Λίγο μετά τις 8.30 ένας κυριούλης γύρω στα 80 καλοστεκούμενος με κουστουμάκι κάθεται δίπλα μου ...σχεδόν δίπλα μου αφού μας χωρίζει ένα κάθισμα ασφαλείας ... Είναι ίσως από τους λίγους που συνεχίζει να φοράει την μάσκα του ... Με ιδιαίτερη προσοχή και αργές κινήσεις ψάχνει στο σακάκι του ... Μη βρίσκοντας αυτό που επιθυμεί μου απευθύνεται ...: Εσύ μου είσαι γνωστός σε έχω δει στο χαζοκούτ Πριν του απαντήσω αναρωτιέμαι αν πρέπει να παραδεχτώ πως είδε εμένα ή μάλλον εκανε λάθος ... (με την λέξη χαζοκούτ για αρνητικό τον έκοβα) οπότε τον ρωτάω που με είδε . Μου ανταποκρίνεται άμεσα ...στου Μάνεση την εκπομπή την βλέπω κάθε ΣΚ μου λέει σε είδα με τα αεροπλάνα . Ωπ...λέω από μέσα μου έχει ισχυρές ενδείξεις δεν μπορώ να του ξεφύγω. Ναι εγώ είμαι του λέω ... Έρχεται λίγο πιο κοντά κοιτώντας τριγύρω σα να μου πει μυστικό ... Μου λέει Νίκο (θυμόταν και το όνομα) είσαι πολύ καλός ...θα ήσουν καλύτερος αν είχες να μου δώσεις ένα τσιγαράκι... Πηγαίνοντας και εγώ λίγο πιο κοντά (μου αρέσουν τα μυστικά) του λέω ...δεν καπνίζω συγγνώμη παππού αλλιώς θα σου έδινα ... Θέλεις όμως να σου πάρω έναν ελληνικό περιποιημένο ; Μπα μου λέει καφές χωρίς τσιγάρο δεν γίνεται... Επέστρεψε στην ορθή του θέση στεναχωρημένος συνεχίζοντας διακριτικά να ψάχνει το σακάκι του... Μετά από ένα περίπου λεπτό ξανάρχεται δίπλα μου διακριτικά και μου λέει ... Το βρήκα και μου δείχνει ένα τσιγάρο. Άντε του λέω η τυχερή σου ημέρα ... Ξανά επιστρέφει περιχαρής στην θέση του κατεβάζει την μάσκα επίσης διακριτικά φτάνοντας την στο πιγούνι και τοποθετεί το τσιγάρο στο στόμα... Αυτό ήταν σήμανε συναγερμός .... τρεχάτη μια κυρία του πληρώματος έρχεται με ύφος ευγενικό αλλά και αγχωμένη ότι πρόλαβε τον κυριούλη να μην κάνει την κίνηση να ανάψει το τσιγάρο .... -Κύριε απαγορεύεται το τσιγάρο εντός του πλοίου -Μα δεν το άναψα -Μα θα το ανάψετε -Με είδατε να το ανάβω; -Μα το έχετε στο στόμα σας -Και ότι μπαίνει στο στόμα πρέπει να ανάβει ; -Όχι αλλά αυτό είναι τσιγάρο . -Ορκίζομαι στον πατέρα μου πως δεν το ανάβω μάρτυρας μου και ο κ. δημοσιογράφος Η κυρία του πληρώματος σκέφτηκε για λίγο προσπέρασε την ατάκα του δημοσιογράφου που την "απειλούσε" και πέρασε στην αντεπίθεση... Συγγνώμη κύριε ο πατέρας σας ζει και ορκίζεστε σε αυτόν ;;; - Ο Κυριούλης (που ακόμα δεν έμαθα πως λέγεται...) σήκωσε το πρόσωπο του και με απόλυτη σοβαρότητα απάντησε - Κυρία μου όσο δεν πιστεύετε πως ο πατέρας μου ζει άλλο τόσο δεν πιστεύετε πως θα άναβα εδώ το τσιγάρο το οποίο έχω μαζί μου χρόνια τώρα.. Η κυρία απορημένη κοίταξε προς το μέρος μου με ένα τεράστιο ερωτηματικό στο βλέμμα της που έλεγε ...τώρα τι να κάνω ;;; Πριν απαντήσω ο κυριούλης σηκώθηκε και με αργά βήματα βγήκε έξω ... Από το παράθυρο του πλοίου διέκρινα το μελαγχολικό του βλέμμα να κοιτάει την θάλασσα έχοντας το τσιγάρο στο στόμα και την μάσκα περασμένη στο πιγούνι ... Πήρα έναν μέτριο ελληνικό καφέ και πήγα δίπλα του.... Ο καφές σας του λέω... Τον πίνω μέτριο μου λέει ...μέτριος είναι του λέω ... Δημοσιογράφος και προφήτης μου λέει ... Ούτε το ένα του λέω ούτε το άλλο ... Ήθελα απλά να σας ρωτήσω αν πραγματικά ζει ο πατέρας σας ... Έβγαλε το τσιγάρο από το στόμα και το στήριξε στα δύο μεσαία δάχτυλα του δεξιού χεριού του με κατεύθυνση το βαθύ της θάλασσας... Αγόρι μου δεν ξέρω αν τον έχασα ... Σήμερα θα είχε γενέθλια θα γινόταν 110 ετών ... Χάθηκε όμως στην θάλασσα, πνίγηκε ; δεν ξέρω αλλά 52 χρόνια δεν έμαθα ακόμα τι έγινε σε εκείνο το ναυάγιο ... οπότε για εμένα παραμένει αγνοούμενος ...και το τσιγάρο του λέω ; Γιατί δεν το ανάβετε ; Αυτό το τσιγάρο το κουβαλάω από τότε... Θα το ανάψω όταν μάθω.... Ίσως και ποτέ.... Το τσιγάρο επέστρεψε στο στόμα του ενώ τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν.... θα τα πούμε στο σαλόνι του λέω... Μου έγνεψε θετικά αλλά ακόμα δεν έχει επιστρέψει, έχει "χαθεί" με το βλέμμα στο απέραντο γαλάζιο... Ν.Τ https://youtu.be/FgdKrn82GZw