Πάντοτε, οι δημοτικές εκλογές ήταν μια ευκαιρία για κάθε τόπο. Ευκαιρία συζήτησης, ανοιχτού δημόσιου διαλόγου, κατάθεσης προβληματισμών και προτάσεων. Αναλόγως του βαθμού που αναπτυσσόταν ένας τέτοιος δημόσιος διάλογος και του επιπέδου των επιχειρημάτων, αναδεικνύονταν –και συνεχίζουν να το κάνουν- τοπικές ηγεσίες που οδηγούν τον τόπο τους στην πρόοδο και την ανάπτυξη. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς υποψήφιος για να ενδιαφερθεί για τον τόπο που ζει, εργάζεται ή κατάγεται. Χρειάζεται απλά λίγο μεράκι, μερικές παραστάσεις από πετυχημένα παραδείγματα και διάθεση προσφοράς. Στο βαθμό που τους/μας απασχολεί η εξέλιξη της Σκιάθου , οφείλουμε να συγκεντρώσουμε τους προβληματισμούς και τις προτάσεις ώστε να υπάρξει μία συντεταγμένη προσπάθεια αναβάθμισης του τόπου. Από πολλές πλευρές ακούγεται ότι «το νησί προχωράει στον αυτόματο πιλότο», μία φράση που συμπυκνώνει ενδεχομένως τις αγωνίες όλων όσοι ενδιαφέρονται. Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει ότι έχει εξαπλωθεί μία αίσθηση ακινησίας των πραγμάτων. Δεν πέφτει το αεροπλάνο, δεν χάνει ύψος, δεν κινδυνεύει από απότομη βλάβη ή αστοχία χειρισμών αλλά δεν κερδίζει ύψος, δεν επιταχύνει, δεν μπορεί να αλλάξει πορεία αν κριθεί ότι επιβάλλεται. Είναι αυτό ικανοποιητικό; Είναι αυτό επαρκές; Μπορούμε με αυτή τη (μη) στρατηγική να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του μεσοπρόθεσμου μέλλοντος ή μήπως νομίζουμε πως δεν υπάρχουν προκλήσεις; Νομίζουμε ότι το νησί μπορεί να αναπτυχθεί, να προσελκύσει περισσότερους επισκέπτες και μάλιστα διαφορετικού οικονομικού προφίλ, να επιμηκυνθεί η τουριστική περίοδος; Πιστεύει κανείς ότι χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα, χωρίς ανθρώπους, χωρίς επενδύσεις δημόσιες και ιδιωτικές, χωρίς πολιτικές και επιχειρηματικές πρωτοβουλίες αντίστοιχης εμβέλειας, χωρίς διαβούλευση και συνεργασία μπορεί το νησί να μπει σε αναπτυξιακή και ανοδική πορεία; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι αυτά δεν είναι απαραίτητα διότι «κουτσά στραβά κάτι κάνουμε»; Ο τουρισμός άλλωστε αποτελείται και επηρεάζεται από μεγάλο σύνολο αλληλεξαρτώμενων οικονομικών δραστηριοτήτων, γεγονός που αυξάνει την συνθετότητα των απαιτούμενων πολιτικών και αποφάσεων. Η άνοδος του ελληνικού τουρισμού εν πολλοίς είναι παροδική λόγω κατάρρευσης όλης της ανατολικής Μεσογείου. Δεν πρέπει να προκαλεί εφησυχασμό και αδράνεια. Ας γίνουν οι τοπικές εκλογές αφορμή για μία συζήτηση γόνιμη και προωθητική. Άλλωστε, αν συνεχώς πράττουμε συλλογικά τα ίδια και τα ίδια, είναι παραλογισμός να περιμένουμε καλύτερα αποτελέσματα.  Αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι, αν εκτιμούμε ότι το νησί έχει μεγαλύτερες δυνατότητες, αν μπροστά μας υπάρχουν τα ίδια συνεχώς ζητήματα, κάτι πρέπει να κάνουμε διαφορετικά. Κάπου κάνουμε λάθος και δεν εννοώ μόνο την ψήφο την ημέρα της κάλπης. Εννοώ πολλά περισσότερα, πολύ νωρίτερα και πολύ πιο ουσιαστικά. Οι κάλπες είναι το επιστέγασμα και έρχονται να αποτυπώσουν την ωρίμανση του αιτήματος αλλαγής μιας κοινωνίας.  Μια ατζέντα αξιώσεων για το νησί θα ήταν για παράδειγμα τα ακόλουθα θέματα : - η ενεργειακή αυτονομία και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας - η υδατική αυτονομία, η διαχείριση των υδάτων, η ποιότητα του νερού, τα δίκτυα - η αποκομιδή και η διαχείριση των απορριμμάτων, η ανακύκλωση - η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και ο εμπλουτισμός με νέες μορφές τουρισμού - η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος - η διασφάλιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων με ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, ασφάλειας και εν γένει διοικητικές - η πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού και η προβολή της πολιτιστικής του κληρονομιάς - μεταφορές και σύνδεση με την ηπειρωτική χώρα Αυτά θα υποστήριζε κανείς πως είναι μερικά κεντρικά ζητήματα νησιωτικής πολιτικής. Με ποιόν τρόπο αυτά συναρθρώνονται με τα επιμέρους ζητήματα και προβλήματα κάθε νησιού ξεχωριστά είναι επίσης σημαντική παράμετρος. Για παράδειγμα η Σκιάθος πέραν των κεντρικών αυτών ζητημάτων αντιμετωπίζει μερικές ακόμη προκλήσεις. - Οδικό δίκτυο - Αστικός εξοπλισμός ( σήμανση, παγκάκια, στάσεις λεωφορείων, ενημερωτικοί πίνακες) - Έκδοση κανονιστικής που θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει μία εικόνα ευμορφίας και καλαισθησίας - Καθαριότητα - Προσβασιμότητα και ανάδειξη νέων παραλιών - Αεροδρόμιο, επέκταση, αναβάθμιση - Λιμένας, αναβάθμιση, εκσυγχρονισμός - Μαρίνες - Στέγαση εποχιακών εργαζομένων Κλείνω παραθέτοντας : 1^ο τον ακόλουθο ορισμό για τη φέρουσα ικανότητα του τουρισμού που προτείνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού : "Ο μέγιστος δυνατός αριθμός ατόμων που μπορεί να φιλοξενήσει ταυτοχρόνως ένας τουριστικός προορισμός, χωρίς να προκαλείται καταστροφή του φυσικού, οικονομικού, κοινωνικο-οικονομικού περιβάλλοντος, αλλά και μια μη αποδεκτή μείωση στην ποιότητα της ικανοποίησης των επισκεπτών" 2^ο Οι απλοϊκές και μονομερείς προσεγγίσεις, συνεπικουρούμενες από την ευρωστία ορισμενών δεικτών, διαθέτουν ισχυρή δύναμη αναπαραγωγής, η οποία καταλήγει σε βάρος της αναγκαιότητας για τη χάραξη πολιτικών με στόχο την αναβάθμιση των πολλαπλασιαστικών και ευρύτερων αναπτυξιακών δυνατοτήτων του τουρισμού[1] Ας μας προβληματίσει [*] Νικόλαος Ι. Παπαϊωάννου Επιχειρηματίας στον κλάδο του τουρισμού και της εστίασης [1]Mελέτη «Τουρισμός και ανάπτυξη: Βασικά μεγέθη, κλαδικές διασυνδέσεις, αγροτροφικό σύστημα»,  ΓΣΕΕ,Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Τουρισμό – Επισιτισμό,Ινστιτούτο Εργασίας της Συνομοσπονδίας.