Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια, το Εσπερινό Γυμνάσιο Αλοννήσου ανακοινώνει τη διάκριση της μαθήτριας της Α’ Γυμνασίου, Αρτεμισίας Κουκιανάκη, στον μαθητικό διαγωνισμό «Βουτιά στο Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου» που διοργάνωσε το Ίδρυμα «Θάλασσα». Η Αρτεμισία συμμετείχε με ένα πρωτότυπο λογοτεχνικό έργο – ποίημα με τίτλο «Ο γερο-ναυτικός», το οποίο απέσπασε το τρίτο βραβείο, κερδίζοντας ως έπαθλο μία κάμερα υποβρύχιων λήψεων.

Το ποίημα της Αρτεμισίας συγκίνησε την κριτική επιτροπή με τη δύναμη των εικόνων, τον λυρισμό, τον σεβασμό στο θαλάσσιο περιβάλλον και την εμβληματική φιγούρα του «γερο-ναυτικού», που λειτουργεί ως φύλακας της θάλασσας και σύμβολο σοφίας και εμπειρίας. Μέσα από τον λόγο της, η μαθήτρια κατόρθωσε να μεταφέρει το κοινό σε ένα βαθύ «ταξίδι» στη θάλασσα και την παράδοση του τόπου μας.

Όμως η επιτυχία αυτή δεν ανήκει μόνο στην Αρτεμισία. Όλοι οι μαθητές του σχολείου μας, ο Τάσος, η Καίτη, η Έλενα & η Σωτηρία, που συμμετείχαν στον διαγωνισμό αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για τη δημιουργικότητά τους, τη φαντασία, την ευαισθησία και τις υπέροχες ιδέες που μοιράστηκαν. Είτε μέσα από ποίηση, είτε μέσω κατασκευών, ζωγραφιών και φωτογραφιών, απέδειξαν πως οι μαθητές μας έχουν φωνή, προβληματισμούς και ουσιαστική σχέση με το φυσικό περιβάλλον της Αλοννήσου. Ο διαγωνισμός, που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης των μαθητών για την προστασία του μοναδικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου – Βόρειων Σποράδων, ενθάρρυνε τους μαθητές να δουν τη θάλασσα όχι μόνο ως φυσικό τοπίο, αλλά ως πηγή ζωής, έμπνευσης και ευθύνης.

Η διεύθυνση και ο σύλλογος διδασκόντων του Εσπερινού Γυμνασίου συγχαίρουν όλους τους συμμετέχοντες για την όμορφη προσπάθεια και την ενεργή τους συμμετοχή. Η δημιουργικότητα, η συνεργασία και το πάθος τους αποτελούν την πιο αισιόδοξη απάντηση στις προκλήσεις του μέλλοντος.

Μπράβο σε όλους μας τους μαθητές! Είμαστε υπερήφανοι για εσάς!

Φιλολογική επιμέλεια: Κωνσταντά Δήμητρα

Ο γερό-ναυτικός

Της Αρτεμισίας Κουκιανάκη

Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ

Μπάρκαρε σχεδόν παιδί,

ήταν δύσκολα τα χρόνια

κι έφυγε μία εποχή

που΄χαν λουλούδια όλα τα κλώνια.

Ανίδεο ήταν στην αρχή,

αμούστακο ήσαν ακόμα,

μα ήρθε όμως η εποχή

και στα μαλλιά του ήρθαν τα χιόνια.

Γέρασε πια ο ναυτικός

κι αναθυμάται τη ζωή του

για πράγματα μετάνιωνε

μα πέρασε πια η εποχή του.

Αργά με βήματα βαριά

σέρνει το γέρικο κορμί του

ακουμπισμένος σ΄ένα ραβδί

πικρή ΄ναι τώρα η θύμησή του.

Του πήρε η θάλασσα τα νιάτα,

μα μέσα στα δικά του σπλάχνα

αυτήνε αγαπά,

είναι η κόρη, η μάνα, η κυρά του.

Και η καρδιά του ναυτικού

πάντα αυτή θα λαχταρά.