Πολλοί επισκέπτες της Σκιάθου έχουν την εντύπωση και όχι άδικα, πως το νησί δεν παράγει πια τίποτα που να μπορούν φεύγοντας να πάρουν μαζί τους, αυτό όμως δεν είναι η απόλυτη αλήθεια. Ασφαλώς και δεν εξάγει η Σκιάθος όσα θα μπορούσε, όπως ελιές, λάδι ή υφαντά, μα κάτι παράγει ακόμα που είναι γεγονός πως χάνεται μέσα στ' αναρίθμητα ξενόφερτα προϊόντα τα οποία κατακλύζουν την τουριστική αγορά του. Χρειάζεται βέβαια, να το ψάξει κανείς και η αναζήτηση όμως έχει το γούστο της, ειδικά όταν κάνεις διακοπές. Πρώτα- πρώτα παράγει ανόθευτα τοπικά γλυκά τα οποία διακινεί ο Σύλλογος Γυναικών απ' το περιπτεράκι του στο παλιό λιμάνι μαζί με τοπικό μέλι και εκλεκτά λικέρ. Παράγει ακόμα, εξαιρετικό κρασί σαν κι αυτό που συσκευάζει ο Γιάννης Παρίσης. Υπάρχουν επίσης, πολλοί καλλιτέχνες, κυρίως ζωγράφοι που δημιουργούν, όπως η Despina Mitselou και ο γλύπτης Σταύρος Τσιμπλιαράκης που τα έργα τους έχουν εμφανή συγγένεια και με τη λαϊκή τέχνη. Τέλος, είμαστε κάποιοι που γράφουμε βιβλία για το νησί σαν την Κατερίνα Δελακουβία- Κουρκούμπα που ασχολείται με την ιστορία του και την αφεντιά μου με καταθέσεις ψυχής στο χώρο της λογοτεχνίας. Τα έργα μας αποτελούν ίσως καλές αφορμές ν' ανακαλύψει κανείς την αθέατη Σκιάθο. Επιπρόσθετα, πιστεύω πως το βιβλίο παραμένει ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορεί να χαρίσει κάποιος στους οικείους του ή στον εαυτό του και να του θυμίζει πάντοτε τ' ωραίο ταξίδι... Γ.Σ.