Τα παραδοσιακά χειροποίητα κιλίμια, απαραίτητα για κάθε προίκα, στη Σκιάθο λέγονται στρουσίδια γιατί μ` αυτά στρώνεται το σπίτι το χειμώνα, ιδίως στις γιορτές ή στις χαρές…

Γράφει ο Μωραϊτίδης στο διήγημα ‘’Κουκκίτσα’’:

 « Η θεια-Σταματίτσα όμως δεν τα εγνώριζεν αυτά· και την παραμονήν της Πρωτοχρονιάς από πρωίας εκαθάριζε και ασβέστωνε το σπίτι του γαμβρού, του ανεψιού της, και ητοιμάζετο να στρώσει τα καλά κιλίμια, ίνα υποδεχθεί τους συμπεθέρους με τον μπακλαβάν»

Yφαίνονται συνήθως με κόκκινο μαλλί. Τα πιο γνωστά κι αγαπητά είναι αυτά που φέρουν μικρές και μεγάλες χρωματιστές ψάρες.

Παλιότερα τα χρησιμοποιούσαν και για τη διακόσμηση των τοίχων. Γράφει πάλι Μωραϊτίδης στο ίδιο διήγημα:

«Πλαγίως και προς τους δύο τοίχους ήσαν εστρωμένα καινουργή κιλίμια διά πολυχρώμων νημάτων εξυφασμένα μεθ’ ικανής χάριτος διά ρομβοειδών κοσμημάτων διαφόρου χρωματισμού»

Σήμερα εξακολουθούν να κοσμούν πολλά σκιαθίτικα σπίτια και πατώματα εκκλησιών των νησιού.

Περισσότερα για την απαράμιλλη σκιαθίτικη υφαντική τέχνη μπορεί να διαβάσει κανείς στον τέταρτο τόμο απ’ τα βιβλία με θέμα ‘’Σκιάθου λαικός πολιτισμός’’ του μακαριστού σκιαθίτη λαογράφου παπα- Γιώργη Ρήγα (σελ 285-341)

Φωτογραφία από Κυριακή Αγιομαμίτη