Ένα δράμα που απασχολεί μια ακόμη ελληνική οικογένεια ήρθε στο φως της δημοσιότητας, με αφορμή την αφαίρεση της επιμέλειας ενός βρέφους τεσσάρων μόλις μηνών από τους γονείς του με εισαγγελική διάταξη. Οι γονείς του βρέφους φέρονται να είναι ναρκομανείς, με αποτέλεσμα ο παππούς και η γιαγιά του να ζητήσουν την επιμέλειά του, θέλοντας να σώσουν το εγγόνι τους… Η υπόθεση έφθασε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου από την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου, στην οποία είχαν απευθυνθεί αρχικά οι δύο ηλικιωμένοι. Η Κοινωνική Υπηρεσία είχε δώσει αρχικά λύση στο πρόβλημα με μια σύμβαση αναδοχής από τον παππού και την γιαγιά, να συνεπικουρούν τους γονείς του βρέφους στην άσκηση της επιμέλειάς του. Οι ηλικιωμένοι και οι δύο γονείς του βρέφους φέρονται να διαμένουν στην ίδια κατοικία, ενώ οι δύο νέοι γονείς φέρονται να είναι χρήστες ναρκωτικών ουσιών (κάνναβη), με τον πατέρα μάλιστα να έχει απασχολήσει και τις αστυνομικές αρχές. Μάλιστα ο πατέρας του βρέφους φέρεται να είχε εκφράσει την επιθυμία να κάνει χρήση χασίς και εντός του σπιτιού… Η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου απευθύνθηκε με αίτησή της στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, εκθέτοντας το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις. Η Εισαγγελία με την σειρά της παράγγειλε έρευνα προς την Κοινωνική Υπηρεσία, για να βεβαιωθεί αν οι δύο ηλικιωμένοι είναι κατάλληλοι να αναλάβουν την προσωρινή επιμέλεια του παιδιού και όπως έγινε γνωστό χθες, με εισαγγελική διάταξη τους αποδόθηκε τελικά η επιμέλεια. Ο παππούς και η γιαγιά του βρέφους είναι γύρω στα 60. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών εξάλλου αμέσως κίνησε την διαδικασία με κατεπείγουσα αίτησή της στο Μονομελές Πρωτοδικείο (Εκούσια), ώστε να αφαιρεθεί οριστικά η επιμέλεια του βρέφους από τους γονείς του και να δοθεί στους ηλικιωμένους παππού και γιαγιά. Η απόφαση του Μονομελούς αναμένεται να εκδοθεί προσεχώς. Σύμφωνα με έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες, οι γονείς του βρέφους φέρεται να αδιαφορούσαν για τα φάρμακα που αυτό έπρεπε να λαμβάνει και γενικά για την επιμέλειά του. Οι γονείς του βρέφους είναι Έλληνες, όπως και οι παππούδες του. Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα προβλέπει για τις περιπτώσεις κακής ασκήσεως ή αδυναμίας των γονέων να ανταποκριθούν στο καθήκον επιμελείας των τέκνων, τα εξής: «1. Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ’ αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας, οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ο εισαγγελέας ή και αυτεπαγγέλτως, μπορεί να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο. 2. Το δικαστήριο μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον ένα γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο ή, αν συντρέχουν και στο πρόσωπο αυτού οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου, να αναθέσει την επιμέλεια του τέκνου ή, ακόμη, και την επιμέλεια του ολικά ή μερικά σε τρίτον ή και να διορίσει επίτροπο». «Στις περιπτώσεις που οι γονείς δεν ασκούν σωστά τα γονικά τους καθήκοντα, είτε επειδή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτά είτε επειδή τα ασκούν με αυθαίρετο ή καταχρηστικό τρόπο, το δικαστήριο μπορεί να εφαρμόσει (ύστερα από αίτηση του άλλου γονέα, κοντινού συγγενή ή του εισαγγελέα) κάθε κατάλληλο μέτρο που θα αποβλέπει στο συμφέρον και στην ασφάλεια του παιδιού. Ενδεικτικά τέτοια μέτρα είναι: α) η αφαίρεση από τον ένα γονέα της γονικής μέριμνας ολικά ή μερικά και η ανάθεσή της στον άλλο, β) στην περίπτωση που και οι δύο γονείς είναι υπαίτιοι, γίνεται ανάθεση της επιμέλειας ολικά ή μερικά σε τρίτο πρόσωπο, και γ) ο διορισμός επίτροπου. Επίτροπος (όχι ειδικός) είναι το φυσικό πρόσωπο που έχει την επιμέλεια του προσώπου και τη διαχείριση της περιουσίας ανηλίκου, υποκαθιστώντας την ελλείπουσα ή μη ασκούμενη γονική μέριμνα (ΑΚ 1589 επ.). Ο γονέας που κατηγορείται για κακή άσκηση γονικής μέριμνας μπορεί να έχει κακοποιήσει αλλά και παραμελήσει το παιδί του. Περιπτώσεις που μπορεί οι γονείς να έχουν συντελέσει έμμεσα στη θυματοποίηση των παιδιών τους είναι οι εξής: α) μη επίβλεψη/εποπτεία του παιδιού, με αποτέλεσμα την έκθεσή του σε κινδύνους που το απειλούν, όπως για παράδειγμα συναναστροφή με ακατάλληλα πρόσωπα, ή έκθεση του παιδιού σε επικίνδυνα αντικείμενα (π.χ. όπλα), β) καλλιέργεια ή ανεκτικότητα επιβλαβών συνηθειών του παιδιού, γ) εγκατάλειψη, δ) παραβατική συμπεριφορά τουλάχιστον του ενός γονέα».