Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020 ο Σεβ. Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Ιωάννης.

Τα αίτια του θανάτου δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά, ενώ ακούστηκε ότι υπήρξε θετικός στον Covid-19.

Ποιος ήταν ο Σεβασμιώτατος

Ἐγεννήθη εἰς τήν Θεσσαλονίκην τὸ ἔτος 1958. Ἀπεφοίτησε τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Παιδαγωγικῆς Ἀκαδημίας Θεσσαλονίκης τὸ ἔτος 1979 καὶ τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τὸ 1982.

Τὸ ἔτος 1982, χειροτονεῖται Διάκονος εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Θεσσαλονίκης καὶ ἀναλαμβάνει τὴν διεύθυνσιν τοῦ Γραφείου Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, λαβὼν μέρος καὶ εἰς τὰς ἐργασίας τοῦ Συνεδρίου Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Τὸ ἔτος 1983 χειροτονεῖται Πρεσβύτερος, λαβὼν τὸ ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου καὶ τοποθετεῖται ὡς Ἱερατικῶς Προϊστάμενος εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου, εἰς τὸν ὁποῖον ὑπηρετεῖ μέχρι τὸ ἔτος 1994. Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τῆς προϊσταμενίας του λαμβάνουν χώρα, μὲ κάθε λαμπρότητα, τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, στὰ ὁποῖα, ἐκτὸς ἀπὸ πλειάδα Ἀρχιερέων, παρέστη ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, τὸ Ὑπουργικὸ Συμβούλιο, ἐκπρόσωποι τῆς Ἀντιπολιτεύσεως καὶ πλῆθος λαοῦ.

Ἀπὸ τὸ ἔτος 1983 ὑπηρετεῖ ὡς Ἡγουμενοσύμβουλος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Θεοδώρας, ἀπὸ τὸ ἔτος δὲ 1994 ὑπηρετεῖ ὡς καθηγούμενος αὐτῆς ἕως καὶ σήμερον. Εἰς τὴν ἐν λόγῳ Ἱερὰν Μονὴν, πέραν τῶν μοναχῶν αὐτῆς, φιλοξενεῖ κληρικοὺς προερχομένους ἀπὸ ξένες χῶρες καὶ οἱ ὁποῖοι ἐκμανθάνουν τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν καὶ σπουδάζουν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν μεταπτυχιακὰς καὶ διδακτορικὰς σπουδάς.

Τὸ 1994 τοποθετεῖται εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Πολιούχου Ἁγίου Δημητρίου ὡς Προϊστάμενος καὶ ἐκ παραλλήλου ἀναλαμβάνει τὰ καθήκοντα τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Ὁ χειροτονήσας αὐτὸν Ἀρχιερεὺς Μακαριστὸς Παντελεήμων ὁ Β΄ καὶ τοποθετήσας αὐτὸν εἰς τὴν ὑπεύθυνον θέσιν τοῦ Πρωτοσυγκέλλου, τοῦ ἀναθέτει ἐπίσης καθήκοντα Προεδρεύοντος εὐαγῶν Ἱδρυμάτων τῆς πόλεως. Συγκεκριμένα, ἀπὸ τοῦ ἔτους 1992 μέχρι τοῦ ἔτους 2004 εἰς τὸ Παπάφειον Ὀρφανοτροφεῖον καὶ ἀπὸ τοῦ ἔτους 1994 μέχρι τοῦ ἔτους 2004 εἰς τὸ Χαρίσειον Γηροκομεῖον, εἰς τὸ πνευματικοφιλανθρωπικὸν Ἵδρυμα Πάντων τῶν Ἁγίων τῶν ἐν Θεσσαλονίκῃ, εἰς τὴν Σχολικὴν Ἐφορείαν τῆς Ἀνωτέρας Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς, εἰς τὸ Συμβούλιον τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης καθὼς καὶ εἰς τὸ Κοινωφελὲς Ἵδρυμα Παπαδημοπούλου.

Συνέγραψε ἄρθρα καὶ μελέτες θεολογικοῦ περιεχομένου. Ἔλαβε μέρος διὰ εἰσηγήσεων εἰς Θεολογικὰ Συνέδρια. Ἐδίδαξεν εἰς Κατηχητικὰ Φροντιστήρια ὡς καὶ εἰς τὴν Σχολὴν Μετεκπαιδεύσεως Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Ἐπὶ εἰκοσαετίαν παρουσίασε ραδιοφωνικὰς καὶ τηλεοπτικὰς ἐκπομπὰς ἐποικοδομητικοῦ καὶ ὁμολογιακοῦ περιεχομένου τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.

