Μια εμβληματική φυσιογνωμία, ένας σταθερός αγωνιστής του ναυτεργατικού κινήματος, ο Γιώργος Λέκκας, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 85 χρόνων την Κυριακή 12 Γενάρη 2025, ύστερα από παλικαρίσια μάχη με τα σοβαρά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια. 
Ο Γιώργος, γεννήθηκε το 1940 στο Αγρίνιο από πατέρα αγωγιάτη με πολυμελή οικογένεια και από μικρό παιδί, όπως ο ίδιος έλεγε, κατέγραψε στη συνείδησή του τις φρικαλεότητες των ναζί κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Στη συνέχεια μετανάστευσε στην Αθήνα, όπου δουλεύοντας την ημέρα τελείωσε το νυκτερινό οικονομικό γυμνάσιο και τη σχολή ασυρματιστών, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη δεξιοτεχνία στον χειρισμό του μορσικού κώδικα.

Ταξίδεψε στα ποντοπόρα πλοία από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 μέχρι το 2000 που συνταξιοδοτήθηκε. Από το 1982, που επανήλθε στα καράβια ύστερα από μια διακοπή, συνδέθηκε με το ταξικό ναυτεργατικό κίνημα και συμμετείχε ενεργά σε όλες τις μάχες για τον εκδημοκρατισμό του σωματείου και της ΠΝΟ, για τα δικαιώματα των ναυτεργατών ενάντια στην εφοπλιστική ασυδοσία και τις αντιλαϊκές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων.
Υπέρμαχος της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών ο συνάδελφος Γιώργος το 1983 συμμετείχε εθελοντικά στην επικίνδυνη αποστολή πλοίων για τον απεγκλωβισμό των Παλαιστινίων μαχητών από τον Λίβανο, όπου αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο αφανισμού από το κράτος δολοφόνο Ισραήλ.
Ο συνάδελφος Γιώργος διετέλεσε για ένα διάστημα γενικός γραμματέας στη μεταβατική διοίκηση του σωματείου ασυρματιστών (ΠΕΡΡΑΕΝ) και στη συνέχεια συνέβαλε καθοριστικά στην επαναδραστηριοποίηση της ένωσης συνταξιούχων ναυτεργατών (ΠΕΣ-ΝΑΤ), στην οποία
διετέλεσε πρόεδρος από το 2004 μέχρι το 2012, ενώ την τριετία 2007-2010 υπήρξε εκπρόσωπος των συνταξιούχων στο ΔΣ του ΝΑΤ. Ενώ είναι χαραγμένη στη μνήμη των ναυτεργατών η δράση του για μεγάλο διάστημα την δεκαετία του 1980 ως επικεφαλής της επιτροπής ανέργων ναυτεργατών.
Εκείνο που χαρακτήριζε τον συνάδελφο Γιώργο ήταν η σεμνότητα μεταξύ των συναδέλφων του αλλά και η αποφασιστικότητα με την οποία διεκδικούσε λύσεις στα προβλήματα των ναυτεργατών, όλων των εργαζομένων, χαρακτηριστικά που τον έκανα ιδιαίτερα αγαπητό στους
συναδέλφους και σεβαστό ακόμα και από τους αντιπάλους.
Η Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων του ΝΑΤ (ΠΕΣ-ΝΑΤ), αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον εμβληματικό Πρόεδρό της και εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην σύζυγό του Φωτεινή, την κόρη του Αντωνία και όλη την οικογένειά του, που τόσο αγαπούσε και τον αγαπούσαν όλοι.
Καλό ταξίδι συνάδελφε Γιώργο, καλό ταξίδι Πρόεδρε. Στο δρόμο που περπάτησες περήφανα και ανιδιοτελώς, σήμερα συνεχίζουν νέοι αγωνιστές που σίγουρα θα το φτάσουν μέχρι τέλους, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.