Οι συγγραφείς – τουλάχιστον αυτοί που δεν είναι τεχνοφοβικοί και δεν έχουν προσκολληθεί πεισματικά στην εποχή της… γραφομηχανής – βρήκαν ένα νέο συμπαραστάτη για το γράψιμο του μυθιστορήματός τους: την τεχνητή νοημοσύνη. Ήδη οι πρώτοι συγγραφείς άρχισαν να καταφεύγουν στις υπηρεσίες των προγραμμάτων μηχανικής και βαθιάς μάθησης για να συμπληρώνουν την έμπνευσή τους. Χαρακτηριστική είναι, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η περίπτωση του Ρόμπιν Σλόαν, ο οποίος συνεργάζεται με ένα πρόγραμμα υπολογιστή για να γράψει το νέο βιβλίο του. Το λογισμικό, το οποίο μάλιστα έχει αναπτυχθεί από τον ίδιο, ολοκληρώνει τις προτάσεις που ο ίδιος αρχίζει. Αν και είναι νωρίς να προστεθεί το επάγγελμα του συγγραφέα σε αυτά που η τεχνητή νοημοσύνη φιλοδοξεί να κάνει (γιατρός, δικηγόρος, δημοσιογράφος κ.α.), διαφαίνεται ήδη ότι η ίδια η έννοια της καλλιτεχνικής δημιουργικότητας θα αναθεωρηθεί στο μέλλον. Ιδού ένα παράδειγμα: Καθώς ο Σλόαν γράφει τη φράση «οι βίσωνες μαζεύονται στο φαράγγι…», την αφήνει μισοτελειωμένη, πατά ένα πλήκτρο και ο υπολογιστής συμπληρώνει μόνος του «…κάτω από τον άδειο ουρανό». «Φανταστικό!» αναφωνεί ο συγγραφέας. «Θα το είχα γράψει μόνος μου εγώ αυτό; Ίσως ναι, ίσως όχι…», λέει και διευκρινίζει ότι δεν προτίθεται να αξιοποιήσει εμπορικά τον «έξυπνο» βοηθό του. Ο όλος πειραματισμός εντάσσεται στο ευρύτερο και συνεχώς ανερχόμενο πεδίο της «υποβοηθούμενης από υπολογιστή δημιουργίας» (computer-assisted creation), που ήδη βοηθά και άλλου είδους καλλιτέχνες, όπως τους εικαστικούς. Όμως ο λόγος είναι πιο δύσκολος από την εικόνα, όσον αφορά την επεξεργασία από τις «έξυπνες» μηχανές. Αλλά η πρόοδος είναι σαφής: τον Ιανουάριο η κινεζική Alibaba ανακοίνωσε ότι ανέπτυξε ένα λογισμικό που πέτυχε καλύτερες επιδόσεις από τους ανθρώπους στην κατανόηση του κειμένου. Αν οι μηχανές μπορούν να καταλάβουν τι διαβάζουν, τότε μπορούν και να γράψουν. Η μεγάλη πρόκληση πλέον είναι πόσο δημιουργικά μπορούν να γράψουν.