Ποια είναι αυτή η νεαρή κοπέλα που στέκεται στην είσοδο του σπιτιού μας, ρώτησε ο ηλικιωμένος κύριος την συνομήλικη σύντροφο του ενώ κοιτούσαν έξω από το παράθυρο.

-Η νέα χρονιά ,είπε η γυναίκα. Ξέχασες που σου είπα ότι σήμερα θα έρθει μια όμορφη νέα κοπέλα για να μείνει στο σπίτι μας . Θα ρθει πρώτα αυτή να μας χαιρετήσει και μετά θα έρθουν και τα πράγματα της.

-Και μείς; ρώτησε ο άνδρας -εμείς θα φύγουμε όπως θα κατάλαβες. Μείναμε 365 μέρες εδώ μέσα .Μια ολόκληρη ζωή. Τέλειωσε ο χρόνος μας. Το ξέρεις ότι πρέπει να φύγουμε μακριά. Να δώσουμε το σπίτι στην νεαρή αυτή κοπέλα.

-Και πως ξέρουμε ότι θα τα καταφέρει μόνη της; Είναι τόσο όμορφη τόσο μικρή ,τόσο μόνη.

-Ξεχνάς γεράκο μου τι σου λέω, μου φαίνεται. Σου είπα ότι τα πράγματα της θα έρθουν σε λίγο με το φορτηγό. Εκεί μέσα έχει όλα όσα χρειάζεται. Έχει τα κουτιά της ζωντάνιας, την μεγάλη κούτα της δημιουργίας, τις σακούλες με τα όνειρα,, ήδη κρατεί την τσάντα με την ελπίδα, και σίγουρα θα 'χει αποσκευές πολλές. Με στιγμές ευτυχίας, υποσχέσεις, έρωτα, αγάπη, χρήματα, κοινωνικότητα, πίστη, θάρρος και τόσα άλλα τσαντάκια για ότι θα χρειαστεί στις 365 μέρες που θα μείνει και αυτή εδώ μέσα. Μην την φοβάσαι. Θα τα καταφέρει! Θα ζήσει όπως ακριβώς θέλει. Όπως τα κατάφερα και εγώ πριν ένα χρόνο.

-Είσαι έτοιμη γυναίκα να φύγουμε;

-Ναι γεράκο μου είμαι. Μόλις χτυπήσει το κουδούνι θα την φιλήσουμε γλυκά στο μάγουλο θα της δώσουμε τα κλειδιά του σπιτιού και θα φύγουμε. Θα πάμε σε εκείνο το σπίτι που μας έφτιαξαν οι άνθρωποι .θα μείνουμε στην ζεστή σοφίτα του μυαλού τους ,θα μας ταΐζουν και θα μας κρατούν ζωντανούς τώρα πια αυτοί.

Μην ξεχάσεις όταν θα έρθει το κορίτσι να της πεις ‘καλή τύχη’ ! Εντάξει;