Επειδή γράφω συχνά για το παρελθόν ιχνηλατώντας διδάγματα, γνώσεις και τα όποια θετικά συνέβαιναν κάποτε, δεν σημαίνει πως προτείνω να ξαναγυρίσουμε στην εποχή με τα κάρα και την γκαβαλίνα. Το αντίθετο. Πιστεύω πως ο τουρισμός είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε ως προικισμένος τόπος για να ευημερήσουμε και να φύγουμε απ’ τη φτώχεια και τη μιζέρια που μας κατέτρεχε από τα χρόνια του Κάστρου… Τι άλλο δηλαδή θα μας έβγαζε απ’ το τέλμα; Η βιομηχανία, η αλιεία ή η γεωργία; Ο ‘’παλιός καιρός’’ είναι μύθος όταν τον εξωραΐζουμε και μπορεί να μας οδηγήσει σε πλάνες. Ξεχνάμε που πλενόμαστε στη σκάφη, που ο πατέρας μας έπαιρνε τα πέλαγα για να μας ταΐσει, που η μάνα μας κύρτωσε να μαζεύει τις ελιές, εμάς που δουλεύαμε από μωρά αντί να διαβάζουμε; Πώς θέλαμε δηλαδή να εξελιχθεί ο τόπος μας; Σε βιομηχανική ζώνη ή σε εντατικοποιημένη αγροτική περιοχή για να μην τον εγκαταλείψουν και για να επιβιώσουν σήμερα εδώ οι κάτοικοί του; Μολύνουν αυτά λιγότερο το περιβάλλον απ’ ό,τι ο τουρισμός ή φέρνουν μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα; Αστεία πράγματα. Η Σκιάθος ακολούθησε τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων από τη θέση και τη μοίρα της κι από μας εξαρτάται να μειώσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις του τουρισμού στο περιβάλλον της γιατί, αν μη τι άλλο, αυτές επιβαρύνουν και το ίδιο το τουριστικό προϊόν μας. Ας σταματήσουν λοιπόν, κάποιοι καλοβολεμένοι από άλλες πηγές εισοδημάτων να μου κλείνουν συνωμοτικά στο δρόμο το μάτι, κρυφά επιχαίροντες για τη φετινή τραγική κατάσταση με την καθίζηση του τουρισμού στο νησί και γενικότερα. Επ’ ουδενί δεν ταυτίζομαι μαζί σας. Επιθυμώ διακαώς η Σκιάθος να επανέλθει στην ανοδική τουριστική της τροχιά και είμαι υπέρμαχος μάλιστα του μαζικού τουρισμού που ευνοεί τους πολλούς και όχι τους λίγους….