Ο μεγαλύτερος εν ζωή εχθρός του ανθρώπου είναι η ζήλεια του άλλου άνθρωπου. Αυτή η ανικανοποίητη μανία του άλλου ανθρώπου να πάρει την θάλασσα του, να κερδίσει την καρποφόρα γη του, να κλέψει την ιδέα του, Να μαγαρίσει την ομορφιά του, να δηλητηριάσει την φιλία του. Δεν υπάρχει χειρότερος εχθρός από τον άνθρωπο που κοιτάζει έναν άλλο άνθρωπο και σκέπτεται ‘γιατί αυτός και όχι εγώ.’ Στην κοινωνία των βιομηχανοποιημένων ανθρώπων ξεχάσανε να βγάλουν από την παραγωγή αυτήν την λεπτομέρεια στα χαρακτηριστικά. Ίσως την άφησαν και επίτηδες. Μερικά προϊόντα ας τρώγονται μεταξύ τους. Σιγά την χασούρα. Ατελής και ανύπαρκτη η συμφωνία με τον άλλον: - ’’ κοίτα να δεις εγώ δεν ζηλεύω ,μην φοβάσαι.’’ Να φοβάσαι. Ο φόβος στην προκειμένη περίπτωση είναι από γνώση και δρα προστατευτικός. Μάζευε τα δίχτυα σου όταν πλησιάζει άνθρωπος. Απομακρύνσου όταν μυρίζει ανθρώπινο αίμα. Και αφέσου στην συντροφιά ζωντανών ψυχών που ακόμα δεν δηλητηριαστήκαν από ανθρώπινες ενέσεις ακόρεστης ματαιοδοξίας. Πάρε τα πόδια σου και τρέξε να αγκαλιάσεις ότι μεγαλώνει από την φύση και μέσα σε αυτήν. Δεν μπορείς να πεις Είναι μια προσωρινή σωτηρία.