Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως η ερχόμενη και βρισκόμαστε στο μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Η Εκκλησία θέτει την ημέρα αυτή σε προσκύνηση τον Τίμιο Σταυρό ως πηγή αγιασμού και πνευματικού ανεφοδιασμού, ώστε να διανύσουμε το υπόλοιπο αυτής της περιόδου.

Η συσχέτιση της Κυριακής αυτής με το γεγονός της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού που η Εκκλησία μνημονεύει στο συναξάρι της 6ης Μαρτίου είναι πολύ πιθανή.

Μας δίνεται όμως έτσι και η ευκαιρία να κατανοήσουμε τη σημασία της σταυρικής Του θυσίας.

 

Ο σταυρικός θάνατος του Ιησού Χριστού δεν ήταν απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά η κορύφωση της θείας αγάπης και το σημείο όπου η σωτηρία της ανθρωπότητας πραγματοποιήθηκε. Ο Σταυρός δεν είναι μόνο σύμβολο θυσίας, αλλά και νίκης, λύτρωσης και αιώνιας ζωής.

 

1. Η Σωτηρία μέσω του Σταυρού

 

Ο Σταυρός είναι το απόλυτο σημείο συνάντησης της Θείας Δικαιοσύνης με το Έλεος. Ο Χριστός, αναμάρτητος, δέχεται να σηκώσει το βάρος των αμαρτιών μας και να πληρώσει το τίμημα της αποξένωσής μας από τον Θεό:

 

«Ούτος τας αμαρτίας ημών φέρει, και περί ημών οδυνάται» (Ησαΐας 53:4-5).

 

«Αυτός έγινε αμαρτία για χάρη μας» (Β’ Κορ. 5:21), ώστε εμείς να γίνουμε δίκαιοι ενώπιον του Θεού.

 

Με τη σταύρωσή Του, ο Χριστός κατήργησε το παλιό σύστημα θυσιών και έγινε ο ίδιος το αληθινό Πάσχα, ο θυσιασμένος Αμνός (Α’ Κορ. 5:7).

 

2. Ο Σταυρός ως Θρίαμβος και νίκη κατά του θανάτου

 

Αν και ο Σταυρός φαινομενικά ήταν ήττα και εξευτελισμός, στην πραγματικότητα ήταν η απόλυτη νίκη του Χριστού κατά του διαβόλου και του θανάτου. Ο Απόστολος Παύλος γράφει:

 

«Έξαλειψε το χειρόγραφο των αμαρτιών μας, το οποίο ήτο εναντίον μας, και το προσήλωσε εις τον Σταυρόν» (Κολ. 2:14).

 

«Διά του θανάτου Του κατήργησε τον έχοντα το κράτος του θανάτου, τουτέστι τον διάβολον» (Εβρ. 2:14).

 

 

Με τον θάνατό Του, ο Χριστός καταπάτησε τον θάνατο και με την Ανάστασή Του μάς χάρισε την αιώνια ζωή.

 

 

3. Ο Σταυρός ως πρόσκληση προς όλους

 

Ο Σταυρός είναι ανοιχτή πρόσκληση σωτηρίας για όλη την ανθρωπότητα. Ο Χριστός δεν σταυρώθηκε μόνο για τους δίκαιους, αλλά για τους αμαρτωλούς, τους απογοητευμένους, τους αδύναμους. Όπως λέει:

 

«Εάν τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» (Ματθ. 16:24).

 

 

Ο Χριστός μας καλεί να σηκώσουμε τον προσωπικό μας σταυρό – τα βάρη μας, τις δοκιμασίες μας – και να Τον ακολουθήσουμε με πίστη.

 

 

4. Ο Σταυρός ως αγάπη και συγχώρηση

 

Τη στιγμή της πιο μεγάλης οδύνης, ο Χριστός δεν μισεί τους σταυρωτές Του, αλλά τους συγχωρεί:

 

«Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. 23:34).

 

 

Αυτό το συγκλονιστικό μήνυμα δείχνει την ουσία της χριστιανικής αγάπης: συγχώρηση, ταπείνωση, αυτοθυσία.

 

 

5. Ο Σταυρός και η μεταμόρφωση του ανθρώπου

 

Ο Σταυρός αλλάζει ριζικά την πορεία της ιστορίας και προσφέρει στον άνθρωπο την ευκαιρία να αναγεννηθεί πνευματικά. Όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος:

 

«Με τον Χριστόν συνεσταυρώθην· ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2:20).

 

 

Η αποδοχή του Σταυρού δεν είναι μόνο αποδοχή μιας θυσίας, αλλά πρόσκληση για ζωή σε κοινωνία με τον Θεό, νέα ζωή αφιερωμένη στην αγάπη, τη συγχώρηση και τη δικαιοσύνη.

 

 

Συμπέρασμα: Ο Σταυρός ως δρόμος προς την Ανάσταση

 

Ο Σταυρός δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή. Είναι το μονοπάτι που οδηγεί στην Ανάσταση γιατί χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει Ανάσταση. Ο θάνατος δεν έχει τον τελευταίο λόγο, γιατί τρεις μέρες μετά, ο Χριστός αναστήθηκε, ανοίγοντας τον δρόμο της αιώνιας ζωής.

 

Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σύμβολο της σωτηρίας, η αποκάλυψη της θείας αγάπης και η νίκη της ζωής επί του θανάτου.

 

Καλό υπόλοιπο Τεσσαρακοστής.