Η επέτειος του Ολοκαυτώματος έχει καθιερώσει ανεπίστρεπτα τη συνειδητή παραδοχή ότι τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία ευθύνονται για την καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ψυχολογική καταρράκωση των θυμάτων και την διάπραξη ιδιαιτέρως ειδεχθών εγκλημάτων. 

Το Ολοκαύτωμα αποτελεί ένα από τα ειδεχθέστερα συστηματοποιημένα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και μας αφορά όλους, γιατί προσέβαλε την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, αλλά και την αξία της ζωής. 

Διδάσκει ότι η μνήμη είναι καθήκον και ότι έχουμε όλοι ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» δεν είναι ευχή.

Δίνει το ερέθισμα να γνωρίσουν όλοι την ιστορία της συστηματικής, κρατικά σχεδιασμένης και υποστηριζόμενης δίωξης και τις δολοφονίες έξι εκατομμυρίων Εβραίων από το Ναζιστικό Καθεστώς, τους συμμάχους του και τους συνεργάτες τους. 

Θρηνούμε για το έγκλημα που στιγμάτισε ανεξίτηλα την ιστορία ολόκληρης της ανθρωπότητας, η οποία όμως μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσε να κλείσει το κεφάλαιο του τρόμου.

 

Απαιτείται η Πολιτεία να παρέχει στους νέους, σε συνεχώς αυξανόμενο βαθμό, εκπαίδευση σχετική με την καταπολέμηση του μίσους και του ρατσισμού.

Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε πώς οδηγηθήκαμε στο Ολοκαύτωμα και στις άλλες γενοκτονίες και να διασφαλίσουμε την αποτροπή παρόμοιων γεγονότων.

Το σύνθημα της ημέρας πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι ο επίμονος, μακρύς και ασυμβίβαστος αγώνας για την προάσπιση του σεβασμού στα δικαιώματα, στην ελευθερία και στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου.