Με αφορμή 'το θέμα για τα λεωφορεία', όπως λέγεται, που απέκτησε μεγάλη δημοσιότητα στο χώρο της τοπικής πολιτικής σκηνής, αν και έχω κάποια απόσταση από τις εξελίξεις, και επειδή έχω ακούσει επανειλημμένα να υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων σε παρόμοιες συζητήσεις, ότι η ιδιότητα του δημοτικού, όπως και του κρατικού ή του δημόσιου, σε μια οποιαδήποτε δραστηριότητα, συνεπάγεται χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι η δραστηριότητα αυτή θα 'μπαίνει μέσα' ή γενικότερα ότι 'δεν πηγαίνει καλά', νομίζω πως είναι σωστό να φανεί και μία άλλη άποψη, αντίθετη από τις πεποιθήσεις των προηγουμένων. Αυτή την άποψη δεν την δημοσιεύω σε σας για να συμβουλέψω ή να προτείνω κάτι για την λειτουργία των συγκοινωνιών, κλπ δημοτικών επιχειρήσεων. Η άποψη αυτή υπενθυμίζει απλά ότι όταν ζητάμε στις εκλογές, πχ στις δημοτικές, να μας προτιμήσει ο συμπολίτης μας για την διαχείριση του Δήμου, δηλαδή των κοινών, τότε αποτελεί τουλάχιστον ασύμβατο να υποστηρίζουμε ότι θέλουμε να αναλάβουμε τα κοινά για να τα μετατρέψουμε σε ιδιωτικά. Αποτελεί προσβολή στην νοημοσύνη των πολιτών να υποστηρίζουμε ότι θέλουμε να μας ψηφίσει για να του ακυρώσουμε την όποια δύναμη έχει η ψήφος του αυτή. Αφού είναι αυτονόητο ότι δεν έχει κανένα νόημα να ψηφίζει οποιοσδήποτε για οτιδήποτε είναι ξένο δηλαδή ιδιωτικό και ούτε πρόκειται ποτέ να ζητηθεί η ψήφος για ότι είναι ξένο δηλαδή ιδιωτικό. Επειδή λοιπόν φαίνεται μια ορμή από 'κεκτημένη ταχύτητα' πολύ μεγάλου αριθμού συνομιλητών, μια επιπόλαια στάση αλλά συγχρόνως και προσβλητική για τον πολίτη συμπολίτη του, στο βαθμό που μπορεί να ισχύει το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο σε ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα αγοραίο, δηλαδή στην δημοκρατία της αγοράς, γι αυτό και μέσα σ' αυτόν τον εν δυνάμει υπαρκτό χώρο, θέλω να υποστηρίξω ότι αποτελεί κίνδυνο να κυριαρχεί μια τόσο αβασάνιστη γνώμη για τα κοινά.