Άλλος φίλος, λίγο πιο μετά με πήρε και είπε ότι δεν βγήκε τελικά με την παρέα του σήμερα, διότι δεν μπορούσε να αποφασίσει τι ρούχα να φορέσει! «Τα δοκίμασα όλα, έβαζα, έβγαζα, άλλαζα, κοιτούσα τον καθρέφτη, στο τέλος ίδρωσα, απελπίστηκα, και το ακύρωσα απ’ τα νεύρα και το άγχος μου». «Μη χειρότερα!! Τι να σου πω τώρα!» «Καλά, δεν είναι η πρώτη φορά που ακυρώνω βόλτα, επειδή δεν ξέρω τι να φορέσω». «Να σου συστήσω τον ψυχαναλυτή μου όταν νιώσεις έτοιμος!» «Άστα, δεν ξέρω πώς θα αλλάξει αυτό». Άλλη γνωστή με πήρε μετά να μου πει ότι την μετέφεραν απ’ το ένα νοσοκομείο στο άλλο, διότι έψαχναν χειρουργό για επείγουσα επέμβαση και είχε αγωνία και άγχος! Και μια άλλη καλή φίλη μου είπε ότι της έκλεψαν στο Μοναστηράκι το κινητό απ’ τη τσέπη του παλτού της, χωρίς να το καταλάβει. Είχε πολλές επαφές, τις έχασε όλες. Α,το τελευταίο πριν λίγο. Νευρίασε ένας φίλος μου φοιτητής που ήρθε η μάνα του απ’ το χωριό και τη φιλοξενεί σπίτι του! «Σε πιέζει;» «Πολλή πίεση, πάτερ. Με ελέγχει σε όλα. Και τσιγκουνιά, δεν παίρνει με τίποτα ταξί! Και το χειρότερο: απ’ τη μέρα που ήρθε αυτή, μου έφυγαν όλοι οι κοιλιακοί! Όλη μέρα κάνει πίτες και πρέπει να τρώω συνέχεια, αλλιώς παρεξηγείται!» Γιατί στα λέω όλα αυτά; Έτσι. Για να δούμε μαζί τι γίνεται στη ζωή, πόσο ρευστά είναι όλα, πόσο μοναδικές υπάρξεις είμαστε όλοι!! Δεν υποτιμώ τίποτε απ’ τα παραπανω, ούτε κρίνω, ούτε απορρίπτω. Απλά παρατηρώ, σέβομαι, στέκομαι διακριτικά δίπλα σε όλα αυτά και ευχαριστώ όλους αυτούς που μπορούν και τολμούν και ανοίγονται και μοιράζονται μαζί μου όλα αυτά! Το θεωρώ πολύ ιερό, μη σου πω και λίγο θεϊκό! Αυτή την ειλικρίνεια, και παντελή έλλειψη βιτρίνας κλπ. Αυτοί είμαστε, έτσι είμαστε, μ’ αυτά παλεύουμε, κι όπου βγει! Ο Θεός βοηθός για όλους μας! Εν τω μεταξύ Κυριακή, 15/12 στις 6μ.μ. έχω ομιλία στον άγιο Νικόλαο Σπάτων, στα Μεσόγεια. Θέμα: Έρχονται Χριστούγεννα!! Τα παιδιά στη φωτό: καμία σχέση με τα παραπάνω. Με σταμάτησαν απλά στο κέντρο και βγήκαμε. Χρόνια πολλά Λευτέρη, Ελευθερία και σ’ όσους καλούς φίλους & φίλες έχουν γενέθλια!!