Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμών πολιτών καταφεύγει στα Δικαστήρια του Βόλου και υποβάλλει δηλώσεις τρίτου για κατασχέσεις που έχουν επιβληθεί. Πρόκειται για επαγγελματίες που είχαν συναλλαγές με οφειλέτες του Δημοσίου ή ενοικιαστές διαμερισμάτων. Στο «μάτι» των Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών της Μαγνησίας, του πρώην ΙΚΑ, αλλά και Τραπεζών μπαίνουν τα πάντα προκειμένου να καλυφθούν οι ληξιπρόθεσμες ρυθμίσεις και οι οφειλές. Οι δηλώσεις τρίτου στο Ειρηνοδικείο Βόλου είναι πλέον δεκάδες. Από την αρχή του χρόνου μέχρι και τα μέσα Νοεμβρίου ήταν 233, ενώ το 2017 ήταν 161 και το 2016 165. Επισημαίνεται ότι ο τρίτος οφείλει μέσα σε οχτώ μέρες αφότου επιδοθεί το κατασχετήριο να δηλώσει αν υπάρχει η απαίτηση που κατασχέθηκε, αν έχει στα χέρια του το κατασχεμένο και αν επιβλήθηκε στα χέρια του άλλη κατάσχεση και συνάμα να αναφέρει ποιος την επέβαλε και για ποιο ποσό. Η δήλωση γίνεται προφορικά στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου του τόπου της κατοικίας εκείνου που δηλώνει και συντάσσεται σχετική έκθεση. Η παράλειψη της δήλωσης εξομοιώνεται με αρνητική δήλωση. Αν η δήλωση παραλειφθεί ή είναι ανακριβής, ο τρίτος ευθύνεται να αποζημιώσει αυτόν που επέβαλε την κατάσχεση. Να επισημανθεί ότι οι κατασχέσεις στα χέρια τρίτου ήταν δεκάδες χιλιάδες το 2017. Μόνο από τις Εφορίες του Νομού ήταν πάνω από 30.000. Οι περισσότερες από τις κατασχέσεις αφορούν σε ποσά της τάξεως των 500 ευρώ και άνω, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εκείνες των οφειλών που κινδυνεύουν με παραγραφή. Οι διαμαρτυρίες των φορολογουμένων που καθίστανται υπόχρεοι καταβολής διαφόρων ποσών στις περισσότερες των περιπτώσεων στην πορεία εξασθενούν, καθώς υπάρχει η υποχρέωση από τον νόμο να αναγνωρίσουν τις οφειλές. Οι φορολογούμενοι προσπαθούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις, καθώς είναι εκτεθειμένοι. Ακόμη και οι επαγγελματίες που βιώνουν σε άκρως εχθρικό από άποψη φόρων περιβάλλον για τις επιχειρήσεις τους, τελικά «υποκύπτουν». Να επισημανθεί πάντως ότι σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν. 4161/2013 (Α’ 143) θεσπίστηκε και ισχύει το ακατάσχετο για απαιτήσεις φυσικών προσώπων από καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα μέχρι των ποσών των 1.500 και των 2.000 ευρώ σε περίπτωση κοινού λογαριασμού, εξαιρουμένου του Δημοσίου ως δανειστή. Η εν λόγω διάταξη επεκτάθηκε και στις περιπτώσεις επιβολής κατασχέσεων από το Δημόσιο, εις χείρας των πιστωτικών ιδρυμάτων ως τρίτων.