Τι και αν ανέτειλε η ελπίδα.. τι και αν έφυγε αυτό το δύσμοιρο 2016 και τη θέση του πήρε το 17. Κάποιοι έστειλαν το μήνυμά τους με το καλημέρα μια νέας Αρχής.... Ποιας αρχής θα μου πείτε... του τέλους... του τέλους της ασφάλειας των πολιτών και την ίδιας της ζωής. Αναρωτιόμασταν χθες βράδυ αν μέσα στους νεκρούς και τους τραυματίες ήταν Ελληνες γνωρίζοντας ότι χιλιάδες επισκέπτονται την Πόλη για να νοσταλγήσουν ή για να περάσουν όμορφες στιγμές με τους δικούς τους ανθρώπους. Τόσο σκληροί γίναμε πάνω στον ανθρώπινο πόνο... πάνω στο αίμα και τη δυστυχία εκατοντάδων ανθρώπων που απλά ειρηνικά διασκέδαζαν παραμονή πρωτοχρονιάς. Τόσο σκληροί που ακούγοντας τα θύματα σε διάφορα μέρη του κόσμου καθημερινά, δεν μας κάνει αίσθηση και το ακούμε ως ένα σλόγκαν ειδησεογραφικό. Στο ίδιο θεατές όλοι μας.... περιμένοντας ίσως και τη δική μας σειρά... παρακαλώντας ίσως κάτι ανάλογο να μη συμβεί και στη δική μας χώρα αφού έγινε στη γειτονική ;;; Ποιος ξέρει άλλωστε τι μας ξημερώνει... ποιος ξέρει τι κρύβει το άρρωστο μυαλό κάποιων ανθρώπων που πολύ εύκολα κόβουν το νήμα της ζωής ανθρώπων... Δεν ξέρω το 2017 πως θα είναι αλλά σίγουρα δεν θα είναι Ανθρώπινο. Καλή μας χρονιά