Ἐδίδαξεν ὡς καθηγητὴς εἰς τὴν Ἀνωτέραν Ἐκκλησιαστικὴν Σχολὴν Θεσσαλονίκης καὶ ἐπραγματοποίησεν σειρὰ διαλέξεων ἁγιολογικοῦ περιεχομένου καὶ ἐνδιαφέροντος πέραν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης καὶ εἰς ἄλλας Ἱερὰς Μητροπόλεις. Ἐπὶ 18 ἔτη διηύθυνεν τὴν σειρὰν διαλέξεων «Ἀκαδημαϊκοὶ Διάλογοι» εἰς τὴν αἴθουσαν τελετῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Τὸ 1994 ἱδρύει Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου. Ὑπηρετεῖ μέχρι καὶ σήμερον ὡς Διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Ὀρθοδόξου Ἁγιολογίας ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου.

Ἀνεκηρύχθη διδάκτωρ θεολογίας εἰς τὴν Θεολογικὴν Ἀκαδημίαν τῆς ἱστορικῆς πόλεως Οὔζγκοροντ τῆς Οὐκρανίας, εἰς τὴν ὁποίαν διδάσκει ὡς ἐπισκέπτης καθηγητὴς θέματα βιβλικῆς θεολογίας καὶ ἁγιολογίας. Ἐπιμελεῖται τῆς συγκροτήσεως καὶ λειτουργίας τμήματος διδασκαλίας τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης εἰς τὴν ἐν λόγῳ Θεολογικὴν Σχολήν, ἡ ὁποία ἀνήκει εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τῶν Καρπαθίων. Εἰς τὴν προσπάθειαν αὐτὴν οὐσιαστικὸν ρόλον διαδραματίζει ὁ καθηγητὴς Ἰωάννης Καζάζης τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., μέσω τοῦ προγράμματος «Ἰάσων».

Παράλληλα πρὸς τὸ ἐπιστημονικὸν ἔργον ἀνέπτυξεν πρότυπον ἔργον εἰς τὸν τομέα τῆς φιλανθρωπίας μὲ τὴν λειτουργίαν συσσιτίου διὰ τοὺς ἀστέγους καὶ ἐμπεριστάτους μετανάστας τῆς πόλεως, μὲ τὸ σύνθημα «κανεὶς νηστικὸς τὴ νύχτα στὴν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης», ὡς ἐπίσης μὲ τὴν λειτουργίαν πρατηρίου ἐνδυμάτων ποὺ προσφέρονται δωρεὰν στοὺς ἐμπεριστάτους ἀδελφοὺς μας.

Ἐξελέγη τήν 10η Μαίου τοῦ 2010 ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἓλλάδος ὡς Μητροπολίτης Λαγκαδᾶ. Ἡ χειροτονία εἰς Ἐπίσκοπον ἔγινε τῃ 16ῃ Μαίου τοῦ 2010 ἀπό τόν Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Ιερώνυμο είς τόν Πάνσεπτο Ἱερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου Πολιούχου Θεσσαλονίκης.

Ἔργα του: «Ὁ Ἅγιος Δημήτριος», «Ἡ Βασιλικὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου», «Ὁ Ἅγιος Γεώργιος», «Ὁ Ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου-Ροτόντα», «Ἡ Μονὴ Λατόμου», «Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Θεοδώρας», «Ἡ Ἐκκλησία ὡς Κοινωνία τῶν Ἁγίων», «Τὸ νόημα καὶ τὸ περιεχόμενο τῶν ἑορτῶν εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην», «Αἱ ἐξορίαι τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου», «Ὁ 59ος ψαλμὸς κατὰ τὸν Ἅγιον Μάξιμον τὸν Ὁμολογητήν», «Τὰ Ἁγιάσματα τῆς Θεσσαλονίκης» κ.ἄ.

Ἐπεμελήθη τῶν ἐκδόσεων:

Διτόμου Ἁγιολογίου Θεσσαλονίκης.

Ἱερὰ Ἀκολουθία Ἀγίων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου.

Βίος καὶ Ἱερὰ Ἀκολουθία τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Θεοδώρας τῆς Μυροβλύτιδος.

Βίος καὶ Ἱερὰ Ἀκολουθία τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Δαυΐδ τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ.

Ὑμνολογικὸν Λειμωνάριον Ἁγίου Δημητρίου.

Ἅπαντα εἰς τὸν Ἅγιον Δημήτριον κατὰ τὴν μεσοβυζαντινὴν περίοδον «Συμεὼν Πασχαλίδη».

Σὲ ὑπέρμαχον ἡ οἰκουμένη (Ἐπετειακὴ ἔκδοσις Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου).

Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ( Ἐπετειακὴ ἔκδοσις Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἀναφερομένη εἰς τὰς Πατριαρχικὰς ἐπισκέψεις