4/3: ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Σαν σήμερα, αρχή του έαρος στα 1851, άνθισε και πάλι το πανάρχαιο ελληνικό πνεύμα...

Μεγάλη μέρα για τη Σκιάθο η σημερινή, μεγάλη για την Ελλάδα, για τα γράμματα, για την ανθρωπιά που πρέπει να θριαμβεύσει στον κόσμο...

Ας τη μνημονεύουμε πάντα ως μέρα αγάπης, ταπείνωσης και περισυλλογής...Ας μνημονεύουμε συνεχώς Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη όπως έλεγε κι ο Ελύτης.

Να το απέριττο χρονικό της γέννησής του:

Πού;

Εν Σκιάθω...πίσω απ` το σπίτι που γνωρίζουμε ως μουσείο, στο πρώτο πατρικό του που δεν υπάρχει σήμερα...

Πότε;

4 Μαρτίου 1851, στο ξεκίνημα του έαρος...

Εορτή;

Κυριακή Β` Νηστειών και εορτή Γρηγορίου του Παλαμά- εκείνου που μυήθηκε στην άσκηση της νοεράς προσευχής (ή «προσευχή της καρδιάς»), τη βάση της ησυχαστικής μεθόδου.

Ώρα;

Καθ` ην ψάλλονται εις την εκκλησίαν τα τριαδικά...

Όπερ σημαίνει;

Ακολουθία προτασσομένη της όλης ακολουθίας εν εκάστη Κυριακή...

Δηλαδή;

Ήτο η ώρα του μετά μεσονυκτίου...,

Αυτά τα ολίγα για τη γέννησή του πληροφορεί  όλη την οικουμένη ο π. Γιώργης Ρήγας, λίγο μετά τον θάνατο του μεγάλου συντοπίτη του στις 3 Γενάρη του 1911.