινωνία και αυτό την καθιστά περίπλοκη και αρκετά δυσνόητη. Η ύπαρξή της παραπέμπει σε μια ψυχολογία απρόβλεπτη και ατίθαση, γεμάτη συναισθήματα και συγκινήσεις, ελαττώματα και αρετές, συνεχείς μεταμορφώσεις, χρησιμοποιώντας κάθε ικανότητα για να αποφύγει τα στερεότυπα και τον έλεγχο απ’ την ανδρική εξουσία. Γι’ αυτό το λόγο σην πορεία οδηγήθηκε στο θεμελιώδες κίνημα του φεμινισμού για την εξάλειψη της φυλετικής ανισότητας και στην προώθηση των δικαιωμάτων, των συμφερόντων και των ζητημάτων των γυναικών στην κοινωνία. Η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια ήταν η Καλλιρόη Παρρέν, συγγραφέας, δημοσιογράφος και σουφραζέτα. [caption id="attachment_106380" align="alignnone" width="2560"] OLYMPUS DIGITAL CAMERA[/caption] «Εαρινός στοχασμός»: Αναφέρεται στον γυναικείο ρομαντισμό, φαντασία, συγκίνηση και ονειροπόληση. Ο ρομαντισμός προέρχεται από την Δυτική Ευρώπη κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, και απέκτησε μεγάλη δύναμη κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης. Επέτρεψε την καλλιτεχνική δημιουργικότητα, την ελευθερία, και τον πειραματισμό. Στο έργο της εικαστικού υπάρχει μία εμφανής γαλήνη και αρμονία στα χαρακτηριστικά και στην έκφραση του προσώπου της γυναίκας. Ενώ η στάση του σώματός της την κάνει να φαίνεται σαν να προσφέρεται στο θεατή, το κεφάλι της που γέρνει προς το πλάι σε συνδυασμό με τα κλειστά μάτια,  την χαλαρή αλλά και η εκστατική έκφραση του προσώπου της, της προσδίδουν υπέρμετρο αισθησιασμό.. Οι κυματιστές γραμμές που περιβάλλουν τα μακριά μαύρα μαλλιά συμβάλλουν στην ερμηνεία του γυναικείου σώματος ως σημείο έναρξης για τη ζωή και τη φυσική πράξη του έρωτα ως την ιερή κοσμική αρχή των πάντων. Διάσημες συγγραφείς υπέρμαχες του ρομαντισμού ήταν η Jane Austen, η Mary Shelley,  η Emily Bronte κ.ά. Η γυναίκα είναι πολύ παραπάνω από τον μύθο  που την περιβάλλει και αδιαμφισβήτητα αποτελεί μια πραγματικότητα που εκφράζεται μέσα από το ίδιο της το έργο εκ γενέσεως κόσμου! Το έργο των καλλιτεχνών μπορείτε να δείτε από την Δευτέρα 8 Μαρτίου στις ανακοινώσεις της ιστοσελίδας του Ομίλου για την UNESCO www.clubunesco.gr , καθώς στο Youtube και στη σελίδα του στο Facebook:  https://www.facebook.com/groups/44986999454/