Ο καθηγητής Κ. Τάσσης μίλησε για ένα πρωτοπόρο επιστημονικό πρόγραμμα, που θα μετρά την πόλωση των αστεριών, ώστε να «καθαρίζει» το φως που εκπέμφθηκε τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος. Η Πασιφάη δεν είναι μια από τις κύριες μορφές της ελληνικής μυθολογίας, έχει όμως, ως κόρη του Ήλιου και της νύμφης Περσηίδας, μια δική της ενδιαφέρουσα ιστορία. Στην περίπτωση των ελληνικών μυθολογικών αφηγήσεων, από την ένωση της Πασιφάης και ενός ταύρου που αναδύθηκε από τη θάλασσα (όταν ο βασιλιάς της Κρήτης, Μίνωας, ζήτησε από τον Ποσειδώνα ένα θεϊκό σημάδι ώστε να γίνει ο βασιλιάς της Κρήτης), γεννήθηκε ο Μινώταυρος. Στην περίπτωση του προγράμματος ΠΑΣΙΦΑΗ έχουμε μια άλλη ένωση: την ένωση των επιστημονικών δυνάμεων της Ελλάδας, την Ινδίας, της Νότιας Αφρικής και της Νορβηγίας, που δύναται να γεννήσει σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις για τις απαρχές του Σύμπαντος μας. Το ΠΑΣΙΦΑΗ, στο οποίο η Ελλάδα έχει ηγετικό ρόλο, είναι πρωτοπόρο, καθώς ο στόχος είναι το ξεκαθάρισμα της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου. «Ξέρουμε για την ένταση του φωτός, πόσο λαμπρό, πόσο αμυδρό είναι, ξέρουμε για τη συχνότητα, για το χρώμα, διότι αυτά τα αντιλαμβανόμαστε, αλλά δεν ξέρουμε για την πόλωση, που είναι η τρίτη ιδιότητα», τόνισε χαρακτηριστικά, ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Κωνσταντίνος Τάσσης, ενώ ανέφερε πως ο σημαντικός στόχος είναι να δούμε με μεγαλύτερη διαύγεια το φως που εκπέμφθηκε τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος, δηλαδή από το εμβρυϊκό σύμπαν. Ο κ. Τάσσης, εκ των συνδημιουργών της ευφυούς ιδέας, που αποτέλεσε τη βάση για το πρόγραμμα, ειδικεύεται στην αστρική γένεση στον Γαλαξία και στο Σύμπαν, τη φυσική της μεσοαστρικής ύλης, τις προσομοιώσεις μαγνητοϋδροδυναμικής αστροφυσικών συστημάτων και την επονομαζόμενη μεσοαστρική χημεία και αποτελεί ένα από τα κύρια στελέχη της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας που συνεργάζονται για το επιστημονικό πρόγραμμα που θα λάβει χώρα στο Παρατητήριο του Σκίνακα στην Κρήτη και το South African Astronomical Observatory στο Σάδερλαντ της Νότιας Αφρικής. «Το φως από τα αστέρια λοιπόν, μερικές φορές είναι πολωμένο, αν και λίγο, είναι πολωμένο, μετρήσιμο, και αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να μετρήσουμε την πόλωση εκατομμυρίων αστεριών, έτσι ώστε να φτιάξουμε έναν χάρτη της πόλωσης σε μεγάλα κομμάτια του ουρανού και στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο (...). Θα φτιάξουμε έναν χάρτη τρισδιάστατο του μαγνητικού πεδίου του γαλαξία, που θα μας επιτρέψει να αφαιρέσουμε με μεγάλη ακρίβεια τις παρεμβολές που δημιουργεί η κοσμική μας γειτονιά στην ακτινοβολία υποβάθρου» εξηγεί ο Έλληνας επιστήμονας, ενώ περιγράφει πως ο σκοπός αυτής της χαρτογράφησης, που θέλει να κάνει το ΠΑΣΙΦΑΗ, είναι να βοηθήσει στην αφαίρεση του σήματος της πόλωσης που έρχεται από το γαλαξία μας, από το κοντινό μας μέρος του σύμπαντος, «από τη γειτονιά μας ας πούμε» και δημιουργεί παρεμβολές, δημιουργεί «θόρυβο». «Επιθυμία των επιστημόνων είναι η αφαίρεση του συγκεκριμένου θορύβου όταν κοιτάμε ένα συγκεκριμένο φως που εκπέμφθηκε στις πρώτες στιγμές του σύμπαντος. Από το πρώιμο σύμπαν δηλαδή, από το εμβρυϊκό σύμπαν».