Με αφορμή τη χθεσινή γιορτή του Αγίου Νικολάου, επαναφέρω την παρακάτω πρόταση αφού πρώτα αφηγηθώ τη σύντομη ιστορία του αγίου των θαλασσών: Στο Ντέμρε της Νότιας Τουρκίας τον 4ο αιώνα, στη Μύρα της Λυκίας, γεννήθηκε ο Νικόλαος Μύρων, γνωστός για την αγάπη του στα παιδιά και τους ναυτικούς, που όταν πέθανε αγίασε και δοξάζεται παντού ως Άγιος Νικόλαος. Απ' αυτόν (Σάντα Κλάους για τους δυτικούς) προέκυψε η σημερινή μορφή του Άη Βασίλη κι όχι από τον Άγιο Βασίλειο. Τον πήραν τα κράτη του βορρά, τον χόντρυναν, του έδωσαν έλκηθρο, ταράνδους, κάλτσες, μέχρι και άστρο φωτεινό και με πρωτεργάτη την Κόκα κόλα, και μας τον σέρβιραν στις αρχές του 20ου αιώνα. Έτσι αυτό που ξέρουμε ως Αη Βασίλη, αποτελεί ένα συνονθύλευμα μύθων και εμπορίου που καμιά σχέση δεν έχει με την Ελλάδα όπου καθιερώθηκε μόλις τις δεκαετίες του 50 και του 60. Προτείνω λοιπόν στη Σκιάθο να φτιάξουμε ένα έθιμο για την Πρωτοχρονιά στηριγμένοι στη δική μας ελληνορθόδοξη παράδοση, Κάθε χρόνο να φτάνει στο λιμάνι μας με το καΐκι, κάτω απ' τη σκέπη τ' Αη Νικόλα, ένας ισχνός ψαρογένης γέροντας, ο δικός μας Αη Νικόλας με δώρα για τα παιδιά. Έτσι μπορούμε και την παράδοση να κρατήσουμε και να δημιουργήσουμε ένα πρωτότυπο γεγονός μες στη καρδιά του χειμώνα που μπορεί να φέρει κι επισκέπτες στο νησί...